وهاب
آرشیو
چکیده
متن
حضرت زکریا(ع) عقیم بود و فرزندی برای او به دنیا نمی آمد.او بسیار دوست داشت که فرزندی داشته باشد تا نام و یادش را پس از او زنده نگه دارد و افتخار دعوت به سوی خداوند،نصیب او گردد.ولی او از این موضوع قطع امید کرده بود چرا که سن او و همسرش بسیار بالا رفته بود.
سرپرستی مریم،دختر عمران(ع)به عهده او بود.روزی از روزهای زمستان نزد او رفت.مشاهده کرد که بسیاری از میوه‌ها در کنار او و در اتاق او وجود دارند، حتی میوه هایی که مخصوص فصل تابستان هستند! از او پرسید:
مریم؛اینها را از کجا آورده‌ای؟
مریم(س) پاسخ داد:از نزد خدا!همانا که خداوند به هر که بخواهد هر آنچه را که بخواهد، بدون حساب می‌بخشد.
زکریا(ع)،دیگر تاب نیاورد،پس به سوی معبد و محراب عبادت رفت و دست به دعا برداشت:
خداوندا،به من نسلی پاک و پاکدامن عطا کن، همانا که تو اجابت کننده دعایی.
در همان حال، فرشتگان خداوند به سوی او آمدند در حالی که حامل مژده‌ای از خدواند برای او بودند:(زکریا،خداوند به تو فرزندی صالح و نیکوکار عطا خواهد فرمود)و زکریا در برابر خداوند (وهاب) به سجده افتاد،خداوندی که نعمت‌های فراوانی را به فرزندش موهبت فرموده، خداوندی که نعمت‌هایش بیشمارند و اوست که عطاها و موهبت‌هایش خالی از هر گونه غرض و منت و تنها از فضل و احسان اویند.
«ربنا لاتزع قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمة انک انت الوهاب؛بار الها، دلهای ما را به باطل سوق مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودی و به ما از لطف خود رحمت عطا کن که همانا توئی بخشنده بی‌عوض و منّت».(سوره آل عمران، آیه 8)
وهاب،(بسیار بخشنده) خداوند است، اوست که بدون حساب می‌بخشد.انسان شاید به انسانی دیگر مال یا منصب و یا هر چیز دیگری عطا کند ولی نمی‌توان نام (وهاب) را بر او نهاد.زیرا این که انسان به دیگری می‌دهد، در حقیقت ملک او نیست بلکه از آن خداوند است.
اگر انسان بتواند مالی را به کسی ببخشد، آیا می‌تواند سلامتی به او عطا کند؟آیا می‌تواند هدایت یا گمراهی بدهد؟آیا می‌تواند به کسی عمر ببخشد؟در واقع آن که می‌بخشد کسی است که مالک است و مالک واقعی همانا خداوند سبحان است «و لله ملک السموات و الارض؛همانا که مالکیت آسمان‌ها و زمین از آن خداوند است».
«قل اللّهم مالک الملک تؤتی الملک من تشاء و تنزع الملک ممن تشاء و تعزّ من تشاء و تذلّ من تشاء بیدک الخیر انّک علی کل شی قدیر؛بگو ای پیامبر بارخدایا پادشاه ملک هستی توئی تو هر که را خواهی ملک و سلطنت بخشی و از هر که خواهی بگیری،و به هر که خواهی عزت و اقتدار بخشی و هر که خواهی خوار گردانی،هر خیر و نیکوئی بدست تو است و تنها تو بر هر چیز توانائی».(سوره آل عمران، آیه 26)
وهّاب همان سخاوتمندی است که جود و کرم و بخشش‌هایش جهان را در برگرفته، بخشش‌های او تمام آفریده‌ها را شامل شده ونعمت‌هایش به مؤمنان و حتی کافران عطا شده.
خداوند متعال وهاب است،که ملک آسمان‌ها و زمین از آن اوست، گنجینه‌های
جهان در دست اوست و هر آن گونه که بخواهد می‌تواند بخشش و عطا کند.او صحت و سلامت، جمال و زیبایی، عقل و شعور را به هر که بخواهد می‌بخشد.اوست بخشایشگری که با نعمت‌های خود بر بندگان خود منت نهاده و اوست روزی دهنده و نیک رفتار با بندگان خود.
