پیام مسیح
آرشیو
چکیده
متن
«و اذ قال عیسی بن مریم یا بنی اسرائیل إنّی رسول اللّه مصدّقاً لما بین یدی من التّوراة و مبشّراً برسولٍ یأتی من بعدی اسمه احمد فلمّا جاءهم بالبینات قالوا هذا سحر مبین؛و آن گاه که عیسی پسر مریم گفت:ای بنی اسرائیل!همانا من فرستاده خداوند به سوی شمایم تا آنچه پیش روی من است(تورات) را تصدیق کنم و بشارت دهنده فرستاده‌ای باشم که پس از من آید و نامش احمد است.و چون با دلایلی روشن نزد آنان آمد،گفتند:این جادویی آشکار است».(سوره صف،آیه 6)
تابلوی شام آخر را دیده‌اید؟مسیح نشسته و دور تا دورش دوازده همراه همیشگی او چشم به وی دوخته اند،آخرین شبی است که عیسی در میان مردم دیده شد،سحرگاه بزرگان یهود آمدند و او را دستگیر کردند،(به باور مسیحیان) او را بر صلیب کُشتند و بنابر آیات قرآن،دیگری را به اشتباه بر صلیب کردند و مسیح به آسمان عروج کرد!مسیح در شب آخرین بسیار با شاگردانش سخن گفت که فروتنی پیشه و ایمان استوار کنند!که با من زندگی کنید تا خداوند شما را دوست بدارد! ولی مسیح در آن شب بارها از آمدن کسی سخن گفت که در انجیل‌های موجود«تسلی بخش» نامیده می‌شود! بنگرید:
ـ من از پدرم درخواست می‌کنم تا تسلّی بخش دیگری به شما عطا کند که همیشه با شما باشد.1
ـ این چیزها را اکنون که با شما هستم،می‌گویم،ولی وقتی خدا تسلّی بخش را به جای من فرستاد،او همه چیز را به شما تعلیم خواهد داد و هر چه من به شما گفته‌ام،به یادتان خواهد آورد.2
ـ من تسلّی بخش را به کمک شما خواهم فرستاد.او سرچشمه تمام حقایق است و از طرف پدرم آمده،درباره من همه چیز را به شما خواهد گفت.3
ـ در حقیقت رفتن من به نفع شماست؛چون اگر نروم،آن تسلّی بخش نزد شما نخواهد آمد،ولی اگر بروم او خواهد آمد.4
پرسش اول اینکه «تسلی بخش» کیست یا چیست؟ کشیشان و شارحان انجیل بر این باورند که این تسلّی بخش همان موجود پاک آسمانی است که روح القدس نامیده می‌شود،اوست که مسیحیان را آموزش می‌دهد،ایمانشان را تقویت می‌کند و در برابر شیطان از آنان دفاع خواهد کرد! ولی دو پرسش باقی می‌ماند:اول آنکه مسیح از خداوند خواسته که «تسلّی بخش دیگری» به مردم بدهد،بنابراین تسلّی بخش آینده باید کسی مانند مسیح باشد!دوم آنکه آمدن تسلّی بخش پس از رفتن مسیح است،در حالی که روح القدس از ابتدای پیامبری بر مسیح فرستاده شد.5 بلکه با هر کسیکه به مسیح ایمان می‌آورد،همراه می‌شد!6 و پیش از تولد مسیح،برمادرش مریم فرستاده شد!7 پس تسلّی بخش روح القدس نیست! کسی مانند مسیح است که پس از رفتن او می‌آید،همچون مسیح،مردم را آموزش می‌دهد و گفته‌های مسیح را به یادشان می آورد!
و پرسش دوم؛در نسخه‌های قدیمی و اصیل چه واژه‌ای بوده که هم اکنون آن را برای ما به تسلّی بخش ترجمه کرده‌اند؟!
