تبیین نقش مکان سازی در احیا روابط اجتماعی محلات شهری معاصر(نمونه موردی: محلات منتخب شهر تبریز) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه : از آنجایی که ضعف روابط اجتماعی در محلات می تواند سبب مشکلاتی از قبیل کم رنگ شده حس تعلق به مکان، روحیه جمعی و ...شود، به منظور بهبود این شرایط، ایجاد بستر و مکان مناسب برای رویارویی افراد محله و برقراری تعاملات اجتماعی و مشارکت آن ها در برنامه های مربوط به محله، امری ضروری می باشد. رویکرد مکان سازی، در طی دهه های اخیر با هدف خلق و تبدیل فضا به مکان های اجتماعی به وجود آمده است. داده و روش : مقاله حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی می باشد. در این پژوهش سعی شده است جهت بررسی مفهوم مکان سازی در احیا روابط اجتماعی محلات شهری، محلات عباسی، منصور، ماندانا، پرواز و فردوس به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شود. در این مقاله و در بخش تحلیل داده ها، محلات شهری منتخب براساس آزمون های آماری رگرسیون، اسپیرمن ، فریدمن و آنوا ارزیابی گردید. یافته ها : یافته های پژوهش حاکی از این است که بر اساس نتایج بدست آمده از مطالعات آماری، ابعاد کالبدی، ابعاد اجتماعی، ابعاد مدیریتی- سیاست گذاری، ابعاد ادراکی- معنایی و ابعاد اقتصادی دارای ارتباط معنادار با تبیین مفهوم مکان سازی در احیا روابط اجتماعی از دیدگاه شهروندان هستند و بعد کالبدی و اجتماعی بیشترین میزان اثرگذاری را بر میزان تبیین مفهوم مکان سازی در احیا روابط اجتماعی در فضاهای شهری منتخب ایفا می کند. نتیجه گیری : مجموع نتایج حاصل از این پژوهش از یک سو چارچوب لازم جهت بررسی علمی و منطقی مفهوم مکان سازی در محلات شهری را فراهم آورده و از سوی دیگر زمینه اقدامات آینده در راستای احیا روابط اجتماعی در سطح محلات شهری را فراهم آورد. سنجش مدل پژوهش در محلات شهری بیشتر و دیگر شهرهای ایران می تواند درک عمیق تری از مکانیسم تبیین مفهوم مکان سازی در احیا روابط اجتماعی محلات شهری را فراهم آورد.Explaining the role of place-making in reviving the social relations of contemporary urban neighborhoods (Case study: Selected neighborhoods of Tabriz)
Introduction: In recent decades, with the development and evolution of technology, new approaches to urban issues have been proposed. One of the important issues that Iranian cities, including the city of Tabriz, face is the social relations of contemporary neighborhoods. Since the weakness of social relations in neighborhoods can cause problems such as diminished sense of place, collective spirit, etc., in order to improve these conditions, create a suitable context and place for neighborhood people to meet and establish social interactions and Their participation in neighborhood-related programs is essential. Data and Method : In this study we have tried to study the concept of place-making in reviving social relations of urban neighborhoods, Abbasi, Mansour, Mandana, Parvaz And Ferdows should be selected as the study sample. In this article and in the data analysis section, selected urban areas were evaluated based on regression, Spearman, Friedman and ANOVA statistical tests. Results : Findings indicate that based on the results of statistical studies, physical dimensions, social dimensions, managerial-policy dimensions, perceptual-semantic dimensions and economic dimensions have a significant relationship with explaining the concept of place-making in the revival of social relations from the perspective They are citizens and the physical and social dimension has the greatest impact on explaining the concept of place-making in the revival of social relations in selected urban spaces. Conclusion : The results of this study, on the one hand, provide the necessary framework for scientific and logical study of the concept of location in urban areas, and on the other hand, provide the basis for future measures to revive social relations in urban areas. Assessing the research model in more urban neighborhoods and other cities of Iran can provide a deeper understanding of the mechanism explaining the concept of location in the revitalization of social relations in urban neighborhoods.
تبلیغات
