آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۱

چکیده

Discrimination and xenophobia are threats to peace, and in many occasions have led to armed conflicts. Similarly the UN Special Rapporteur on Racism, Doudou Diène finds racism and xenophobia, rather than terrorism, as “the most serious threats to democracy”. On the other hand, international struggle against non-discrimination, fascism and xenophobia, along with protection of minorities, has been concentrated on the racial and national aspects of vulnerable people, rather than the religious ones. This policy seems no more adequate when as Abdelfattah Amor, the former UN Special Rapporteur on religious intolerance states that “there are borderline cases where racial and religious distinctions are far from clear cut. Abdelfattah Amor adds, “apart from any discrimination, the identity of many minorities, or even large groups of people, is defined by both racial and religious aspects. Hence, many instances of discrimination are aggravated by the effects of multiple identities.” Similarly Diène refers to “the centrality of the amalgamation of the factors of race, culture and religion in the post-9/11 ideological atmosphere of intolerance and polarization.”

دین، نژاد و مبارزه حقوق بشر برای حمایت از افراد آسیب پذیر

تبعیض و بیگانه هراسی تهدیدی برای صلح است و در بسیاری از موارد منجر به درگیری های مسلحانه شده است. همچنین گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد نژادپرستی، دودو داین، نژادپرستی و بیگانه هراسی را به جای تروریسم، «جدی ترین تهدید برای دموکراسی» می داند. از سوی دیگر، مبارزه بین المللی علیه عدم تبعیض، فاشیسم و بیگانه هراسی، همراه با حمایت از اقلیت ها، به جای جنبه مذهبی، بر جنبه های نژادی و ملی افراد آسیب پذیر متمرکز شده است. این سیاست زمانی که عبدالفتاح آمور، گزارشگر ویژه سابق سازمان ملل در مورد عدم تساهل مذهبی اظهار می دارد که «مواردی مرزی وجود دارد که در آن تمایزات نژادی و مذهبی کاملاً واضح نیست»، دقیق و درست به نظر نمی رسد. عبدالفتاح آمور می افزاید: «به جز هرگونه تبعیض، هویت بسیاری از اقلیت ها یا حتی گروه های بزرگی از مردم با هر دو جنبه نژادی و مذهبی تعریف می شود. از این رو، بسیاری از موارد تبعیض با تأثیرات هویت های چندگانه تشدید می شود.» همچنین، داین به « محوریت تلفیق عوامل نژاد، فرهنگ و مذهب در فضای ایدئولوژیک نابردباری و قطبی سازی پس از 11 سپتامبر» اشاره می کند. به گفته وی، این فضا «به نفع برانگیختن نفرت نژادی و مذهبی است... [و] با جنجال هایی مانند کاریکاتورهای پیامبر اسلام که توسط روزنامه Jyllands-Posten در دانمارک منتشر شده است، نشان داده می شود». بحث اصلی مقاله در مورد اهداف مشابه اسناد حقوق بشر نژاد محور مانند کنوانسیون CERD، کنوانسیون آپارتاید و کنوانسیون نسل کشی از یک سو و اسناد دین محور مانند اعلامیه حذف همه اشکال عدم تحمل بر اساس مذهب یا اعتقاد، از سوی دیگر، خواهد بود. این تحقیق حاکی از آن است که در حالی که هدف اصلی این اسناد حفاظت از همه افراد آسیب پذیر از جمله برخی افراد به دلیل نژاد یا قومیت و حذف برخی دیگر به دلیل مذهب است با هدف این اسناد همخوانی ندارد و خود تبعیض آمیز است. برای حمایت از این استدلال، می توان مقایسه دیگری بین اهدف بندهای محدود کننده در ماده 19 (2) میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده (10) 2 کنواسیون اروپایی حقوق بشر از یک سو و بند 2 ماده 20 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده 4 کنوانسیون منع هر گونه تبعیض، انجام داد. در حالی که اهداف بندهای محدود کننده در دسته اول مواردی مانند سیاست عمومی یا حقوق دیگران است، هدف اصلی مفاد مواد دسته دوم حمایت از «دیگران» آسیب پذیر است که مشابه هدف کلیه اسناد بین المللی و منطقه ای در این زمینه است. حمایت از اقشار آسیب پذیر، که برای آن باید اقدامات مثبتی انجام شود. برای حفاظت از امنیت و صلح، و در این راستا برای رفع کمبود مبانی قانونی مبارزه با بیگانه هراسی و شامل کردن همه «دیگران» تحت حمایت مبارزه ضد تبعیض، ضد نژادپرستی و ضد بیگانه هراسی، این مقاله پیشنهاد می کند که مفهوم قومیت مذهبی باید در صورت لزوم با عنصر صرفا قومی (نژادی) یا مذهبی جایگزین شود.
حقوق بشر ، دین ، نژاد ، افراد آسیب پذیر.

تبلیغات