جالوت
آرشیو
چکیده
متن
به لحاظ اهمیت نقطه نظرات مستشرقان پیرامون مباحث اسلامی،در این نوشتار ترجمه یکی از مقالات دایرة المعارف قرآن ـ لیدن (هلند) ـ تحت عنوان جالوت ارائه خواهد شد.امید است ترجمه این قبیل آثار گامی باشد در جهت آشنایی با دیدگاه‌های اسلام شناسان غربی.
جالوت دشمن بنی اسرائیل که به دست داود به هلاکت رسید.
نام جالوت (جالوت معرّب Golisth است و احتمالاً متأثر از واژه عبری Galut به معنای تبعید است؛قس Vajda djalut) سه بار در قرآن در آیه 249 تا 251 سوره بقره به کار می‌رود و در این آیات وی به عنوان دشمن دیرینه بنی اسرائیل در جنگ توصیف می‌شود.بیان قرآن در آیات مذکور آمیزه‌ای است از دو داستان کتاب مقدس،یکی قصه نبرد جدعون با مدیانیان1 ـ به ویژه آن قسمت داستان که در آن خدا به جدعون آموخت تنها مردانی را برگزیند که به اندازه ملاقه با کف دستشان از رودخانه آب نوشیدند.2 ـ و دیگری داستان جنگ‌های شاؤل و داود با فلسطینیان.3 روایات «قصه‌های پیامبران».(قصص الانبیاء)،جالوت را پادشاه عمالیقیان می‌داند و روایت کتاب مقدس،او را قهرمان فلسطینیان بر می‌شمارد.4 در روایات قصص الانبیاء از عبارت ساده «داود جالوت را کشت».(قرآن،251:2)،داستانی منسوب به وهب بن منبه (وفات 732/114) ساخته می‌شود که ریشه‌هایش را می‌توان در افسانه‌های تفسیر عهدین جست و جو کرد.در روایت وهب،داود سنگ‌های نیاکانش ابراهیم،اسحاق و یعقوب را گرد هم آورد و آنها را در خورجینش نهاد.
هنگامی که رو در روی جالوت قرار گرفت دست در خورجینش کرد و آن سه سنگ به یک سنگ بدل شد.سپس آن یک سنگ را در فلاخنش نهاد و به سوی جالوت پرتاب کرد.سنگ واحد دوباره به سه سنگ تبدیل شد،سنگ نخست کلاه‌خود جالوت را شکافت و او را به هلاکت رساند؛سنگ دوم پهلوی راست و سومین سنگ پهلوی چپش را متلاشی کرد.
جای تعجبی ندارد که روایات اسلامی به پیروزی معجزه‌آسای سپاه کم شمار داود جوان بر سپاه بسیار و رعب انگیز جالوت،به عنوان پیش گویی غزوه بدر می‌نگرد،زیرا محقق پس از پژوهش در می‌یابد که آیه «بسا گروهی اندک که بر گروهی بسیار به اذن خدا پیروز شدند،و خداوند با شکیبایان است».(249:2، بقره)، در همه روایاتی از این دست که سپاه اندک درستکاران(البته طبق نظر راوی)،سپاه عظیم دشمنانشان را شکست داده‌اند،آورده شده است.5
1.ن.ک:مقاله «Midian»،(مدعیان) در همین دایرة المعارف.
2.سفر داوران،7 ـ 1:7.
3.سموئیل اول،(23،4:17)،17.
4.سموئیل اول 23،4:17.
5.ن.ک:به مقالات «Expeditions and Batles;Fightingl»،(سریه‌ها و غزوات؛قتال) در همین دایرة المعارف.
جالوت دشمن بنی اسرائیل که به دست داود به هلاکت رسید.
نام جالوت (جالوت معرّب Golisth است و احتمالاً متأثر از واژه عبری Galut به معنای تبعید است؛قس Vajda djalut) سه بار در قرآن در آیه 249 تا 251 سوره بقره به کار می‌رود و در این آیات وی به عنوان دشمن دیرینه بنی اسرائیل در جنگ توصیف می‌شود.بیان قرآن در آیات مذکور آمیزه‌ای است از دو داستان کتاب مقدس،یکی قصه نبرد جدعون با مدیانیان1 ـ به ویژه آن قسمت داستان که در آن خدا به جدعون آموخت تنها مردانی را برگزیند که به اندازه ملاقه با کف دستشان از رودخانه آب نوشیدند.2 ـ و دیگری داستان جنگ‌های شاؤل و داود با فلسطینیان.3 روایات «قصه‌های پیامبران».(قصص الانبیاء)،جالوت را پادشاه عمالیقیان می‌داند و روایت کتاب مقدس،او را قهرمان فلسطینیان بر می‌شمارد.4 در روایات قصص الانبیاء از عبارت ساده «داود جالوت را کشت».(قرآن،251:2)،داستانی منسوب به وهب بن منبه (وفات 732/114) ساخته می‌شود که ریشه‌هایش را می‌توان در افسانه‌های تفسیر عهدین جست و جو کرد.در روایت وهب،داود سنگ‌های نیاکانش ابراهیم،اسحاق و یعقوب را گرد هم آورد و آنها را در خورجینش نهاد.
هنگامی که رو در روی جالوت قرار گرفت دست در خورجینش کرد و آن سه سنگ به یک سنگ بدل شد.سپس آن یک سنگ را در فلاخنش نهاد و به سوی جالوت پرتاب کرد.سنگ واحد دوباره به سه سنگ تبدیل شد،سنگ نخست کلاه‌خود جالوت را شکافت و او را به هلاکت رساند؛سنگ دوم پهلوی راست و سومین سنگ پهلوی چپش را متلاشی کرد.
جای تعجبی ندارد که روایات اسلامی به پیروزی معجزه‌آسای سپاه کم شمار داود جوان بر سپاه بسیار و رعب انگیز جالوت،به عنوان پیش گویی غزوه بدر می‌نگرد،زیرا محقق پس از پژوهش در می‌یابد که آیه «بسا گروهی اندک که بر گروهی بسیار به اذن خدا پیروز شدند،و خداوند با شکیبایان است».(249:2، بقره)، در همه روایاتی از این دست که سپاه اندک درستکاران(البته طبق نظر راوی)،سپاه عظیم دشمنانشان را شکست داده‌اند،آورده شده است.5
1.ن.ک:مقاله «Midian»،(مدعیان) در همین دایرة المعارف.
2.سفر داوران،7 ـ 1:7.
3.سموئیل اول،(23،4:17)،17.
4.سموئیل اول 23،4:17.
5.ن.ک:به مقالات «Expeditions and Batles;Fightingl»،(سریه‌ها و غزوات؛قتال) در همین دایرة المعارف.
تبلیغات