مسیح به زبانِ آرامی سخن می‌گفته که مادر زبان‌های عربی و عبری است! ولی قدیمی‌ترین انجیل‌های موجود به دو زبان یونانی و سریانی‌اند.مسلمانان بر این باورند که در نسخه‌های قدیمی که نزد پدران کلیسا موجود است؛به جای واژه تسلّی بخش،واژه یونانی «پیروکلتوس» و واژه سریانی «پارقلیطا» نوشته شده است که به معنای پسندیده و محمود است! بر این اساس مسیح در آخرین شب،یارانش را به آمدن کسی بشارت داد که نامش «پسندیده» است! محمود،احمد و محمد هر سه نام پیامبر اسلام هستند و از ماده حمد ریشه گرفته‌اند که به معنای پسند و ستایش است!پدران کلیسا پس از ظهور اسلام چون دیدند این بشارت بساط ریاست آنان را بر هم می‌ریزد،دو واژه بالا را به صورت «پاراکلتوس» و «فارقلیط» تغییر دادند تا به جای پسندیده به معنی تسلّی بخش شود تا بتوانند بشارت مسیح به آمدن پیامبری به نام «پسندیده» را بپوشانند!!
و آخرین سخن مسیح به یارانش در شب آخر چنین بود که «دعا کنید تا وسوسه‌ها بر شما چیره نشوند».ولی صد افسوس که وسوسه‌ها بر آنان که ادعای پیروی مسیح را داشته و دارند،چیره شد تا تنها برای حفظ مقام و موقعیت خود،بر حقیقتی بزرگ‌تر از مسیح،پرده بکشند!!
مسیح همان گونه که به آمدن:«احمد» بشارت داد؛کتاب موسی(ع) (تورات ) را تصدیق کرد:«گمان نبرید که آمده‌ام تا تورات موسی و نوشته‌های دیگر پیامبران را منسوخ کنم.من آمده‌ام تا آنها را تکمیل نمایم و به انجام رسانم».8
ولی صد افسوس که پس از مسیح،یکی از روحانیون متعصب یهودی به نام پولس به ناگاه ادعا کرد که مسیح بر او آشکار شده و او را برای تبلیغ و تکمیل پیامش به سوی مردم فرستاده است! پولس گفت که با بر صلیب بردن مسیح،همه از قید شریعت موسی آزاد شدند!او به رومیان نوشت:«شما همراه مسیح بر روی صلیب مُردید،از این رو از قید تعلّق به شریعت یهود آزاد شده‌اید و شریعت،دیگر بر شما تسلّط و حکمرانی ندارد».9
و مسیحیان گویی فراموش کرده بودند که پیشتر مسیح نسبت به چنین گفته‌ای هشدار داده بود،مگر در انجیل نخوانده بودند:«اگر کسی از کوچک‌ترین حکم تورات سرپیچی کند و به دیگران نیز آموزش دهد که چنین کنند،او در ملکوت آسمان از همه کوچک‌تر خواهد بود».10
کلیسانشینان نه تنها پیام مسیح در مورد پیامبر پیشین،موسی(ع) و پیامبر پسین،محمد(ص) را نشنیده گرفتند؛بلکه سخن مسیح در مورد خویش را نیز تحریف کردند،قرآن برای ما نقل می‌کند که مسیح خود را «فرستاده خداوند» خوانده است،در جای جای انجیل‌ها نیز مسیح خود را فرستاده خدای زنده می‌شمرد،یحیی نیز پیشتر او را فرستاده خدا خوانده بود!تا سال‌ه پس از مسیح نیز بسیاری از دانایان و روحانیان مسیحی،او را خدا نمی‌دانستند.