سخنان معصومان علیهم السلام‏

* رسول خدا صلى اللّه علیه و آله: «اِنَّ اللّهَ تَعالى یَقُولُ: حَقَّت مَحبَّتى لِلَّذینَ یَتَزاوَرُونَ مِن اَجلى وَحقَّت مَحَبَّتى لِلَّذینَ یَتَناصَرُونَ مِن اَجلى وَحَقَّت مَحَبَّتى لِلَّذینَ یَتَحابُّونَ مِن اَجلى وَ حَقَّت مَحَبَّتى لِلَّذینَ یَتَباذَلُونَ مِن اَجلى». (محجة البیضاء، ج 3، ص 286) خداوند متعال مى‏فرماید: کسانى که به خاطر من از یکدیگر دید و بازدید مى‏کنند (به زیارت یکدیگر مى‏روند) و کسانى که به خاطر من یکدیگر را یارى مى‏کنند و کسانى که به خاطر من یکدیگر را دوست مى‏دارند و به یکدیگر محبّت مى‏کنند و کسانى که به خاطر من به یکدیگر بخشش مى‏کنند، مستحقّ محبّت من هستند. * رسول خدا صلى اللّه علیه و آله: «مَثَلُ اَلاَخَوَینِ اِذا التَقَیا مَثَلُ الیَدَینِ تَغسِلُ اِحدیهُمَا الاُخرى وَ مَاالتَقَى المُؤمِنانِ قَطُّ اِلاّ اَفادَ اللّهُ اَحدَهُمَا مِن صاحِبِهِ خَیراً». (محجة البیضاء، ج 3، ص 285) مَثَلِ دو برادر دینى که یکدیگر را ملاقات مى‏کنند مانند دو دستى است که یکى دیگرى را مى‏شوید، و وقتى دو مؤمن با یکدیگر ملاقات مى‏کنند خداوند از یکى به دیگرى خیر مى‏رساند. * رسول خدا صلى اللّه علیه و آله: «اَلزِّیارَةُ تُبنِتُ المَوَدَّةَ» (سفینة البحار، ج 1 ص 567) دیدار، دوستى آور است. * رسول خدا صلى اللّه علیه و آله: «الزّائِرُ اَخاهُ المُسلِمَ اَعظَمُ اَجراً مِنَ المَزوُرِ» (میزان الحکمة، ج 4، ص 297) آن که برادر مؤمن خود را دیدار مى‏کند پاداشى بزرگتر از شخص دیدار شده دارد. حدیث قدسى: «اَیُّما مُسلِمٍ زارَ مُسلِماً فَلَیسَ اِیّاهُ زارَ، اِیّاىَ زارَ وَثَوابُهُ عَلَىَّ الجَنَّة» (سفینة البحار، ج 2، ص 567) هر مسلمانى که به دیدار مسلمانى برود او را نه، بلکه مرا زیارت کرده است و پاداش او بر عهده من، بهشت است. * امام صادق علیه السلام: «تَزاوَرُوا فَاِنّ فى زِیارَتِکُم اِحیاء لِقُلُوبِکُم وَ ذِکراً لِاَحادیثِنا وَ اَحادیثُنا تُعطَّفُ بَعضُها عَلى بَعضٍ فَاِن اَخَذتُم بِها رَشَدتُم وَ نَجوتُم وَ اِن تَرَکتُمُوها ضَلَلتُم وَ هَلَکتُم فَخُذُوا بِها وَ اَنَا بِنَجاتِکُم زَعیمٌ» (بحار، ج 74، ص 258) به دیدار یکدیگر بروید که بى‏گمان این دیدارها زنده کننده دلهاى شما و یاد کردى از سخنان ماست و سخنان ما شما را به یکدیگر مهربان مى‏سازد و اگر بدان عمل کنید ره مى‏یابید و رهایى پیدا مى‏کنید واگر آن را کنار نهید، ره گم مى‏کنید و نیست مى‏شوید. پس آن را فراپیش گیرید که من ضامن نجات و رهایى شما هستم. * امام صادق علیه السلام: «مَن زارَ اَخاهُ فِى اللّهِ جَلَّ وَ عَزَّ قالَ اللّهُ جَلَّ وَ عَزَّ اِیّاىَ ذُرتَ وَثَوابُکَ‏عَلَىَّ وَلَستُ اَرضى لَکَ ثَواباً دُونَ الجَنَّةِ». (اصول کافى، ج 2، ص 176) هر که به خاطر خداى عزّ و جلّ با برادر خود دیدار کند. خداوند عزّ و جلّ فرماید: تو در حقیقت مرا دیدار کردى و پاداش تو بر عهده من است. و من به پاداش کمتر از بهشت براى تو راضى نمى‏شوم. * امام صادق علیه السلام: «مازارَ مُسلِمٌ اَخاهُ المَسلِمَ فِى اللّهِ وَ لِلّهِ اِلاّ ناداهُ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: اَیُّهَا الزّائِرُ طبتَ وَ طابَت لَکَ الجَنَّةُ». (اصول کافى،ج‏2، ص 177 ح 10) هیچ مسلمانى برادر دینى‏اش را در راه خدا و براى خدا زیارت نمى‏کند مگر آن که خداى متعال به او ندا مى‏دهد: اى دیدار کننده! خوش به حالت، بهشت براى تو سزاوار و گوارا باد. * امام هادى علیه السلام: «مُلاقاتُ الاِخوانِ نَشرَةً وَ تَلقیحُ العَقلِ وَ اِن کانَ نَزاراً قَلیلاً» (بحار، ج 74، ص 353) دیدار برادران سبب انبساط خاطر و بارورى اندیشه است. هرچند کوتاه و اندک باشد.