پاسخ به سؤالات
آرشیو
چکیده
متن
چرا نام حضرت علی(ع) به صراحت در قرآن ذکر نشده است؟ و آیا آیاتی که به صراحت به حضرت اشاره شده باشد وجود دارد؟لطفاً آنها را ذکر کنید.
گفته‌اند که اگر نام حضرت در قرآن ذکر می‌شد، احتمال این که آیات را حذف کنند و یا به گونه‌ای که خودشان می‌خواهند تفسیر و تأویل کنند،زیاد بود، لذا خداوند نخواست که این گونه شود.احتمال نیز داده‌اند:چون خداوند می‌دانست که بندگانش این مهم را نمی‌پذیرند، لذا یک طاعت و امر غیرممکن را بر آنها تحمیل نکرد؛لیکن کسانی که زنگار بر دل داشتند و دنیا چشم و دلشان را پر کرده بود نتوانستند واقعیت و حقیقت را قبول کنند.
آیاتی از باب نمونه ذکر می‌شود، برای اطلاع از شأن نزول آنها حتماً به کتب اهل سنت مراجعه کنید، زیرا خواهید دید که خود آنها نیز به مقام و منزلت آن حضرت اعتراف می‌کنند و مطمئناً صحابه نیز این را می‌دانستند، لیکن دنیا دوستان و مقام پرستان نتوانستند بر شیطان نفس غلبه کنند و شد آنچه که نمی‌بایست می شد.
ـ خداوند در آیه سوم سوره مائده می‌فرماید:«… الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا…»
که اکمال دین و تمام شدن نعمت را به «ولایت» تفسیر کرده‌اند.
ـ خداوند در آیه 55 سوره مائده می‌فرماید:«انّما ولیکم اللّه و رسوله و الّذین آمنوا الّذین یقیمون الصّلوة و یؤتون الزّکاة و هم راکعون».آن کس که در حال نماز و به هنگام رکوع زکات داد، چه کسی بود؟ که بعد از خدا و رسولش نام او نه یکی از افعالی که انجام داده،آمده است که مصداق و انجام دهنده آن عمل،مشخص و معلوم است.نگاه کنید به تفسیر ثعلبی.
ـ خداوند در آیه 67 سوره مائده می‌فرماید:یا ایها الرّسول بلّغ ما انزل الیک من ربّک وان لم تفعل فما بلّغت رسالته و اللّه یعصمک من الناس ان الله یهدی القوم الکافرین».
چه امر مهمی بود که پیامبر (ص) اگر آن را انجام نمی‌داد،رسالتش ناقص می‌ماند؟و مثل این بود که رسالتش را ابلاغ نکرده است! و چرا به او گفت:خداوند تو را از گزند مردم نگاه می‌دارد؟
مگر چه مسأله مهمی را می‌بایست بیان می‌کرد؟آیا مسأله حلال و حرام، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و… بود؟!
ـ خداوند در آیه 23 سوره احزاب می‌فرماید:«انّما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهّرکم تطهیراً»سؤال این است:اهل بیت پیامبر(ص) چه کسانی بودند؟ و آیا آنهایی که آلودگی ندارند و خداوند آنها را پاک و پاکیزه گردانیده، سزاوار به رهبری و سرپرستی نیستند؟
ـ خداوند در آیه 23 سوره شوری فرموده است:«… قل لا اسئلکم علیه اجرا الاّ المودة فی القربی…» اقربا و نزدیکان پیامبر (ص) چه کسانی بودند که می‌فرماید:به ازای رسالتم پاداشی و مزدی را از شما نمی‌خواهم، مگر دوستی درباره خویشاوندانم .آیا این سفارش به مقام و منزلت علی (ع) و فاطمه و فرزندانش نیست؟
ـ خداوند در آیه 207 سوره بقره فرموده است:«و من النّاس من یشری نفسه ابتغاء مرضات اللّه و اللّه رءوف بالعباد» آن شب که به «لیلة المَبیت» مشهور است و حضرت رسول مکه را ترک و به طرف غار حرکت کرد، حضرت علی(ع) از خود گذشتگی کرد و به جای حضرت رسول خوابید تا خدا و رسولش خوشحال شوند.
ـ خداوند در سوره آل عمران، آیه61 فرموده است:«فمن حاجّک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءکم و نساءنا و نساءکم و انفسنا و انفسکم ثمّ نبتهل فنجعل لعنت اللّه علی الکاذبین».همه مفسران منظور از ابناء را حسن و حسین و مراد از نساء را حضرت فاطمه و انفسنا را حضرت علی(ع) دانسته‌اند که به منزله جان پیامبر (ص) است.
در این نوشتار به چند آیه‌ای که علمای شیعه و بزرگان اهل سنت نیز تصریح دارند که این آیات در شأن و منزلت حضرت علی(ع) نازل شده و مصداق خارجی آن هم،حضرت علی (ع)می‌باشد، اشاره کردیم و گرنه آیاتی که علمای شیعه در شأن و منزلت حضرت علی(ع) آورده‌اند و مصداق آن را حضرت علی(ع) می‌دانند،بسیار است.
