The analysis of relationship between quality of e-learning system and students’ academic performance (study case: student’s in University of Kashan)
آرشیو
چکیده
E-Learning is an important tool in higher education in the digital age and has led to the creation of a learning environment on based learner, flexibility in learning methods and the introduction of changes in teaching and learning process in higher education system. This changes led to challenges such as increasing or decreasing academic performance. Thus the purpose this research was the analysis of relationship between quality of e-learning system and student’s academic performance. The type of research was descriptive-correlative and the statistical population included students at University of Kashan (N=6473), through Cochran's formula and stratified random sampling 236 ones were selected as a sample. In order to collect data’s, used from the e-learning system quality questionnaire consisting of 47 answers closed items. To determine academic performance, the average of four semesters leading to the corona pandemic period was used. The reliability of the questionnaire was estimated 0.91 through Cronbach's alpha coefficient. Data’s analysis was performed at two levels of descriptive and inferential statistic. Findings showed that the mean of all components of e-learning system except evaluation quality (2.90±0.95) is higher than the cut-off point 3. The mean of the students’ academic performance (16.45±1.58) is higher than the average 10. Pearson correlation coefficient showed there is positive & significant relation between quality of e-learning system and students’ academic performance. In addition, regression coefficients showed that among the components, only the component of class holding quality (Beta=0.23 & P= 0.015) can predict students' academic performance.تحلیل رابطه بین کیفیت سیستم آموزش الکترونیکی و عملکرد تحصیلی دانشجویان (مورد مطالعه: دانشجوی دانشگاه کاشان)
آموزش الکترونیکی ابزار مهمی در آموزش عالی در عصر دیجیتال است و منجر به ایجاد محیط یادگیری مبتنی بر یادگیرنده، انعطاف پذیری در روش های یادگیری و ایجاد تغییراتی در فرآیند آموزش و یادگیری در نظام آموزش عالی شده است. این تغییرات منجر به چالش هایی مانند افزایش یا کاهش عملکرد تحصیلی شد. بنابراین هدف این پژوهش، تحلیل رابطه بین کیفیت سیستم آموزش الکترونیکی و عملکرد تحصیلی دانشجویان بود. نوع پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه کاشان (6473=N) بود که با استفاده از فرمول کوکران و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 236 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت سیستم آموزش الکترونیکی شامل 47 گویه بسته پاسخی استفاده شد. برای تعیین عملکرد تحصیلی از میانگین چهار ترم تحصیلی منتهی به دوره همه گیری کرونا استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 91/0 برآورد شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها نشان داد که میانگین تمامی مولفه های سیستم آموزش الکترونیکی به جز کیفیت ارزشیابی (95/0±90/2) بالاتر از نقطه برش 3 است. میانگین عملکرد تحصیلی دانشجویان (58/1±45/16) بالاتر از میانگین 10 است. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین کیفیت سیستم آموزش الکترونیکی و عملکرد تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین ضرایب رگرسیون نشان داد که از بین مؤلفه ها، تنها مؤلفه کیفیت برگزاری کلاس (بتا=0.23 و P=0.015) می تواند عملکرد تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کند.