مسلمانی که در نام خداوند (وهاب)،تدبّر کند، چیزی طلب نمی‌کند مگر از خداوند متعال.
ای مسلمان! اگر بخواهی که مال، سلامت، فرزند صالح و یا هر چیز دیگری داشته باشی،باید دست به دعا برداری و از خداوند بخواهی که از فضل و نعمت‌هایش بر تو نازل فرماید.در قرآن کریم آیات بسیاری آمده دالّ بر اینکه بندگان نیک خداوند،هر چه را بخواهند تنها از او درخواست می‌کنند…پیامبر همواره به خداوند پناه می‌آورد،تا به او توفیق در تقوایش و انجام کارهای نیک و استواری در راهش را عطا کند.خداوند متعال می‌فرماید:«الذی خلقنی فهو یهدین.و الّذی هو یطعمنی و یسقین.و إذا مرضت فهو یشفین.و الذی یمیتنی ثم یحین.والذی أطمع ان یغفرلی خطیئتی یوم الدین.رب هبّ لی حکما و الحقنی بالصّالحین؛همان خدائی که مرا بیافرید به لطف خود به راه راست هدایت‌فرماید.همان خدائی که چون گرسنه شوم به کَرَم خود غذا می‌دهد و چون تشنه می‌شوم سیراب گرداند.همان خدائی که چون بیمار شوم مرا شفا می‌دهد.همان خدائی که مرا می‌میراند سپس به حیات ابدی زنده می‌گرداند.همان خدایی که چشم امید دارم که روز جزا گناهم را بیامرزد». (سوره شعراء، آیات 78 ـ 83)
«الحمدلله الذی وهب لی علی الکبر اسماعیل و اسحق انّ ربی لسمیع الدّعا؛سپاس خدایی را که در بزرگی به من اسماعیل و اسحاق را بخشید، همانا که خداوند شنونده و اجابت کننده دعاهاست».(سوره ابراهیم،آیه 39)
و از دعای مؤمنان این است «الذین یقولون ربّنا هب لنا من ازواجنا و ذرّیاتنا قرّة اعین و اجعلنا للمتقین اماماً؛آن مؤمنانی که می‌گویند پروردگارا همسران و نسل ما را روشنی چشمی برای ما قرار ده و ما را پیشوایی گذار برای پرهیزکاران ».(سوره فرقان،آیه 74)
سرپرستی مریم،دختر عمران(ع)به عهده او بود.روزی از روزهای زمستان نزد او رفت.مشاهده کرد که بسیاری از میوه‌ها در کنار او و در اتاق او وجود دارند، حتی میوه هایی که مخصوص فصل تابستان هستند! از او پرسید:
مریم؛اینها را از کجا آورده‌ای؟
مریم(س) پاسخ داد:از نزد خدا!همانا که خداوند به هر که بخواهد هر آنچه را که بخواهد، بدون حساب می‌بخشد.
زکریا(ع)،دیگر تاب نیاورد،پس به سوی معبد و محراب عبادت رفت و دست به دعا برداشت:
خداوندا،به من نسلی پاک و پاکدامن عطا کن، همانا که تو اجابت کننده دعایی.
در همان حال، فرشتگان خداوند به سوی او آمدند در حالی که حامل مژده‌ای از خدواند برای او بودند:(زکریا،خداوند به تو فرزندی صالح و نیکوکار عطا خواهد فرمود)و زکریا در برابر خداوند (وهاب) به سجده افتاد،خداوندی که نعمت‌های فراوانی را به فرزندش موهبت فرموده، خداوندی که نعمت‌هایش بیشمارند و اوست که عطاها و موهبت‌هایش خالی از هر گونه غرض و منت و تنها از فضل و احسان اویند.
«ربنا لاتزع قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمة انک انت الوهاب؛بار الها، دلهای ما را به باطل سوق مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودی و به ما از لطف خود رحمت عطا کن که همانا توئی بخشنده بی‌عوض و منّت».(سوره آل عمران، آیه 8)
وهاب،(بسیار بخشنده) خداوند است، اوست که بدون حساب می‌بخشد.انسان شاید به انسانی دیگر مال یا منصب و یا هر چیز دیگری عطا کند ولی نمی‌توان نام (وهاب) را بر او نهاد.زیرا این که انسان به دیگری می‌دهد، در حقیقت ملک او نیست بلکه از آن خداوند است.
