مرز میان آب شور و شیرین
آرشیو
چکیده
متن
به آیه زیر توجه کنید:
«مرج البحرین یلتقیان؛دو دریای مختلف(شور و شیرین،گرم و سرد)را در کنار هم قرار داد،در حالی که با هم تماس دارند».
«بینهما برزخ لا یبغیان؛در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمیکند».(و به هم نمیآمیزند).
«برزخ» در متن قرآن به معنای مرز یا حد فاصل است.این مرز،مرز مادی نیست.کلمه «مرج» از لحاظ ادبی به معنای این است که (هر دو تلاقی و اختلاط دارند).مفسران قدیم قرآن نمیتوانستند دو معنای متضاد (تلاقی و اختلاط) را برای دو نوع آب در حالی که مرزی بین آن دو است شرح دهند.این مرز،دو دریا را طوری جدا میکند که هر یک،دما،شوری و غلظت خاص خود را دارد.اکنون اقیانوس شناسان وضعیت بهتری برای شرح این آیه دارند.آنها میگویند یک مانع آبی نامرعی بین دو دریا وجود دارد که از میان آن،آب از یک دریا به دریای دیگر میرود.
ولی وقتی آب از یک دریا وارد دریای دیگر میشود،مشخصات متمایز خود را از دست میدهد و با آب دیگر یکی میشود.در واقع این مرز منطقه برزخی همانند سازی دو نوع آب است.این پدیده علمی قرآن را دکتر ویلیام هی،دانشمند نیروی دریایی و پروفسور علم زمین شناسی در دانشگاه کلورادو،در آمریکا نیز تایید میکند.قرآن نیز در آیه زیر به این پدیده اشاره میکند:
«و جعل بین البحرین حاجزاً؛و میان دو دریا مانعی قرار داد».(سوره نمل،بخشی از آیه 61)
این پدیده در مکانهای مختلف از جمله در مرز بین دریای مدیترانه و اقیانوس آتلانتیک در جبل الطارق اتفاق میافتد.ولی وقتی قرآن راجع به مرز بین آب شور و شیرین صحبت میکند،به وجود «جداکنندهای دافع» همراه با مرز اشاره میکند.
«و هو الذی مرج البحرین هذا عذب فرات و هذا ملح اجاج و جعل بینهما برزخاً؛او کسی است که دو دریا را در کنار هم قرار داد؛یکی گوارا و شیرین،و دیگری شور و تلخ؛و در میان آنها برزخی قرار داد تا با هم مخلوط نشوند».(سوره فرقان،آیه 53)
علم جدید یافته است که وضعیت دهانه رودخانه،جایی که آب شور و شیرین تلاقی میکنند،تا حدودی نسبت به وضعیت جایی که دو دریا تلاقی دارند متفاوت است.کشف شده است که آنچه آب شور را از آب شیرین در دهانه رودخانه متمایز میکند یک منطقه است که با غلظت مشخص و مجزا دو لایه را از هم جدا میکند.شوری این حد فاصل(منطقه انفصال) با شوری دو آب شور و شیرین متفاوت است.
این پدیده در چندین جا از جمله در مصر،جایی که نیل به دریای مدیترانه میریزد،رخ میدهد.
«مرج البحرین یلتقیان؛دو دریای مختلف(شور و شیرین،گرم و سرد)را در کنار هم قرار داد،در حالی که با هم تماس دارند».
«بینهما برزخ لا یبغیان؛در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمیکند».(و به هم نمیآمیزند).
«برزخ» در متن قرآن به معنای مرز یا حد فاصل است.این مرز،مرز مادی نیست.کلمه «مرج» از لحاظ ادبی به معنای این است که (هر دو تلاقی و اختلاط دارند).مفسران قدیم قرآن نمیتوانستند دو معنای متضاد (تلاقی و اختلاط) را برای دو نوع آب در حالی که مرزی بین آن دو است شرح دهند.این مرز،دو دریا را طوری جدا میکند که هر یک،دما،شوری و غلظت خاص خود را دارد.اکنون اقیانوس شناسان وضعیت بهتری برای شرح این آیه دارند.آنها میگویند یک مانع آبی نامرعی بین دو دریا وجود دارد که از میان آن،آب از یک دریا به دریای دیگر میرود.
ولی وقتی آب از یک دریا وارد دریای دیگر میشود،مشخصات متمایز خود را از دست میدهد و با آب دیگر یکی میشود.در واقع این مرز منطقه برزخی همانند سازی دو نوع آب است.این پدیده علمی قرآن را دکتر ویلیام هی،دانشمند نیروی دریایی و پروفسور علم زمین شناسی در دانشگاه کلورادو،در آمریکا نیز تایید میکند.قرآن نیز در آیه زیر به این پدیده اشاره میکند:
«و جعل بین البحرین حاجزاً؛و میان دو دریا مانعی قرار داد».(سوره نمل،بخشی از آیه 61)
این پدیده در مکانهای مختلف از جمله در مرز بین دریای مدیترانه و اقیانوس آتلانتیک در جبل الطارق اتفاق میافتد.ولی وقتی قرآن راجع به مرز بین آب شور و شیرین صحبت میکند،به وجود «جداکنندهای دافع» همراه با مرز اشاره میکند.
«و هو الذی مرج البحرین هذا عذب فرات و هذا ملح اجاج و جعل بینهما برزخاً؛او کسی است که دو دریا را در کنار هم قرار داد؛یکی گوارا و شیرین،و دیگری شور و تلخ؛و در میان آنها برزخی قرار داد تا با هم مخلوط نشوند».(سوره فرقان،آیه 53)
علم جدید یافته است که وضعیت دهانه رودخانه،جایی که آب شور و شیرین تلاقی میکنند،تا حدودی نسبت به وضعیت جایی که دو دریا تلاقی دارند متفاوت است.کشف شده است که آنچه آب شور را از آب شیرین در دهانه رودخانه متمایز میکند یک منطقه است که با غلظت مشخص و مجزا دو لایه را از هم جدا میکند.شوری این حد فاصل(منطقه انفصال) با شوری دو آب شور و شیرین متفاوت است.
این پدیده در چندین جا از جمله در مصر،جایی که نیل به دریای مدیترانه میریزد،رخ میدهد.