تاثیر استرس شغلی بر استقلال شغلی و عملکرد شغلی معلمان تربیت بدنی در مد ارس ابتدایی استان فارس
آرشیو
چکیده
مقدمه و هدف: هدف از این پژوهش تاثیر استرس شغلی بر استقلال شغلی و عملکرد شغلی معلمان تربیت بدنی در مدارس ابتدایی استان فارس بود روش شناسی پژوهش: روش تحقیق،توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی معلمان تربیت بدنی در استان فارس بود و با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد.دتعداد 337 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. از پرسشنامه استرس ش غلی مورد استفاده در تحقیق اندام و اسعدی(1394) استفاده شد.ایشان روایی و پایایی پرسشنامه را مطلوب گزارش دادند. برای جمع آوری اطلاعات مرب وط ب ه اس تقلال ش غلی از پرسش نامه اس تقلال ش غلی معلم ان تی.ای.اس با 18سؤال استفاده شد اندام و اسعدی(1394)روایی و پایایی پرسشنامه را مطلوب گزارش دادند.پایایی این پرسشنامه در تحقیق کنونی 0/77 گزارش می شود.برای گردآوری داده های مربوط به عملکرد شغلی از پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون (۱۹۹۰) استفاده شد. یافته ها:یافته نشان می دهد بین استرس شغلی ادراک شده معلمان تربیت بدنی با استقلال شغلی و عملکرد شغلی آنان در مدارس ابتدایی استان فارس رابطه معنی داری وچود دارد. و رابطه استرس با عملکرد به مقدار 0/719-رابطه معکوس و معنی دار و با استقلال شغلی با ضریب 0/77-رابطه معکوس و معنی داری دارد. استرس شغلی معلمان بر عملکرد شغلی و استقلال شغلی آنان تاثیر معنی داری دارد. استرس شغلی با بتای0/535- بیشترین تاثیر را بر عملکرد آنان می گذارد. استرس شغلی با بتای0/668- بیشترین تاثیر را بر استقلال در برنامه درسی معلمان دارد..یعنی هر قدر استرس شغلی معلمان بیشتر باشد استقلال در برنامه درسی آنان نیز پایین تر می شود.البته استرس بر استقلال عمومی معلمان تربیت بدنی نیز با بتای 0/117- معنی داری دارد که نسبت به بعد استقلال در برنامه درسی معلمان تاثیر کمتری دارد. بحث و نتیجه گیری: لازم است این نکته در نظر گرفته شود که برای بهبود عملکرد و استقلال شغلی، باید روی کاهش سطح استرس شغلی تمرکز کرد.The Impact of Occupational Stress on Job Autonomy and Job Performance of Physical Education Teachers in Elementary Schools in Fars Province
Introduction and purpose: The aim of this study was to investigate the impact of occupational stress on job autonomy and job performance of physical education teachers in elementary schools in Fars province. Methodology: The descriptive-correlational method was used in this research. The study population included all physical education teachers in Fars province, and convenience sampling was used for data collection. A total of 337 individuals completed the questionnaires. The occupational stress questionnaire of Andam and Asadi (2015) was used to collect data on occupational stress, and its reliability and validity were reported as acceptable. The job autonomy questionnaire of T.I.S with 18 questions was used to collect data on job autonomy, and its reliability and validity were also reported as acceptable. The job performance questionnaire of Patterson (1990) was used to collect data on job performance. Results: The results showed a significant and inverse relationship between perceived occupational stress of physical education teachers and their job autonomy and job performance in elementary schools in Fars province, with the correlation coefficient being -0.719 and -0.770 respectively. Occupational stress had a significant effect on both job autonomy and job performance, with the beta coefficient of occupational stress having the greatest impact on job performance with a value of -0.535. Occupational stress also had a significant impact on general autonomy and curriculum autonomy, with the beta coefficient of occupational stress having the greatest impact on curriculum autonomy with a value of -0.668 However, occupational stress also had a significant impact on general autonomy with a beta coefficient of 0.117, which was less than the impact on curriculum autonomy Discussion and conclusion: It is necessary to consider that in order to improve performance and job independence, one should focus on reducing the level of job stress
تبلیغات
