زیتون در قرآن

کلمه‌ی «زیتون» ،شش بار در قرآن آمده است و یکبار هم،در سوره‌ی مؤمنون آیه‌ی20 به طور غیر مستقیم،از آن، به عنوان درختی که دارای روغن است و در کوه «صنعا» یافت می‌شود،یاد شده است. در قرآن، زیتون،دو بار،به صورت تنها و دو بار،همراه با سایر میوه‌ها مثل:خرما، انار، انگور و انجیر آورده شده است .
حوزه‌ی اصلی کشت زیتون،مربوط به مناطق سواحل دریای مدیترانه است.باور بر این است که زادگاه اصلی زیتون،دو هزار سال قبل از میلاد در فینیقیه بوده است و سپس،از آنجا،به غرب،یعنی اروپا و آفریقا و به شرق،یعنی افغانستان و ایران آورده شد.برخی صاحبنظران، نظرهای گوناگونی،در این مورد داده‌اند.برخی گفته‌اند،زیتون،متعلق به تمام دنیاست،نه شرق و غرب و همچنین می‌توان فهمید که شرق و غرب،دلالت بر جهت درختان دارند و برخی دیگر،گفته‌اند که مزه و کیفیت میوه‌ی زیتون،بسته به جهت درختان در مقابل خورشید می‌باشد.
زیتون،دارای خواص دارویی و ارزش غذایی بالایی است.آرامش بخش و «مُسهِل» نیز هست و در درمان «سوء هاضمه» و زخم‌های «اثنی عشر» مؤثر می‌باشد.زیتون،می‌تواند،در مدت درمان بیماری‌های«کلیوی»،یک رژیم مناسب باشد.این روغن،دارای خاصیت لطیف کنندگی است و مصرف خارجی آن سبب لطافت پوست در «اگزما» 1 و « پسوریاسیس»2 می شود.
همچنین روغن زیتون،سوخت مناسبی،برای چراغ می‌باشد.این مطلب،به طرز زیبایی در سوره‌ی یوسف،آیه‌ی 35 توضیح داده شده است.آنهایی که از روغن زیتون استفاده کرده‌اند،به راحتی،به مفهوم این آیه پی می‌برند.روغن زیتون بسیار شفاف و زلال است.
کبوتری که یک شاخه‌ی زیتون،در منقارش باشد،به عنوان سمبلی جهانی،از وحدت و صلح شناخته شده است. ریشه‌ی این سمبل،به داستان کشتی نوح برمی‌گردد.بر اساس این داستان،وقتی خشم خداوند که به صورت سیل نمود یافته بود، فروکش کرد. یک کبوتری که شاخه‌ای از زیتون،به منقار داشت،به سوی کشتی آمد که نشانه‌ی آزادی و صلح بود.
1. Ezzema.
2. Psoriasis