آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۰

چکیده

متن

زن مظهر جمال و زیبایى و عفاف است و مرد مظهر شیفتگى و مجذوب شدن از آن جهت فرهنگ غنى و ارزشمند اسلام پوشش و حجاب را براى بانوان لازم دانسته است و حجاب را حافظ ارزش‏هاى والاى معنوى زنان در برابر مردان قرار داده و در طول تاریخ او را از فساد و تباهى و افتادن در دام شهوت‏پرستان خودپرست نگهدارى نموده است.
نگاه شهوت‏آمیز مردان به زنان و بالعکس از جمله امور نکوهیده‏اى است که پیامبر اسلام(ص) آن را به شدت منع مى‏کرد و آن را حرام مى‏دانست همان طورى که فرمود: «النظر سهم مسموم من سهام ابلیس فمن ترکها خوفا من الله اعطاه الله ایمانا یجد حلاوته فى قلبه‏». (1) نگاه شهوت‏آمیز [همراه با لذت جنسى] تیر زهراگینى است که از سوى شیطان به سوى طعمه خویش رها مى‏گردد، پس هر کس به خاطر ترس از خدا نگاه با شهوت را ترک کند خداوند ایمانى به او خواهد بخشید که شیرینى و اثرش را در دلش خواهد دید.
رسول خدا(ص) در حجة الوداع هنگامى که آن زن جوان خثعمى به حضورش آمد تا چند پرسش داشته باشد در آن هنگام فضل بن‏عباس همراه بود زن وقتى سؤال‏هایش را مطرح نمود پیامبر خدا(ص) به هنگام پاسخ دادن متوجه شد بین آن زن و فضل نگاهى رد و بدل گردید و زن عوض اینکه مطالب آن حضرت را گوش کند به فضل که جوان زیبا و نورسى بود متوجه شده در آن وقت رسول خدا(ص) دست‏خود را به طرف فضل بن‏عباس دراز کرد و صورت او را به طرف دیگر برگرداند و فرمود فخشیت ان یدخل بینهما الشیطان... (2) ; در نگاه زن جوان و مرد جوان مى‏ترسم شیطان قدم نهد و سبب انحراف آنان گردد.
دانشمندان و علماى بزرگ براى لزوم حجاب به قرآن و احادیث و اجماع و عقل استدلال کرده‏اند و حدود پوشش را براى مردان و زنان به صورت روشن بیان داشته‏اند، ما در این نوشتار کوتاه از آن جهت که زن را عنصر اولیه صلاح و رستگارى جامعه مى‏دانیم و بر آن اعتقادیم که اگر رستگارى و فلاح در این قشر عظیم حاکم شود رستگارى و عاقبت‏بخیرى مردان را بدنبال دارد و بعکس خداى ناکرده چنانچه زنان جامعه فاسد و تباه شدند مجالى براى اصلاح مردان باقى نخواهد ماند. حال به بخشى کوتاه در باره حجاب و پوشش زن مى‏پردازیم.
قرآن و مساله حجاب
قرآن در باره حجاب مى‏فرماید: «قل للمؤمنات یغضضن من ابصارهن و یحفظن فروجهن و لا یبدین زینتهن الا ما ظهر منها ولیضربن بخمرهن على جیوبهن الا لبعولتهن او آباء بعولتهن او ابنائهن او ابناء بعولتهن او اخوانهن او بنى اخوانهن او بنى اخواتهن او نسائهن ... و توبوا الى الله جمیعا ایها المؤمنون لعلکم تفلحون‏» (3) ; به زنان با ایمان بگو چشمهاى خود را [از نگاه هوس‏آلود]فرو گیرند و دامان خویش را حفظ کنند و زینت‏خود را جز آن مقدار که نمایان است، آشکار ننمایند و اطراف روسرى‏هاى خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود) و زینت‏خود را آشکار نسازند مگر براى شوهرانشان یا پدرانشان و با پدرشوهرانشان و یا پسرانشان یا پسران همسرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنان هم‏کیششان و .... همگى به سوى خداوند باز گردید اى مؤمنان تا رستگار شوید.