ولی گروهی از رومیان تازه مسیحی شده،به تأثیر دین پیشین خویش،مسیح را خدای تجسّد یافته می‌دانستند.اختلاف بالا گرفت و در سال 325 میلادی جلسه‌ای در شهر نیقیه تشکیل شد؛آریوس بزرگ،اسقفی بود که الوهیت و خدایی مسیح را نمی‌پذیرفت ولی طرفداران خدایی مسیح با تأیید و پشتیبانی قیصر تازه مسیحی شده روم،(کنستانتین)،اعتقاد نامه‌ای را بدین متن تصویب کردند:«عیسی مسیح،پسر خدا،مولود از پدر،یگانه مولود که از ذات پدر است؛خدا از خدا،نور از نور،خدای حقیقی از خدای حقیقی که مولود است نه مخلوق،از یک ذات پدر… لعنت باد بر کسانی که می‌گویند زمانی بود که او وجود نداشت و یا اینکه پیش از آنکه وجود یابد،نبود یا آنکه از نیستی به وجود آمد».11 عموم مسیحیان از آن به بعد مسیح را خدا دانسته و بعدها روح القدس را نیز اضافه کردند تا مانند هندوها و بت‌پرستان رومی،سه خدا داشته باشند!هر چند هنوز برخی از فرقه‌های کوچک مسیحی،از جمله نسطوری‌ها خدای یگانه را باور دارند و مسیح را پیامبر او می‌دانند.
آیه ششم سوره صفّ،سه پیام مهم مسیح در مورد خودش،پیامبر قبلی و بعدی را بازگو می‌کند؛من،مسیح پسر مریم فرستاده و پیامبر خدایم نه فرزند یا خود خدا،آمده‌ام تا تورات موسی را تایید و تصدیق کنم نه ردّ یا ابطال و به آمدن پیامبری پس از خویش که «احمد» نام دارد،بشارت دهم.و در پایان آیه تأکید می‌کند آن گاه که مسیح(ع) نزد بنی‌اسرائیل یا محمد(ص) نزد یهودیان و مسیحیان با معجزه‌ها و نشانه‌های آشکار آمد،او را جادوگر نامیدند!!
1.انجیل یوحنا،14،16.
2.همان،14،26.
3.همان،15،26.
4.همان،16،7.
5.همان،1،32.
6.همان،7،39.
7.انجیل لوقا،1،35.
8. انجیل متی،5،17.
9.نامه پولس به رومیان،7،4.
10.انجیل متی،5،19.
11.تاریخ کلیسای قدیم در امپراطوری روم و ایران،ص 244.
تابلوی شام آخر را دیده‌اید؟مسیح نشسته و دور تا دورش دوازده همراه همیشگی او چشم به وی دوخته اند،آخرین شبی است که عیسی در میان مردم دیده شد،سحرگاه بزرگان یهود آمدند و او را دستگیر کردند،(به باور مسیحیان) او را بر صلیب کُشتند و بنابر آیات قرآن،دیگری را به اشتباه بر صلیب کردند و مسیح به آسمان عروج کرد!مسیح در شب آخرین بسیار با شاگردانش سخن گفت که فروتنی پیشه و ایمان استوار کنند!که با من زندگی کنید تا خداوند شما را دوست بدارد! ولی مسیح در آن شب بارها از آمدن کسی سخن گفت که در انجیل‌های موجود«تسلی بخش» نامیده می‌شود! بنگرید:
ـ من از پدرم درخواست می‌کنم تا تسلّی بخش دیگری به شما عطا کند که همیشه با شما باشد.1
