آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۸

چکیده

Depuis quelques décennies et plus précisément, à partir du milieu du XXe siècle, avec les progrès technologiques dans le domaine de la cartographie et avec l’apparition d’une géographie humaniste, les relations entre la littérature et la géographie ont attiré l’attention des chercheurs en sciences humaines et sociales. La cartographie littéraire est donc transformée en un champ interdisciplinaire fascinant. Dans notre descriptif-analytique article, pour comprendre comment les cartes et les textes littéraires interagissent et s’influencent et comment l’espace et le lieu sont perçus dans les œuvres whitiennes, nous allons d’abord éclaircir en détails les différents liens qui unissent les géographes et les hommes de lettres, leurs visions et la manière dont ils élaborent les cartes. Puis, nous tenterons de donner une définition de la carte et du cartographe et d’expliquer ce qui oppose la cartographie d’hier à la cartographie d’aujourd’hui. Nous allons également évoquer le rôle des cartes dans la poésie whitienne et la vision du poète de la cartographie. Dans la dernière partie, nous allons exposer les approches de deux chercheurs et avant-gardes de la cartographie littéraire, Franco Moretti et Barbara Piatti dont les projets sont à la fois comparatifs et historiques tout en comparant leurs points de vue avec ceux de Kenneth White.

تلاقی ادبیات و جغرافیا: بررسی فضا از خلال کارتوگرافی در آثار کِنِت وایت

در دهه های اخیر یا دقیق تر از اواسط قرن بیستم تاکنون، با پیشرفت تکنولوژی درزمینه کارتوگرافی و با ظهور جغرافیای انسانی، رابطه ادبیات و جغرافیا توجه پژوهشگران علوم انسانی و اجتماعی را به خود جلب کرده است. در این بین، کارتوگرافی ادبی به حوزه ای بینا رشته ای و جذاب تبدیل شده است. در مقاله توصیفی - تحلیلی حاضر، برای پی بردن به تعامل و تأثیر نقشه های جغرافیایی و متون ادبی بر یکدیگر و نیز درک مفهوم فضا و مکان در آثار وایت، ابتدا پیوندهای مشترک میان جغرافی دانان و اهل ادب، دیدگاه هایشان و چگونگی آفرینش نقشه ها بررسی شده است؛ سپس تعریفی جامع از نقشه، نقشه نگار و آنچه که کارتوگرافیِ دیروز را از کارتوگرافیِ امروز متمایز می کند ارائه شده است؛ همچنین جایگاه نقشه در شعر وایت و نیز رویکرد شاعر از کارتوگرافی ادبی بررسی شده است. در بخش آخر این پژوهش، نقطه نظرات دو پژوهشگر و پیشرو در کارتوگرافی ادبی، فرانکو مورتی و باربارا پیاتی که پروژه هایشان تطبیقی و همچنین تاریخی است، مطالعه و سپس نظریه های آنها با دیدگاه کِنِت وایت مقایسه شده است.  
ادبیات جغرافیا ،جغرافیای ادبیات ،کارتوگرافی ،کنت وایت ،نقشه ،فضا ،مکان،

تبلیغات