صوت زیبا

صوت زیبای امام باقر(ع)
از حضرت امام صادق(ع)روایت شده است:«امام باقر(ع)،خوش صوت‌ترین قاری قرآن بود.شب هنگام، زمانی که برمی‌خاست و به قرائت قرآن،مشغول می‌گردید، صوت خود را بلند می‌کرد.در آن هنگام که سقّاها،برای آوردن آب،از کنار او می‌گذشتند و همچنین،زمانی که عابران از آنجا عبور می‌کردند، به خاطر صوت خوش آن حضرت،می‌ایستادند و به قرائت قرآن او،گوش فرا می‌دادند.1
چه کسی خوش صوت‌تر است؟
شخصی علاقمند بود که بداند چه صوتی بهترین صوت قرآنی است،به محضر پیامبر اکرم(ص) رسید و سؤال کرد:چه کسی از بهترین صوت قرآنی برخوردار است؟پیامبر جواب داد:کسی که وقتی به قرائتش گوش فرا دهی،بنگری که از خدا می‌ترسد.2
نتیجه:خوبی و زیبایی صوت قاری بر دو گونه است:زیبایی ظاهری که موجب شادی خاطر شنونده می‌گردد و نیکویی باطنی که سبب ترس خواننده‌ی قرآن،از خدا می شود.برخی از قاریان،از هر دو برخوردارند،اما برخی،تنها از نیکویی باطنی و گروهی،تنها از زیبایی ظاهری آن بهره‌مندند.سزاوار است که قاریان خوش صوت،به منظور کمال صوت، زیبایی باطنی را هم،بر آن بیفزایند.
صوت زیبای امام سجاد(ع)
وقتی،امام سجاد(ع)،قرآن را قرائت می‌کردند، آن گونه آیات قرآن را با صدای خوش و جالب می‌خواندند که رهگذران را جذب خود می‌کردند و صدای قرآن خواندن ایشان،چنان تأثیری،بر آنها می‌گذاشت که گاهی،از شدت آن،بیهوش می‌شدند.3
امام صادق(ع) فرمود:«امام سجاد(ع)،بهترین قاری قرآن زمان خود بود و صدای خود را بلند می‌کرد،تا اینکه،اهل منزل صدای زیبای او را می‌شنیدند».4
حکایتی از گلستان سعدی
ناخوش آوازی،به بانگ بلند،آواز همی خواند،صاحبدلی بر او بگذشت و گفت:تو را مشاهره چند است؟
گفت:هیچ.گفت:پس،چرا زحمت خود همی دهی؟
گفت:از بهر خدا می‌خوانم.گفت:از بهر خدا،مخوان!
گر تو قرآن به این نمط خوانی بـبـری رونـق مـسـلـمـانـی
صوت غمناک امام کاظم(ع)
حفص گوید:من کسی را ندیدم که مانند امام کاظم(ع)، بر خود ترسان و همچنین امیدوار باشد.قرآن را،با حزن و اندوه می‌خواند.هنگامی که قرآن را تلاوت می‌کرد،گویا انسانی را،مخاطب خود ساخته بود.5
و نیز می‌ گوید:نزد امام کاظم(ع) بودم،به مردی که در محضرش بود،فرمود:آیا می‌خواهی در دنیا عمر طولانی داشته باشی؟
گفت:آری.امام کاظم(ع) فرمود:برای چه می‌خواهی در دنیا بمانی؟ عرض کرد:برای تلاوت سوره‌ی توحید.
امام صادق(ع) فرمود:«إنّ القرآن نزّل بالحزن،فاقروه بالحزن؛قرآن،با حزن نازل شد، پس،آن را،با حزن و اندوه بخوانید». 6
نتیجه:خواندن قرآن با صوت حزین،اثر معنوی و روحانی،به قاری می‌بخشد و زمینه‌ی بسیار خوبی برای گریه‌ی او می‌گردد.
1.بحارالانوار، ج 2، ص 195.
2.همان، ج 92، ص 195.
3.سفینة البحار، ج 2،واژه صوت.
4.بحارالانوار، ج92، ص 195.
5.اصول کافی، باب فضل، حامل قرآن،حدیث 10.
6.اصول کافی، باب ترتیل قرآن.
7. به نقل از داستان‌های پیروان وحی، محمد رضا اکبری، اجرت ماهیانه.