ـ این چیزها را اکنون که با شما هستم،می‌گویم،ولی وقتی خدا تسلّی بخش را به جای من فرستاد،او همه چیز را به شما تعلیم خواهد داد و هر چه من به شما گفته‌ام،به یادتان خواهد آورد.2
ـ من تسلّی بخش را به کمک شما خواهم فرستاد.او سرچشمه تمام حقایق است و از طرف پدرم آمده،درباره من همه چیز را به شما خواهد گفت.3
ـ در حقیقت رفتن من به نفع شماست؛چون اگر نروم،آن تسلّی بخش نزد شما نخواهد آمد،ولی اگر بروم او خواهد آمد.4
پرسش اول اینکه «تسلی بخش» کیست یا چیست؟ کشیشان و شارحان انجیل بر این باورند که این تسلّی بخش همان موجود پاک آسمانی است که روح القدس نامیده می‌شود،اوست که مسیحیان را آموزش می‌دهد،ایمانشان را تقویت می‌کند و در برابر شیطان از آنان دفاع خواهد کرد! ولی دو پرسش باقی می‌ماند:اول آنکه مسیح از خداوند خواسته که «تسلّی بخش دیگری» به مردم بدهد،بنابراین تسلّی بخش آینده باید کسی مانند مسیح باشد!دوم آنکه آمدن تسلّی بخش پس از رفتن مسیح است،در حالی که روح القدس از ابتدای پیامبری بر مسیح فرستاده شد.5 بلکه با هر کسیکه به مسیح ایمان می‌آورد،همراه می‌شد!6 و پیش از تولد مسیح،برمادرش مریم فرستاده شد!7 پس تسلّی بخش روح القدس نیست! کسی مانند مسیح است که پس از رفتن او می‌آید،همچون مسیح،مردم را آموزش می‌دهد و گفته‌های مسیح را به یادشان می آورد!
و پرسش دوم؛در نسخه‌های قدیمی و اصیل چه واژه‌ای بوده که هم اکنون آن را برای ما به تسلّی بخش ترجمه کرده‌اند؟!
مسیح به زبانِ آرامی سخن می‌گفته که مادر زبان‌های عربی و عبری است! ولی قدیمی‌ترین انجیل‌های موجود به دو زبان یونانی و سریانی‌اند.مسلمانان بر این باورند که در نسخه‌های قدیمی که نزد پدران کلیسا موجود است؛به جای واژه تسلّی بخش،واژه یونانی «پیروکلتوس» و واژه سریانی «پارقلیطا» نوشته شده است که به معنای پسندیده و محمود است! بر این اساس مسیح در آخرین شب،یارانش را به آمدن کسی بشارت داد که نامش «پسندیده» است! محمود،احمد و محمد هر سه نام پیامبر اسلام هستند و از ماده حمد ریشه گرفته‌اند که به معنای پسند و ستایش است!پدران کلیسا پس از ظهور اسلام چون دیدند این بشارت بساط ریاست آنان را بر هم می‌ریزد،دو واژه بالا را به صورت «پاراکلتوس» و «فارقلیط» تغییر دادند تا به جای پسندیده به معنی تسلّی بخش شود تا بتوانند بشارت مسیح به آمدن پیامبری به نام «پسندیده» را بپوشانند!!
و آخرین سخن مسیح به یارانش در شب آخر چنین بود که «دعا کنید تا وسوسه‌ها بر شما چیره نشوند».ولی صد افسوس که وسوسه‌ها بر آنان که ادعای پیروی مسیح را داشته و دارند،چیره شد تا تنها برای حفظ مقام و موقعیت خود،بر حقیقتی بزرگ‌تر از مسیح،پرده بکشند!!
