بهینه یابی هزینه های دفاعی در جمهوری اسلامی ایران و کشورهای منتخب: رهیافت Armey Curve
آرشیو
چکیده
در دنیایی که به طور مداوم درگیر جنگ و خشونت است مطالعه در مورد امنیت و دفاع لازم و ضروری به نظر می آید. امنیت به عنوان شرط لازم برای رشد و توسعه اقتصادی شناخته می شود از این رو هزینه های دفاعی هر کشور علاوه بر ابعاد امنیتی از لحاظ اقتصادی نیز دارای اهمیت ویژه ای هست. این مقاله به دنبال پر کردن یک جای خالی در ادبیات اقتصاد دفاع در جمهوری اسلامی ایران هست تا مشخص کنیم که مقدار بهینه هزینه های دفاعی چه مقدار است و این مقدار بهینه با وضعیت موجود چقدر فاصله دارد. ابتدا با استفاده از داده های تابلویی و مدل اثرات ثابت [1] به بررسی نوع اثر هزینه های دفاعی بر تولید ناخالص سرانه در کشورهای منتخب پرداخته و سپس با بهره گیری از مدل منحنی آرمیبه بهینه یابی هزینه های دفاع در جمهوری اسلامی ایران می پردازیم. آزمون های هاسمن [2] و اف لیمر [3] درستی مدل اقتصاد سنجی مورد استفاده را تأیید می کنند. مطالعه این مقاله در بازه ی زمانی 1990 تا 2016 انجام گرفته شده است. نتایج نشان می دهد هزینه های دفاعی جمهوری اسلامی ایران با توجه به وضعیت اقتصادی کشور از حد بهینه پایین تر بوده و تنها در بعضی از سال ها به مقدار بهینه نزدیک شده است.I.R. Iran and Selected Countries’ Military Expenditures Optimization: Army Curve Approach
In a world of war and violence, it’s essential to study about defense and security. Security is cornerstone of development, so military expenditures of any country plays an economic role other that providing security. This paper aims to find the optimal amount of I.R. Iran’s optimal military expenditures and also find the gap between current and optimum expenditures. We first examine the effect of military expenditures on selected countries GDP using fixed effect panel data regression and then estimate the optimal military expenditures of I.R. Iran using Army curve model. Hausman and F.limer tests confirms the used model. The study covers the 1990 to 2016 period. Results show that Iran’s military expenditures is lower that its optimum level.