سرور جوانان بهشت

پسر فاطمه، سر خیل جوانان بهشت که بهشت آیتى از تازه رخ انور اوست پدر و مادر و جدم به فداى پسرى که جهان چاکر جد و پدر و مادر اوست گشت در بزم ازل «فانى فى الله‏» زان رو تا ابدسرخ ز صهباى بقا ساغر اوست در ره دین ز برادر بگذشت و ز پسر شاهد واقعه عباس و على‏اکبر اوست گفت: دین تشنه بد و خون حسین آبش داد این حدیث لب عطشان و دو چشم تر اوست هر چه در خانه زر و سیم، به سائل بخشید هم در آن حال که سائل به قضاى در اوست تابع زور نشد، تن به مذلت ننهاد این چنین باید بودن، کسى ار چاکر اوست
«ملک‏الشعراء بهار»
با بهار مى‏آیى
به موعود
تو از فراز زمین از غبار مى‏آیى از انتهاى شب انتظار مى‏آیى سوار ابر به سمت عروج مى‏تازى به دست‏بیرقى از ذوالفقار مى‏آیى براق شور و تغزل، سوارى، اى عاشق! به میهمانى من، بى‏قرار مى‏آیى تو از قبیله نورى تو از قبیله طور تو با عشیره آیینه‏دار مى‏آیى تو از تبار غدیرى تو از نژاد فدک چرا به ساحل دل، سوگوار مى‏آیى؟
پر است‏خلوتم از عطر ناب شب‏بوها فداى آمدنت! ... با بهار مى‏آیى؟
قسم به خون
براى آقا
تمام چشم مرا آفتاب پر کرده است نگاه آیینه را بوى آب پر کرده است امید مى‏وزد از سمت‏سایه‏هاى نیاز و این قنوت سحر را شهاب پر کرده است شب است و دیده من داغدار خورشید است اگر چه جاى تو را ماهتاب پر کرده است بریز باده که از انتظار لبریزم هواى شعر دلم را شراب پر کرده است قسم به خون - که در این روزگار نایاب است تمام فاصله‏ها را سراب پر کرده است
شمیم شهپر مردى سواره مى‏آید و انتظار مرا اضطراب پر کرده است
حامد حجتى
مرد برگزیده اعصار
به یاد میلاد خورشید نیمه شعبان،
امام زمان(عج)
اى مهدى! اى عدالت موعود! اى آرمان مجسم! اى یاد سبز تو، همواره چلچراغ شبستانها روشنگر زمین و زمانها تو مرد برگزیده اعصارى و ... ارتباط روح تو با خالق بزرگ در محتواى عشق نمى‏گنجد در خشکى مقدر دریا، - موسایى! در شعله‏هاى سرکش نمرود،- ابراهیمى! تاریخ، در غیاب تو بى‏تاب است هر برگ سرخ این کتاب پریشان روز در خاک مى‏تپد اما تو سرفراز و شکیبا بر تارک بلند جهان ایستاده‏اى و ... خلق بى‏قرار قرون، در پى تو شعر شکفتن را تکرار مى‏کنند. اى خواهش مسلم انسان! حتى خیال و خواب تو، رمزى است از حضور و یادگار سبز قدمهایت در کوچه‏هاى سرخ تظلم، بر جاى مانده است تو زحمت مداوم انسان را بر دوش مى‏کشى و حجت‏خداى محمد، در راستاى نام تو تفسیر مى‏شود. اى عطر دیرپاى جمالت در گوشه گوشه این عالم شگفت، تو مرد برگزیده اعصارى اى باور بزرگ زمان، بیکرانه‏اى عشقى، حماسه‏اى، فضیلت نورى در وادى تو، خیل خرابان روانه‏اند آخر تو، اى امید مکرر کجاست معبر پنهانت؟ اى آیت عدالت موعود اى عمق انتظار! در گیر و دار حادثه، دریاب، عاشقان حضورت را...
مفهوم بلند نام عباس
به پاس گرامیداشت چهارم شعبان،
میلاد قمر بنى‏هاشم(ع)
عباس، یعنى تا شهادت یکه تازى عباس یعنى عشق، یعنى پاکبازى عباس یعنى رنگ سرخ پرچم عشق یعنى مسیر سبز پر پیچ و خم عشق جوشیدن بحر وفا، معناى عباس لب تشنه رفتن تا خدا معناى عباس صد چاک رفتن تا حریم کبریایى صد پاره گشتن در طریق آشنایى بى دست، با شاه شهیدان دست دادن بى سر به راه عشق و ایمان سر نهادن بى چشم دیدن چهره رؤیایى یار جارى شدن در دیدن دریایى یار بى‏لب نهادن لب به جام باده عشق بى‏کام، نوشیدن تمام باده عشق این است مفهوم بلند نام عباس در ساحل بى‏ساحلى آرام عباس عباس یعنى یک نیستان تکنوازى هفتاد و دو آهنگ حق را همنوازى
«خلیل شفیعى‏»