بررسی رابطه میان میزان مخارج دفاعی و توزیع درآمد در ایران (1359- 1351)
آرشیو
چکیده
اهمیت فزاینده موضوع نابرابری ایجاب می نماید که تبیین عوامل مؤثر بر آن موردتوجه باشد. مخارج دفاعی به عنوان بخشی از هزینه های دولت ازجمله عواملی است که از کانال های مختلف می تواند نابرابری را متأثر سازد. در مقاله پیش رو اثر مخارج دفاعی بر نابرابری توزیع درآمد در ایران موردتوجه قرارگرفته و تبیین شده است. بر اساس نتایج به دست آمده، فرضیه رابطه غیرخطی میان مخارج نظامی و توزیع درآمد مورد تأیید قرار می گیرد. رابطه دو متغیر فوق الذکر به صورت U معکوس است؛ به این مفهوم که افزایش مخارج نظامی در ابتدا اثر منفی بر توزیع درآمد داشته اما در ادامه این اثر به صورت مثبت تبدیل خواهد شد. نتایج آزمون علیت گرنجری و مدل VECM نیز حاکی از آن هستند که میان مخارج نظامی و نابرابری درآمد در کوتاه مدت و بلندمدت یک رابطه علیت یک طرفه از مخارج نظامی به نابرابری درآمد وجود دارد و همچنین در صورت بروز یک تکانه در کوتاه مدت، در هر دوره به میزان 11/0 از عدم تعادل ایجادشده از بین خواهد رفت.Investigating the Relation between Military Expenditures and Income Distribution in Iran (1351-1395)
Considering the Increasing importance of inequality, it is necessary to inspect effective factors on it. Military expenditures as a part of government expenditures can have impacts on inequality through different mechanisms. In this paper we examine the effect of military expenditures on income inequality in Iran. Results show that there is a reversed U nonlinear relation between military expenditures and income inequality. It means by increasing military expenditures, income inequality gets worth at first but as the expenditures continues to increase, the inequality gets better. Results of Granger causality test and VECM model also show that in short and long run there is one way causality relation from military expenditures to inequality which in the case of a shock in the short run, in every period 0.11 of disequilibrium diminishes.