دراماتورژی تقابل های قرآنی در قصه حضرت موسی (ع)
آرشیو
چکیده
بهره گیری از آیات و قصه های قرآن در آثار هنری، یکی از مسائل اهل نظر و هنرمندان در هنرهای گوناگون بوده که در پژوهش های دراماتیک و اجرایی، ذیل مفهوم دراماتورژی قرار می گیرد. روش های دراماتورژی قرآن یکی از مسائل مهمی محسوب می شود که این پژوهش قصد دارد بر اساس نگاه تقابلی و پارادوکسیکال، به دراماتورژی سه دوره ی قصه ی حضرت موسی (ع) در قرآن بپردازد. این سه دوره عبارت اند از: دوره ی اول، تولد موسی (ع)، موسی (ع) و قبطی، موسی (ع) و شعیب؛ دوره ی دوم، موسی (ع) و هارون، موسی (ع) و ساحران، موسی (ع) و فرعون؛ دوره ی سوم، رؤیت خداوند، گاو بنی اسرائیل، موسی (ع) و قارون، موسی (ع) و خضر. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که دراماتورژی تقابل های قرآنی در قصه ی حضرت موسی (ع) موجب نمایشی تر شدن و ارتباط بیشتر خواننده می شود و در تبیین حقایق و پرده برداشتن از معارف ژرف قرآنی، بسیار اثرگذار است؛ به طوری که از این روش می توان در آثار دراماتیک و اجرایی جدید بهره برد.Quranic Dramaturgy: Exploring Narrative Confrontations in the Story of Prophet Moses (a)
One of the main concerns of scholars and artists is the use of verses and allegorical stories from the Holy Quran in artistic works. This aspect is extensively examined within the field of dramatic and performance studies, specifically under the title of dramaturgy. Quranic dramaturgy methods are considered important issues. Therefore, this paper aims to focus on the dramaturgy of three periods of the story of Prophet Moses (a) based on a confrontational and paradoxical perspective. The first period of the story of Prophet Moses (a) consists of the birth of Moses (a), Moses (a) and Coptic man, and Moses (a) and Shu'ayb (a). The second period includes the stories of Moses (a) and Aaron, Moses (a) and the magicians, and Moses (a) and the Pharaoh. Finally, the third period encompasses the stories of Moses (a) witnessing God, the calf of the Children of Israel, Moses (a) and Korah (Qārūn), and Moses (a) and Khidr. The findings indicate that the dramaturgy of conflicts presented in the story of Prophet Moses (a) in the Holy Quran enhances the portrayal and creates a stronger connection with the reader. It also plays a fundamental role in explaining the truths and unveiling the profound teachings of the Holy Quran. This approach can be applied in contemporary dramatic and performance productions.