و در جاى دیگر آمده است: «یا ایها النبى قل لازواجک و بناتک و نساء المؤمنین یدنین علیهن من جلابیبهن ذلک ادنى ان یعرفن فلا یؤذین و کان الله غفورا رحیما» (4) ; اى پیامبر به همسران و دختران خویش و دیگر زنان مؤمنان بگو که جلبابها (روسریها)ى خویش را بر خود فرو افکنند این کار براى اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند به [احتیاط] نزدیکتر و خداوند آمرزنده و مهربان است.
فقهاء اسلام گفته‏اند: دو آیه فوق بر وجوب پوشش و حجاب براى زنان دلالت دارد. آنان نیز به آیات (60 تا 61) سوره نور تمسک کرده‏اند و آن آیات را دلیل پوشش براى زنان دانسته‏اند همان طورى که روایاتى را مستند خویش قرار داده‏اند، در اینجا به یک حدیث اکتفا مى‏کنیم.
پوشش فاطمه(س) در محوطه منزل در برابر بیگانه
جابربن‏عبدالله انصارى مى‏گوید: به همراه رسول خدا(ص) بودم آن حضرت اراده کرد به خانه دخترش فاطمه(س) برود چون به درب خانه فاطمه(س) رسید با دست مبارکش درب را فشار داد و فریاد برآورد: السلام علیکم.
دختر گرامى پیامبر جواب داد: علیک السلام یا رسول الله(ص)
آنگاه پیامبر خدا(ص) اجازه ورود به منزل گرفت و فرمود: ادخل انا و من معى (آیا من و کسى که همراه من است داخل منزل شویم). در آن وقت فاطمه(س) فرمود: پدر جان چیزى بر سر ندارم، رسول خدا(ص) فرمود: یا فاطمة خذى فضل ملحفتک فقنعنى بها راسک; فاطمه جان با قسمتهاى اضافى روپوش خودت سرت را بپوشان. پیامبر(ص) دوباره اجازه گرفت فاطمه(س) پرسید: چه کسى با شماست، پیامبر خدا(ص) فرمود: جابر، آنگاه من به همراه پیامبر(ص) داخل خانه زهرا(س) شدم.
جابر مى‏گوید: چهره زهرا(س) همانند شکم ملخ زرد شده بود، پیامبر خدا(ص) پرسید: دخترم چرا چنین هستى، جواب داد: از گرسنگى است.
پیامبر(ص) دعا فرمود: اللهم مشبع الجوعة و دافع الضیعة، اشبع فاطمة بنت محمد; اى خدایى که سیرکننده گرسنه و بوجود آورنده محصولات هستى فاطمه دختر محمد(صلى الله علیها) را سیر گردان.
جابر ادامه مى‏دهد سوگند به خدا دعاى پیامبر خدا(ص) مستجاب گردید. پس از دعاى آن حضرت چهره زهرا(س) گلگون گردید مثل اینکه خون را در حال حرکت در زیر پوست صورت مى‏دیدم و زهرا(س) از آن پس گرسنه نماند. (5)
پس از عموم آیه شریفه (31 نور) و دیگر آیات استفاده مى‏شود که پوشش براى زنان امرى مسلم است و کسى نمى‏تواند آن را انکار کند، از سوى دیگر سیره فاطمه اطهر(س) در برخورد با جابر بن‏عبدالله انصارى(ره) بالاترین شیوه تبیین حکم الهى است که حضرت بدان عمل مى‏کند و وظیفه دیگر زنان را در برابر مردان غیر محرم و بیگانه نشان مى‏دهد. برخورد فاطمه(س) با جابر که شخص مؤمن و مورد اعتماد رسول خدا(ص) است در محیط خانه خویش چنین است مسلم زنان متعهد در حفظ خود در داشتن پوشش صحیح در جامعه (کوچه و بازار و ادارات و ...) وظیفه‏اى سنگین‏تر دارند.