مسیح همان گونه که به آمدن:«احمد» بشارت داد؛کتاب موسی(ع) (تورات ) را تصدیق کرد:«گمان نبرید که آمده‌ام تا تورات موسی و نوشته‌های دیگر پیامبران را منسوخ کنم.من آمده‌ام تا آنها را تکمیل نمایم و به انجام رسانم».8
ولی صد افسوس که پس از مسیح،یکی از روحانیون متعصب یهودی به نام پولس به ناگاه ادعا کرد که مسیح بر او آشکار شده و او را برای تبلیغ و تکمیل پیامش به سوی مردم فرستاده است! پولس گفت که با بر صلیب بردن مسیح،همه از قید شریعت موسی آزاد شدند!او به رومیان نوشت:«شما همراه مسیح بر روی صلیب مُردید،از این رو از قید تعلّق به شریعت یهود آزاد شده‌اید و شریعت،دیگر بر شما تسلّط و حکمرانی ندارد».9
و مسیحیان گویی فراموش کرده بودند که پیشتر مسیح نسبت به چنین گفته‌ای هشدار داده بود،مگر در انجیل نخوانده بودند:«اگر کسی از کوچک‌ترین حکم تورات سرپیچی کند و به دیگران نیز آموزش دهد که چنین کنند،او در ملکوت آسمان از همه کوچک‌تر خواهد بود».10
کلیسانشینان نه تنها پیام مسیح در مورد پیامبر پیشین،موسی(ع) و پیامبر پسین،محمد(ص) را نشنیده گرفتند؛بلکه سخن مسیح در مورد خویش را نیز تحریف کردند،قرآن برای ما نقل می‌کند که مسیح خود را «فرستاده خداوند» خوانده است،در جای جای انجیل‌ها نیز مسیح خود را فرستاده خدای زنده می‌شمرد،یحیی نیز پیشتر او را فرستاده خدا خوانده بود!تا سال‌ه پس از مسیح نیز بسیاری از دانایان و روحانیان مسیحی،او را خدا نمی‌دانستند.ولی گروهی از رومیان تازه مسیحی شده،به تأثیر دین پیشین خویش،مسیح را خدای تجسّد یافته می‌دانستند.اختلاف بالا گرفت و در سال 325 میلادی جلسه‌ای در شهر نیقیه تشکیل شد؛آریوس بزرگ،اسقفی بود که الوهیت و خدایی مسیح را نمی‌پذیرفت ولی طرفداران خدایی مسیح با تأیید و پشتیبانی قیصر تازه مسیحی شده روم،(کنستانتین)،اعتقاد نامه‌ای را بدین متن تصویب کردند:«عیسی مسیح،پسر خدا،مولود از پدر،یگانه مولود که از ذات پدر است؛خدا از خدا،نور از نور،خدای حقیقی از خدای حقیقی که مولود است نه مخلوق،از یک ذات پدر… لعنت باد بر کسانی که می‌گویند زمانی بود که او وجود نداشت و یا اینکه پیش از آنکه وجود یابد،نبود یا آنکه از نیستی به وجود آمد».11 عموم مسیحیان از آن به بعد مسیح را خدا دانسته و بعدها روح القدس را نیز اضافه کردند تا مانند هندوها و بت‌پرستان رومی،سه خدا داشته باشند!هر چند هنوز برخی از فرقه‌های کوچک مسیحی،از جمله نسطوری‌ها خدای یگانه را باور دارند و مسیح را پیامبر او می‌دانند.
آیه ششم سوره صفّ،سه پیام مهم مسیح در مورد خودش،پیامبر قبلی و بعدی را بازگو می‌کند؛من،مسیح پسر مریم فرستاده و پیامبر خدایم نه فرزند یا خود خدا،آمده‌ام تا تورات موسی را تایید و تصدیق کنم نه ردّ یا ابطال و به آمدن پیامبری پس از خویش که «احمد» نام دارد،بشارت دهم.و در پایان آیه تأکید می‌کند آن گاه که مسیح(ع) نزد بنی‌اسرائیل یا محمد(ص) نزد یهودیان و مسیحیان با معجزه‌ها و نشانه‌های آشکار آمد،او را جادوگر نامیدند!!
1.انجیل یوحنا،14،16.
2.همان،14،26.
3.همان،15،26.
4.همان،16،7.
5.همان،1،32.
6.همان،7،39.
7.انجیل لوقا،1،35.
8. انجیل متی،5،17.
9.نامه پولس به رومیان،7،4.
10.انجیل متی،5،19.
11.تاریخ کلیسای قدیم در امپراطوری روم و ایران،ص 244.
تبلیغات
