چکیده

مقدمه و هدف: هدف این پژوهش حاضر که با هدف بررسی رابطه ی بین آموزش مجازی و خلاقیت شناختی با نقش واسطه ای رضایتمندی تحصیلی انجام شد، روش شناسی پژوهش:این تحقیق از جمله ی پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره ی متوسطه ی دوم شهر فیروزآباد در سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد 4470 نفر بود که از بین آنها و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تعداد 350 نفر دانش آموز انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های خلاقیت راودسپ (1999)، پرسشنامه ی آموزش الکترونیکی اوزتکین، زنیو و ازگور (2011) و پرسشنامه ی رضایت تحصیلی هیوبنر (2001) استفاده شد. روایی و پایایی ابزارها با استفاده از تحلیل گویه و ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که میزان خلاقیت شناختی دانش آموزان، بالا تر از حد متوسط می باشد. همچنین، نشان داد که بین آموزش مجازی و خلاقیت شناختی دانش آموزان رابطه ی آماری معناداری وجود دارد. بین آموزش مجازی و رضایتمندی تحصیلی دانش آموزان رابطه ی آماری معناداری وجود دارد. بین رضایتمندی تحصیلی و خلاقیت شناختی دانش آموزان رابطه ی آماری معناداری وجود دارد. به طور کلی، بین آموزش مجازی و خلاقیت شناختی با نقش واسطه ای رضایتمندی تحصیلی دانش آموزان رابطه ی آماری معناداری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: . مسئولان آموزش و پرورش با برنامه های شاد و متناسب با نیاز و علاقه مندی دانش آموزان می توانند زمینه های خلاقیت آنان را فراهم نمایند.

Investigating the relationship between virtual education and cognitive creativity with the mediating role of academic satisfaction in Firozabad secondary school students

Introduction and purpose: The aim of this research was the study of relationship of virtual education and cognitive creativity with mediator role of academic satisfaction. Research methodology: This research was one of the descriptive correlation researches. The statistical population of the research included all the second high school students of Firuzabad city in the academic year of 2001-1401, in the number of 4470 people, and using the multi-stage cluster sampling method, 350 students were selected. In order to collect information, the creativity questionnaires of Rawdesp (1999), the e-learning questionnaire of Ozetkin, Zenio and Ezgur (2011) and the academic satisfaction questionnaire of Huebner (2001) were used. The validity and reliability of the tools were calculated using item analysis and Cronbach's alpha coefficient. Findings:The results of this research showed that the level cognitive creativity in secondary school students of FiroozAbad was lower than the average. The virtual education has a significant relationship with cognitive creativity. The virtual education has a significant relationship with academic satisfaction. The academic satisfaction has a significant relationship with cognitive creativity. There was significant relationship between virtual education and cognitive creativity with mediator role of academic satisfaction. Discussion and conclusion: In general, there is a statistically significant relationship between virtual education and cognitive creativity with the mediating role of students' academic satisfaction. Education officials can provide the fields of creativity for students with happy programs that suit their needs and interests. Key words: cognitive creativity, virtual education, academic satisfaction, students.

تبلیغات