پوشش زنان در برابر خویشاوندان
احمد بن‏ابى‏نصر بزنطى از یاران عالیقدر امام على بن‏موسى الرضا(ع) است مى‏گوید از آن حضرت پرسیدم: آیا براى مرد جایز است که به موهاى خواهر زنش نگاه کند؟ حضرت فرمود: نه مگر اینکه سالخورده و پیر و از کار افتاده باشد. عرض کردم: پس خواهر زن با بیگانه چه فرق مى‏کند یعنى هر دوى اینها یکى هستند؟! حضرت فرمود: بلى یکى هستند. پرسیدم: [در مورد سالخورده] چقدر براى من جایز است نگاه کنم؟
فرمود: به موى او و ذراع (از انگشت تا آرنج) او مى‏توانى نگاه کنى. (6)
قسمت آخر روایت مربوط به سالخورده و پیرزن از کار افتاده است همان طورى که صاحب وسائل مرحوم شیخ حر عاملى بر آن تصریح نموده‏است.
نقش «حجاب‏» در سلامت عمومى
در جامعه‏اى که زن و مرد هر کدام کار متعلق به خویش را انجام دهد و اختلاط و معاشرت بى‏مرز در آن وجود نداشته باشد زنان غیر متعهد خودنمایى ننمایند و مردان شهوتران هم با چشمان صیاد خویش به دنبال طعمه نگردند، در آن جامعه آرامش روحى و روانى بر زن و مرد حاکم خواهد شد، و ثبات و استحکام ویژه‏اى بر خانواده آن سایه خواهد افکند، و روز بروز بر تعداد پیوند ازدواج‏ها و زناشوییهاى مشروع و قانونى افزوده خواهد گردید که نتیجه آرامش اجتماعات کوچک، آرامش و سعادت جوامع بزرگ انسانى خواهد شد. پس پوشش صحیح بالاترین نعمت الهى است که خداوند بر زنان ارزانى داشته و بر آنان لازم شمرده است.
رسول گرامى اسلام روزى در جمع یاران خویش که در مسجد نشسته بودند، پرسید: بهترین چیز براى زنان چیست؟ کسى نتوانست پاسخ آن حضرت را بدهد. على(ع) به خانه آمد پرسش پیامبر و ناتوانى یارانش را در پاسخ به آن حضرت بازگو کرد. فاطمه زهرا(س) فرمود: خیر لهن ان لا یرین الرجال و لایرونهن، فاخبره بذلک فقال(ص) له: من علمک هذا؟ قال(ع): فاطمة. قال(ص):انها بضعة منى; (7) بهترین چیز براى زنان این است که به مردان نگاه نیندازند و مردان نیز به آنها نظر نکنند. امیرمؤمنان(ع) به مسجد برگشت و آن را براى پیامبر و مردم بازگو کرد. رسول خدا(ص) پرسید: از کجا آموختى؟ على(ع) گفت: این پاسخ فاطمه است. در آن هنگام پیامبر(ص) فرمود: فاطمه پاره تن من است.
حدود پوشش بانوان از دیدگاه فقهاء اسلام
بسیارى از فقهاء شیعه و اهل سنت‏بعد از اعتماد بر ظهور آیات گذشته و تصریح روایات در مورد وجوب پوشش ادعاى اجماع و اتفاق نموده‏اند و ذیل تفسیر آیات سوره نور و احزاب حدود و مقدار پوشش را براى زنان مشخص نموده‏اند. در اینجا به بیان برخى از نظریات فقهاء مى‏پردازیم:
ابن رشد فقیه و فیلسوف معروف اندلسى مى‏نویسد: عقیده اکثر علماء بر این است که بدن زن جز چهره و دو دست تا مچ عورت (×) است، ابوحنیفه معتقد است: قدمین نیز عورت شمرده نمى‏شود لکن ابوبکر بن‏عبدالرحمان بن‏هشام بر این باور است که تمام بدن زن بلا استثناء عورت است. (8) در الفقه على مذاهب الخمسه آمده است: علماء اسلام اتفاق نظر دارند که بر هر یک از زن و مرد لازم است آنچه را در خارج نماز باید بپوشد در حال نماز هم باید بپوشد سپس مى‏گوید: به عقیده علماء شیعه امامیه بر زن در حال نماز همان قدر از بدن را واجب است‏بپوشاند که در غیر نماز باید از نامحرم بپوشد. (9)
فقهاء اسلامى در دو موضع از کتاب‏هاى فقهى خود وجوب حجاب و حدود پوشش را براى بانوان مطرح نموده‏اند.