اگر انسان بتواند مالی را به کسی ببخشد، آیا می‌تواند سلامتی به او عطا کند؟آیا می‌تواند هدایت یا گمراهی بدهد؟آیا می‌تواند به کسی عمر ببخشد؟در واقع آن که می‌بخشد کسی است که مالک است و مالک واقعی همانا خداوند سبحان است «و لله ملک السموات و الارض؛همانا که مالکیت آسمان‌ها و زمین از آن خداوند است».
«قل اللّهم مالک الملک تؤتی الملک من تشاء و تنزع الملک ممن تشاء و تعزّ من تشاء و تذلّ من تشاء بیدک الخیر انّک علی کل شی قدیر؛بگو ای پیامبر بارخدایا پادشاه ملک هستی توئی تو هر که را خواهی ملک و سلطنت بخشی و از هر که خواهی بگیری،و به هر که خواهی عزت و اقتدار بخشی و هر که خواهی خوار گردانی،هر خیر و نیکوئی بدست تو است و تنها تو بر هر چیز توانائی».(سوره آل عمران، آیه 26)
وهّاب همان سخاوتمندی است که جود و کرم و بخشش‌هایش جهان را در برگرفته، بخشش‌های او تمام آفریده‌ها را شامل شده ونعمت‌هایش به مؤمنان و حتی کافران عطا شده.
خداوند متعال وهاب است،که ملک آسمان‌ها و زمین از آن اوست، گنجینه‌های
جهان در دست اوست و هر آن گونه که بخواهد می‌تواند بخشش و عطا کند.او صحت و سلامت، جمال و زیبایی، عقل و شعور را به هر که بخواهد می‌بخشد.اوست بخشایشگری که با نعمت‌های خود بر بندگان خود منت نهاده و اوست روزی دهنده و نیک رفتار با بندگان خود.
مسلمانی که در نام خداوند (وهاب)،تدبّر کند، چیزی طلب نمی‌کند مگر از خداوند متعال.
ای مسلمان! اگر بخواهی که مال، سلامت، فرزند صالح و یا هر چیز دیگری داشته باشی،باید دست به دعا برداری و از خداوند بخواهی که از فضل و نعمت‌هایش بر تو نازل فرماید.در قرآن کریم آیات بسیاری آمده دالّ بر اینکه بندگان نیک خداوند،هر چه را بخواهند تنها از او درخواست می‌کنند…پیامبر همواره به خداوند پناه می‌آورد،تا به او توفیق در تقوایش و انجام کارهای نیک و استواری در راهش را عطا کند.خداوند متعال می‌فرماید:«الذی خلقنی فهو یهدین.و الّذی هو یطعمنی و یسقین.و إذا مرضت فهو یشفین.و الذی یمیتنی ثم یحین.والذی أطمع ان یغفرلی خطیئتی یوم الدین.رب هبّ لی حکما و الحقنی بالصّالحین؛همان خدائی که مرا بیافرید به لطف خود به راه راست هدایت‌فرماید.همان خدائی که چون گرسنه شوم به کَرَم خود غذا می‌دهد و چون تشنه می‌شوم سیراب گرداند.همان خدائی که چون بیمار شوم مرا شفا می‌دهد.همان خدائی که مرا می‌میراند سپس به حیات ابدی زنده می‌گرداند.همان خدایی که چشم امید دارم که روز جزا گناهم را بیامرزد». (سوره شعراء، آیات 78 ـ 83)
«الحمدلله الذی وهب لی علی الکبر اسماعیل و اسحق انّ ربی لسمیع الدّعا؛سپاس خدایی را که در بزرگی به من اسماعیل و اسحاق را بخشید، همانا که خداوند شنونده و اجابت کننده دعاهاست».(سوره ابراهیم،آیه 39)
و از دعای مؤمنان این است «الذین یقولون ربّنا هب لنا من ازواجنا و ذرّیاتنا قرّة اعین و اجعلنا للمتقین اماماً؛آن مؤمنانی که می‌گویند پروردگارا همسران و نسل ما را روشنی چشمی برای ما قرار ده و ما را پیشوایی گذار برای پرهیزکاران ».(سوره فرقان،آیه 74)
تبلیغات
