آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۰

چکیده

متن

سخن از محدثى گرانقدر است، گرچه از شخصیت‏با عظمتش، در کتب رجالى به گونه‏اى مفصل ذکرى به میان نیامده، ولى شان و منزلتش بر اهل نظر پوشیده نیست. از میان علما، بسیارى زبان به تعریف و تمجیدش گشوده‏اند. ما در این نوشتار سعى داریم در حد توان خویش، با معرفى اساتید و شاگردان این محدث بلندمرتبه و انسان الهى، او را هر چه بیشتر به جامعه بشناسانیم و قدمى هر چند ناچیز، در مسیر آشنا ساختن مردم عالم دوست‏با عالمان و محدثان اسلامى برداریم. به امید اینکه مقبول درگاه احدیت قرار گیرد.
خاندان پاک
نامش محمد و کنیه‏اش ابوجعفر یا ابوالقاسم است. وى از جمله محدثین و فقهاى نامدار شیعه و از موثقین علما به شمار مى‏رود. مرحوم محمد بن‏جعفر بن‏قولویه، از شاگردان و راویان خاص سعد بن‏عبدالله اشعرى قمى است که سالیان دراز از محضر استاد بهره جست و توشه و زاد راه خویش را، از آن خرمن معرفت‏برگرفت. آنگاه خود به پرورش شاگردان پرداخت. خاندان او، از جمله خاندانهاى دانش‏پرور و عالمان روزگار بودند و از ان سلاله پاک، خیرات فراوانى به جامعه تشیع رسید و شیعیان از ایشان بهره‏هاى فراوانى بردند. محمد بن‏قولویه در طول زندگى، براى جمع‏آورى احادیث اهل بیت و رساندن آن به گوش مشتاقان و شیفتگان سخن ائمه اطهار، به سفرهاى متعددى دست زد. در اثناى این مسافرتها و «هجرتهاى فى سبیل‏الله‏»، به ملاقات بزرگان اهل سنت نیز رفت و احادیثى را از آنان استماع نمود.
در محضر استاد
از جمله اساتید محمد بن‏قولویه، سعد بن‏عبدالله اشعرى قمى است که در این فراز با نگاهى گذرا به زندگانى او، سعى خواهیم کرد بهتر به این مساله پى ببریم که محمد بن‏قولویه محضر چه بزرگانى را درک نموده است. سعد بن‏عبدالله آخرین دانشمند نامدار اواخر سده سوم هجرى، در خاندان بزرگ اشعرى دیده به جهان گشود و از خود آثارى گرانمایه و شاگردانى بزرگ به یادگار نهاد. مرحوم نجاشى(ره) از وى اینگونه یاد مى‏کند:
«ابوالقاسم سعد بن‏عبدالله ابى‏خلف اشعرى قمى، رئیس طایفه اشعرى و فقیه سرشناس آنان است‏». وى احادیث فراوانى از عامه شنیده و در پى یافتن احادیث اهل بیت، سفرهاى فراوان نموده و از بزرگان اهل سنت که با ایشان ملاقات کرده‏اند; مى‏توان حسن بن‏عرفه، محمد بن‏عبدالملک دقیقى، ابوحاتم رازى و عباس برفقى را نام برد.»
از افتخارات سعد بن‏عبدالله تشرفش به محضر امام حسن عسکرى(ع) است و علماى بزرگوارى، در کتابهاى مختلف به این مساله اشاره نموده‏اند. سعد بن‏عبدالله با دستان پرتوان خویش، آثارى گرانسنگ به رشته تحریر درآورد که در اینجا به معرفى تعدادى از آنها مى‏پردازیم:
1- کتاب الرحمه که خود شامل چندین کتاب است. (کتاب طهارت، کتاب صلاة، کتاب زکوة، کتاب صوم و کتاب حج)
2- کتاب الضیاء (در امامت)
3- کتاب مقالات امامیه
سعد نزد بسیارى از فقها و محدثین نیمه دوم سده سوم هجرى، زانوى ادب بر زمین زد و از محضر آنان، بهره‏هاى زیادى برد. وى از استادان شیعه و سنى نیز اجازاتى کسب نمود. از میان اساتید عامه ایشان مى‏توان به حسن بن‏عرفه، محمد بن‏عبدالملک دقیقى، ابوحاتم رازى و عباس برفقى اشاره کرد و از اساتید و مشایخ سعد که از فقها و محدثین شیعى بودند; احمد بن‏حسین بن‏سعید اهوازى، احمد بن‏محمد بن‏عیسى، احمد بن‏اسحاق قمى، سهل بن‏یسع، عبدالله بن‏جعفر حمیرى و محمد بن‏اسماعیل بن‏بزیع را نام برد. سعد شاگردان بزرگوارى چون محمد بن‏قولویه، على بن‏بابویه قمى، محمد بن‏موسى بن‏المتوکل و ... را تربیت نمود که هر کدام ستاره‏اى درخشان در آسمان تشیع گشتند. در مورد تاریخ وفات این محدث بزرگ، نظرها متفاوت است و آن را بین سالهاى‏299 تا 301 ه. دانسته‏اند.
