نام نیکوی دوست/العزیز

(عزیز) یعنی غلبه کننده،پاسداری که نمیتوان او را شکست داد،و این نام با کرامت که از نامهای خداوندی و در برگیرنده معانی قوت،قدرت،غلبه و تسلط او بر تمام جهان هستی است.
همچنین(عزیز) به معنای گرانبهایی قدر و بلندپایگی منزلت است. خداوند متعال است که عزّت مطلق را دارا میباشد،اوست یکتای قهّار که هیچ یک از بندگانش،در عزّت و منزلت،با او برابری نمیکنند.
آیاتی از قرآنی که درباره; عزّت و غلبه; خداوند متعال سخن گفتهاند،بسیارند. این آیات،این موضوع را گوشزد میکند که خداوند متعال بر همه چیز و همه کس دارای سلطه است و آفرینش هیچ چیزی در آسمانها و زمین بر خداوند متعال دشوار نمیباشد: )یا آیها النّاس ضرب مثل فاستمعوا له إنّ الّذین تدعون من دون الله لن یخلقوا ذباباً ولو اجتمعوا له و إن یسلبهم الذّباب شیئاً لا یستنقذوه منه ضعف الطّالب و المطلوبما قدروا الله حقّ قدره إنّ الله لقوی عزیز)؛ای مردم،بدین مثل گوش فرا دارید که آن بتهای جماد که غیر از خدایند را میخوانید،هرگز(حتّی) مگسی نمیآفرینند،هر چند برای آفریدن آن گرد هم ایند،و اگر آن مگس چیزی از آنان برباید،نمیتوانند آن را باز پس گیرند،طالب و مطلوب هر دو ناتوانندقدر خدا را چنانکه در خور اوست نشناختند،در حقیقت خداست که نیرومند شکست ناپذیر است. (سوره حج،آیه; 73و74)
خداوند متعال کفّار و مشرکان را با زبان عقل و منطق مورد خطاب قرار داده و به آنها میگوید: این خدایانی که میپرستید،ایا میتوانند نیازهای خود را برآورده کنند؟ ایا آنها میتوانند حتی یک مگس کوچک و ناچیز را بافرینند؟ما مگس بسیار زیاد میبینیم،ولی اگر تمام دانشمندان گردهم بیایند و به کمکوسایل مدرن و تکنولوژی پیشرفته بخواهند مگسی بیافرینند،هرگز نخواهند توانست زیرا خداوند متعال،یگانه آفریننده; تواناست.
در مقابل،هنگامی که قدرت و عظمت خدا را مشاهده میکنیم،به یقین میبینیم که او آفریننده; این جهان پهناور و تمام آفریده ها و موجودات است،اوست که به آنها روزی میدهد و هر آنچه را که انسان از انجام آن ناتوان است،خداوند برآن تواناست و اوست که کن فیکون میکند و تمام امور در دست اوست.
به همین دلیل است که در قرآن نام خداوند متعال(عزیز) ،همواره هم ردیف نام های دیگر خداوند که بر قدرت و اراده; او دلالت میکنند آمدهاست. عزیز در قرآن به همراه نامهای قوی،جبّار،متکبّر و… ذکر شده و این امر،گواه بر آن است که خداوند متعال غلبه ناپذیر است و جبّاری است که در مُلکش،هیچ کس رقیب و منازع او نیست. از دیگر نتایجی که از این همراهی و هم ردیفی میتوان استنباط کرد این است که در قدرت خداوند،ظلم و یا مجازاتی بدون گناه بر بندگان وجود ندارد بلکه عزت او به همراه حکمت است و حکیم کسی است که هر چیزی را در جای واقعی خود قلمداد میکند. پس عزّت خداوند متعال عزّتی است همراه حکمت و انصاف و بوسیله; آن،جهان طبق اراده; او در مسیر خود حرکت میکند و هیچ کس و هیچ چیز نمیتواند از محدوده; آن خارج شود.
خداوند متعال(عزیز) است و شرطهایی برای امّت محمّد(ص) قرار داده،تا با عمل به آنها به عزّت و سربلندی دست پیدا کنند،امتهای دیگر آنها را مورد احترام قرار داده و همواره شکست ناپذیر باشند. اوّلین این شرطها این است که به این اصل ایمان بیاورند که عزّت تنها از آن خداوند متعال میباشد: )من کان یرید العزّة فلله العزّة جمیع)؛هر کس سربلندی میخواهد،سربلندی یکسره از آن خداست. (سوره فاطر،آیه; 10)
مسلمانان نباید عزّت و سربلندی را از غیر خداوند متعال بخواهند زیرا او منشأ و مبدأ عزّت است.
اوست که به هر که بخواهد عزّت میبخشد و هر که را بخواهد،ذلیل و خوار میگرداند و اینگونه است که عزّت و سربلندی مسلمان از ایمان به خدا و رسولش سرچشمه میگیرند نه از تعصبات جاهلین،و این عزّت آنگونه است که در آن ظلم و سرکشی وجود ندارد بلکه به جهت احقاق حق و بر افراشتن پرچم آن است. مسلمانان واقعی که دین خود را شناختهاند،در برابر کافران عزیز و میان خود مهربانند: )محمّد رسول اللّه و الّذین معه اشدّاء علی الکفّار رحماء بینهم)؛محمّد(ص) پیامبر خداست،و کسانی که با اویند، بر کافران سختگیر و با یگدیگر مهربانند. (سوره; فتح،آیه; 29)
هر کس که حال و روز مسلمانان را بنگرد و در آیات قرآن نیز تدبّر کند،به سادگی خواهد فهمید که چرا مسلمانان به وضع امروز خود دچار شدهاند؟ولی امید ما به خداوند متعال بسیار است. او عزیز است و میتواند روح را به کالبد امّت اسلامی باز بدمد و به آنها عزّت و کرامت خود را برگرداند،اوست که بر همه چیز تواناست و با یک چشم به هم زدن میتواند احوال را دگرگون سازد…