گفته‌اند که اگر نام حضرت در قرآن ذکر می‌شد، احتمال این که آیات را حذف کنند و یا به گونه‌ای که خودشان می‌خواهند تفسیر و تأویل کنند،زیاد بود، لذا خداوند نخواست که این گونه شود.احتمال نیز داده‌اند:چون خداوند می‌دانست که بندگانش این مهم را نمی‌پذیرند، لذا یک طاعت و امر غیرممکن را بر آنها تحمیل نکرد؛لیکن کسانی که زنگار بر دل داشتند و دنیا چشم و دلشان را پر کرده بود نتوانستند واقعیت و حقیقت را قبول کنند.
آیاتی از باب نمونه ذکر می‌شود، برای اطلاع از شأن نزول آنها حتماً به کتب اهل سنت مراجعه کنید، زیرا خواهید دید که خود آنها نیز به مقام و منزلت آن حضرت اعتراف می‌کنند و مطمئناً صحابه نیز این را می‌دانستند، لیکن دنیا دوستان و مقام پرستان نتوانستند بر شیطان نفس غلبه کنند و شد آنچه که نمی‌بایست می شد.
ـ خداوند در آیه سوم سوره مائده می‌فرماید:«… الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا…»
که اکمال دین و تمام شدن نعمت را به «ولایت» تفسیر کرده‌اند.
ـ خداوند در آیه 55 سوره مائده می‌فرماید:«انّما ولیکم اللّه و رسوله و الّذین آمنوا الّذین یقیمون الصّلوة و یؤتون الزّکاة و هم راکعون».آن کس که در حال نماز و به هنگام رکوع زکات داد، چه کسی بود؟ که بعد از خدا و رسولش نام او نه یکی از افعالی که انجام داده،آمده است که مصداق و انجام دهنده آن عمل،مشخص و معلوم است.نگاه کنید به تفسیر ثعلبی.
ـ خداوند در آیه 67 سوره مائده می‌فرماید:یا ایها الرّسول بلّغ ما انزل الیک من ربّک وان لم تفعل فما بلّغت رسالته و اللّه یعصمک من الناس ان الله یهدی القوم الکافرین».
چه امر مهمی بود که پیامبر (ص) اگر آن را انجام نمی‌داد،رسالتش ناقص می‌ماند؟و مثل این بود که رسالتش را ابلاغ نکرده است! و چرا به او گفت:خداوند تو را از گزند مردم نگاه می‌دارد؟
مگر چه مسأله مهمی را می‌بایست بیان می‌کرد؟آیا مسأله حلال و حرام، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و… بود؟!
ـ خداوند در آیه 23 سوره احزاب می‌فرماید:«انّما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهّرکم تطهیراً»سؤال این است:اهل بیت پیامبر(ص) چه کسانی بودند؟ و آیا آنهایی که آلودگی ندارند و خداوند آنها را پاک و پاکیزه گردانیده، سزاوار به رهبری و سرپرستی نیستند؟
ـ خداوند در آیه 23 سوره شوری فرموده است:«… قل لا اسئلکم علیه اجرا الاّ المودة فی القربی…» اقربا و نزدیکان پیامبر (ص) چه کسانی بودند که می‌فرماید:به ازای رسالتم پاداشی و مزدی را از شما نمی‌خواهم، مگر دوستی درباره خویشاوندانم .آیا این سفارش به مقام و منزلت علی (ع) و فاطمه و فرزندانش نیست؟
ـ خداوند در آیه 207 سوره بقره فرموده است:«و من النّاس من یشری نفسه ابتغاء مرضات اللّه و اللّه رءوف بالعباد» آن شب که به «لیلة المَبیت» مشهور است و حضرت رسول مکه را ترک و به طرف غار حرکت کرد، حضرت علی(ع) از خود گذشتگی کرد و به جای حضرت رسول خوابید تا خدا و رسولش خوشحال شوند.
ـ خداوند در سوره آل عمران، آیه61 فرموده است:«فمن حاجّک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءکم و نساءنا و نساءکم و انفسنا و انفسکم ثمّ نبتهل فنجعل لعنت اللّه علی الکاذبین».همه مفسران منظور از ابناء را حسن و حسین و مراد از نساء را حضرت فاطمه و انفسنا را حضرت علی(ع) دانسته‌اند که به منزله جان پیامبر (ص) است.
در این نوشتار به چند آیه‌ای که علمای شیعه و بزرگان اهل سنت نیز تصریح دارند که این آیات در شأن و منزلت حضرت علی(ع) نازل شده و مصداق خارجی آن هم،حضرت علی (ع)می‌باشد، اشاره کردیم و گرنه آیاتی که علمای شیعه در شأن و منزلت حضرت علی(ع) آورده‌اند و مصداق آن را حضرت علی(ع) می‌دانند،بسیار است.
تبلیغات