شاگردان برجسته محمد بن قولویه
شاگردان گرانمایه‏اى از محضر محمد بن‏قولویه بهره جستند که هر کدام به سهم خود، نقش بسزایى در رساندن احادیث ناب اهل بیت‏به گوش مشتاقان آن خاندان با فضیلت داشتند.در اینجا نگاهى کوتاه به زندگى دو تن از ایشان خواهیم افکند.
1- محمد بن‏عمرو بن‏عبدالعزیز کشى:
وى از دانشمندان نامى نیمه اول سده چهارم هجرى است که در شهر «کش‏» از شهرهاى ماوراءالنهر، دیده به جهان گشود و بیشتر اساتیدش نیز از همان ناحیه بوده‏اند. ابوالعباس نجاشى دانشمند رجالى، او را مورد اعتماد دانسته و درباره‏اش مى‏گوید:
«او مصاحب عیاشى بود و از وى استفاده‏هاى فراوان برد و در حقیقت، از مکتب او برخاست.»
شیخ ابو عمرو کشى در کتاب رجال خویش، بسیارى از اساتیدش را معرفى و روایاتى را نیز از آنان بیان کرده است. افرادى مثل محمد بن‏مسعود عیاشى سمرقندى، محمد بن‏قولویه، جعفر بن‏محمد بن‏قولویه، عثمان بن ... کشى، سعد بن‏صباح کشى، احمد بن‏ابراهیم قرشى و ... که از بزرگان و فقهاى اواخر سده سوم و اوایل سده چهارم هجرى، محسوب مى‏شدند.
از میان شاگردان این رجالى عالیقدر، به معرفى دو تن از برجسته‏ترین ایشان، هارون بن‏موسى تلعکبرى. و ابو احمد حیدر بن‏محمد بن‏نعیم سمرقندى، اکتفا مى‏کنیم.
2- جعفر بن‏محمد قولویه:
دومین شاگرد بزرگ محمد بن‏قولویه، فرزند دانشمندش جعفر بن‏قولویه است که در سال 224ه. در شهر سرمن‏راى (سامرا) به دنیا آمد و در میان اهل رجال، گوى سبقت از پدر ربوده و آوازه‏اش از او بلندتر گشت. او که به اختصار «ابن‏قولویه‏» خوانده مى‏شود; از مفاخر فقها و محدثین پیشین ماست و استاد شیخ مفید(ره) محسوب مى‏گردد. او کتابهاى بسیارى نوشت و شیعه از چرخش قلمش، استفاده فراوان برد. جعفر بن‏محمد، دست پرورده پدر دانشمند و فاضل بود. ابن شهرآشوب در کتاب معالم العلماء در باره‏اش نوشته:
«جعفر بن‏محمد بن‏قولویه ابوالقاسم، از کلینى و ابن‏عقده نقل روایت کرده و کتابهاى مداواة الحسد لحیاة الابد، الجمعه و الجماعه، الفطرة، کتاب الصرف و ... از اوست.»
یکى از کتابهاى معروف جعفر بن‏محمد بن‏قولویه، کتاب شریف و ذى قیمت; «کامل الزیارات‏»است. مرحوم علامه امینى(ره) در مقدمه خود بر این کتاب، در مورد ارزش واهمیت آن نوشته: «کامل الزیارات از کتابهاى قدیمى معروف است و شیخ طوسى، در کتاب تهذیب و همین طور سایر محدثین از آن نقل کرده‏اند. شیخ حر عاملى آن را از مصادر کتابش، وسائل الشیعه قرار داده و از کتب مورد اعتماد دانسته است.»
کامل الزیارات داراى 108 باب است که نویسنده، باب آغازین آن را به ثواب زیارت رسول اکرم(ص)، امیرالمؤمنین(ع) و حسنین(ع) اختصاص داده است. آخرین باب کتاب نیز، مختص نوادر زیارات است. این کتاب ارزشمند، تنها کتابى است که از ابن‏قولویه به یادگار مانده و باعث معروفیتش گشته، آنچنان که تا نام کامل الزیارات آورده مى‏شود; نام ابن‏قولویه نیز در کنار آن ذکر مى‏گردد. اهمیت این کتاب به خاطر احادیثى است که با اسناد معتبر، در آن گردآورى شده و به عنوان ماخذى قابل اطمینان، مورد استفاده اهل قلم قرار گرفته است. از استادان جعفر بن‏محمد مى‏توان به پدر گرانقدرش محمد بن‏قولویه، ثقة‏الاسلام کلینى، على بن‏بابویه و برادرش على بن‏محمد بن‏قولویه اشاره کرد. جعفر بن‏محمد با ربیت‏شاگردانى مثل ابوعبدالله محمد بن‏محمد بن‏نعمان المفید، حسین بن‏عبیدالله غضائرى و احمد بن‏عبدول که بعدها از علما و مفاخر اسلام گردیدند; برگهایى زرین به دیباچه زندگى خویش افزود. سرانجام چراغ حیات این راوى بزرگ، در سال 368 یا369ه. رو به خاموشى نهاد و در بقعه مطهره کاظمیه پایین پاى حضرت موسى بن‏جعفر(ع) به خاک سپرده شد. در زمان حاضر، قبر وى در کنار قبر شاگرد بزرگوارش شیخ مفید واقع شده است.
