هدایای بهشتی

گلی را در خدمت امام صادق(ع) تقدیم کردند.امام(ع) گل را بوئیدند و بر هر دو دیده نهادند،آنگاه فرمودند:«هر کس گلی را بگیرد، ببوید، بر دیده بگذارد و صلوات بفرستد،هنوز آن را بر زمین نگذاشته، گناهانش آمرزیده می‌شود».1
گل در روی زمین مظهر زیبایی است و علاوه بر آن،خداوند متعال اثرات معنوی فوق العاده‌ای در آن قرار داده است، به طوری که به برکت صلوات و درود بر ائمه معصومین(ع)،به اندازه ریگ‌های یک بیابان وسیع،برای او حسنه می‌نویسند و به همین مقدار گناهان او را می‌بخشند.
امام هادی(ع) نیز می‌فرمایند:«هر کسی گلی را ببوید و در حالی که آن را بر دیده‌اش نهاده،صلوات بفرستد،خداوند برای او به اندازه یک بیابانی که بین مکه و شام و عراق کشیده شده است،«حسنات» بنویسد و از گناهان او بگذرد».(همان)
خداوند،در بیان نعمت‌هایش از گل به نیکی یاد می‌کند و می‌فرماید:«والحبّ ذوالعصف و الرّیحان؛و دانه سبوس‌دار و گل‌های خوشبو».(سوره الرحمن، ایه 13) پس،این نعمت بهشتی را قدر بدانیم و در تلاطم امواج زندگی آرامشی الهی را در پناه این موهبت آسمانی با بوئیدن و ارج نهادن آن به دست آوریم؛تا همواره نوازش دهنده روح و جان ما باشد.
دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد که در چمن همه گلبانگ عاشقانه توست
(حافظ)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1.حلیة المتقین، فصل 6، ص 204، علامه مجلسی، انتشارات هجرت.