الف - در بحث پوشش در حالت نماز (بحث‏ساتر)
ب - در بحث نگاه کردن مرد به زن نامحرم و یا عکس‏آن
علامه حلى(ره) مى‏فرماید: جمیع بدن زن عورت است جز چهره او به اجماع همه علماء، در همه شهرها جز ابوبکر بن‏عبدالرحمان بن‏هشام که تمام بدن زن را عورت دانسته است. سخن او به اجماع فقهاء مردود است. زیرا از نظر علماء ما (شیعه) دو دست تا مچ نیز مانند چهره است و عورت نخواهد بود. مالک بن‏انس و شافعى و اوزاعى و سفیان ثورى در این جهت‏با علماء شیعه هم عقیده‏اند، ابن‏عباس در تفسیر کلام خدا: «و لا یبدین زینتهن الا ما ظهر منها» وجه و کفین را با هم استثنا نموده است. (10)
در پایان باید گفت: فقهاء اسلامى در دو موضع از کتاب‏هاى فقهى خود وجوب حجاب و حدود پوشش را براى بانوان مطرح نموده‏اند.
الف - در بحث پوشش در حالت نماز (بحث‏ساتر)
ب - در بحث نگاه کردن مرد به زن نامحرم و یا عکس آن امام خمینى(ره) در این دو باب فرموده‏اند:
1 - عورت زن در نماز همه بدن اوست که شامل سر و موى‏ها مى‏گردد و فقط صورت (به مقدارى که باید در وضو باید شسته شود) و دست‏ها تا مچ و پاها تا ابتداء ساق مستثنى شده سپس فرموده‏اند: از آن مقدارى که استثناء شده واجب است مقدار بیشترى را پوشاند تا یقین به پوشش مقدار واجب پیدا شود. (11)
2 - نگاه کردن مرد به زن نامحرم چه با قصد لذت و چه بدون آن حرام است و نگاه کردن به صورت و دستها اگر با قصد لذت باشد حرام است و اگر بدون قصد لذت باشد مانعى ندارد. (12)
پى‏نوشتها:
1- بحارالانوار، ج 104، ص 38، ح 34، ب‏33.
2- فتح البارى، ج 4، ص‏439 تا 442. حدیث ایام حج صادر گردیده و احکام دیگرى در مورد محرم استفاده مى‏شود و لکن قدر مسلم حرمت نگاه با شهوت از سوى مرد به زن و بعکس مى‏باشد، و جواز نگاه به صورت زن بدون ریبه همان طورى که پیامبر(ص) نگاه کرد و عمل پیامبر(ص) نسبت‏به فضل بن‏عباس نشانگر حرمت نظر به زن با لذت مى‏باشد; باید توجه داشت این روایت را کتب اهل سنت نقل کرده‏اند و اصل حدیث هم مرفوعه مى‏باشد.
3- نور: 31.
4- احزاب:59.
5- فروع کافى، ج 5، ص 528، ح 5; وسائل الشیعه، ج 20، ب 120، ص‏216، ح‏25463. (چاپ آل البیت); مسالک الافهام، فاضل جواد کاظمى، ج‏3، ص 275.
6- وسائل الشیعه، ج 20، باب‏107، ص‏199، ح 25420 (چاپ آل البیت); سالته عن الرجل یحل له ان ینظر الى شعر اخت امراته؟ فقال(ع) لا الا ان تکون من القواعد...
7- وسائل الشیعه، ج 20، ص‏67، ح 25054 (چاپ آل البیت); بحارالانوار، ج‏43، ص 54، ح 48; احقاق الحق، ج 10، ص‏257.
× - منظور از واژه عورت «آسیب‏پذیر» و یک اصطلاح در فقه است.
8- بدایة المجتهد، ابن‏رشد، ج 1، ص 111.
9- الفقه على مذاهب الخمسة، محمد جواد مغنیه، ص‏113.
10- تذکرة الفقهاء، ج 2، ص‏446، م 108.
11- تحریر الوسیله، ج 1، ص‏129، م‏3.
12- رساله توضیح المسائل، احکام نگاه کردن، م‏2433.

تبلیغات