L’analyse du personnage à travers « Les Hirondelles de Kaboul »de Yasmina Khadra d’un point de vue sémiologique selon la théorie de Philippe Hamon (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
La problématique du personnage a marqué, depuis longtemps, les théories littéraires. De par son statut dans le roman et son caractère amphibologique, il continue encore à occuper la pensée littéraire. Le personnage constitue l’élément le plus important dans la formation de récit. Etant à la base de toute création romanesque comme moteur de l’histoire, il contribue à l’évolution des événements dans le roman. L’objet de la présente recherche est l’étude de la dimension psycho-sociale et onomastique du personnage, comme catégorie textuelle dans « Les Hirondelles de Kaboul » de l’écrivain algérien Yasmina Khadra. Nous nous appuyons au cours de notre analyse sur l’approche sémiologique de personnage développée par Philippe Hamon et nous tenterons, à travers une étude analytique se basant sur des données bibliographiques, de comprendre si l’analyse sémiologique ou le modèle proposé par Philippe Hamon pour l’étude du personnage est applicable aux catégories des personnages de notre roman. En plus de déterminer le portrait physique et psychologique des protagonistes, l’objectif affiché dans le cadre de cette étude consiste à savoir comment les personnages du roman reproduisent-ils la réalité du terrain. Quel rôle joue chaque personnage au sein du roman ? Quelle est sa contribution dans la formation de la signification ? Et si les personnages de Khadra, de par leur aspect physique et psychologique et onomastique, reflètent-ils la réalité afghane ? Un petit survol à travers cette œuvre nous permet de comprendre que les personnages du roman contribuent à la formation de la signification que le texte construit progressivement.تحلیل شخصیت در رمان «پرستوهای کابل» اثر یاسمینا خضرا برمبنای نظریه نشانه شناسی فیلیپ هامون
مسئله شخصیت رمان از دیرباز نظریه های ادبی را به خود مشغول کرده است و به دلیل جایگاهی که در داستان دارد و ویژگی مبهم آن، هنوز هم اندیشه ادبی را به خود معطوف می کند. شخصیت مهم ترین عنصر در شکل گیری روایت است. پرسوناژ با جایگاهی که در اساس و مبنای هر آفرینش ادبی در نقش موتور محرکه داستان دارد، به تحول رویدادهای رمان کمک می کند. هدف این پژوهش، بررسی بعد روانی - اجتماعی و فیزیکی شخصیت در جایگاه مقوله ای متنی در رمان « پرستوهای کابل» اثر یاسمینا خضرا، نویسنده الجزایری، است. در طول تحلیل، بر الگوی نشانه شناختی شخصیت ارائه شده توسط فیلیپ هامون، تکیه شده است؛ همچنین سعی شده است ازطریق رویکردی تحلیلی، براساس داده های کتابخانه ای، دریافته شود که آیا تحلیل نشانه شناختی یا الگویی ارائه شده توسط فیلیپ هامون به منظور مطالعه شخصیت، برای دسته بندی شخصیت های رمان مدنظر قابل استفاده است یا خیر. هدف مشخص این پژوهش، علاوه بر تعیین بعد فیزیکی و روانی قهرمانان داستان، شناخت چگونگی بازتولید شخصیت ها از واقعیت موجود است و اینکه هر شخصیت در رمان چه نقشی دارد، سهم آن در شکل گیری دلالت چیست و آیا شخصیت های خضرا در بعد فیزیکی و روانی خود واقعیت افغانستان را منعکس می کنند. با مروری اجمالی بر این اثر پی برده می شود که شخصیت های این رمان در شکل گیری دلالتِ به تدریج شکل گرفته در متن، نقش عمده ای ایفا می کنند.