لبیک‏گوى دعوت حق
محمد بن‏قولویه پس از سالها تربیت‏شاگران و مسافرت در پى به دست آوردن احادیث اهل بیت، سرانجام در شهر قم - آخرین شهرى که پذیراى آن محدث بزرگ بودند - در سال‏299 یا 301ه. دعوت حق را لبیک گفت و دوستارانش را با غمى سنگین تنها گذاشت.
از شمار دو چشم یک تن کم وز شمار خرد هزاران بیش
هم‏اکنون مرقد شریف این عالم جلیل‏القدر، در شهر مقدس قم، خیابان آیت‏الله مرعشى نجفى(ره)، مقابل مدرسه آیت‏الله گلپایگانى(ره) و نزدیک بقعه على بن‏بابویه واقع شده و در کمال سادگى و به دور از هر گونه زرق و برقى، زیارتگاه عالمان و فرهیختگان است. سادگى این مکان همراه به جذابیتى آرام‏بخش، انسان را به سمت‏خود جذب مى‏کند. بر سنگ قبر نیز، این جملات با خطى زیبا نوشته شده است:
هو الحى الذى لا یموت
قد ارتحل عن دار الغفلة و الغرور الى عالم البهحة و السرور و العطریف المتعمد منبع العلم و الحکم و مجمع الفضل و الکرم الامام العالم و الفاضل الفخام و المقتدى الانام و المرجع الخواص و العوام و الراوى للاحادیث النبویة على مبلغها الف الف سلام و تحیة الجامع لمرتبة العلم و العمل و الخادم لعلوم سید المرسلین شیخ محمد بن‏قولویه الجمال من اجلة رواة اخبار ائمة الاخیار صلوات الله و سلامه علیهم از این دار فانى به عالم جاودانى پیوست.
گلگشت در گلستان
پایان کلام را، به نقل احادیثى زینت مى‏بخشیم که از فرزند محمد بن‏قولویه (جعفر بن‏قولویه) به ما رسیده است.
وفاى به عهد
جعفر بن‏محمد بن‏قولویه عن ابیه و اخیه و على بن‏الحسین و محمد بن‏الحسن کلهم عن احمد بن‏ادریس عن عبیدالله بن‏موسى عن الوشاء قال: «سمعت الرضا(ع) یقول، ان لکل امام عهدا فى عنق اولیائه و شیعته و ان من تمام الوفاء بالعهد زیارة قبورهم ...
جعفر بن‏محمد از پدرش محمد بن‏قولویه، با چند واسطه از امام رضا(ع) نقل مى‏کند که فرمود: «براى هر امامى در گردن دوستداران و پیروان عهدى است که از وفاى به عهد آنان، زیارت قبر ائمه است‏».
ثواب زیارت امام حسین(ع)
جعفر بن‏محمد از پدر بزرگوارش نقل مى‏کند که امام صادق(ع) در ضمن حدیثى فرمودند: «من زار قبر الحسین(ع) عارفا بحقه کتب الله له ثواب الف حجة مقبولة و غفر له ما تقدم من ذنبه و ما تاخر.»
هر کس قبر حسین بن‏على(ع) را در حالى که عارف به حق امام است; زیارت کند، خداوند متعال ثواب هزار حج قبول شده را براى او قرار مى‏دهد و تمام گناهان گذشته و آینده او، آمرزیده خواهد شد.
تولد دوباره
جعفر بن‏محمد از محمد بن‏قولویه نقل مى‏کند که امام صادق(ع) فرمودند: «من اغتسل من ماء الفرات و زار قبر الحسین(ع) کان کیوم ولدته اما صفا من الذنوب.»
امام صادق(ع) فرمودند: «هر کس در آب فرات غسل کند و قبر حسین(ع) را زیارت کند; مثل آن روزى است که از مادر متولد شده و از گناهان پاک است.»
خداوند متعال روح این محدث گرانسنگ را، با ارواح پاک دیگر علما و بزرگان درگذشته، محشور گرداند.

تبلیغات