اهل بیت در قرآن: مهدی و قرآن (قسمت دوم)

در شماره پیشین دو نمونه از ایاتی را که بر زبان مبارک امام دوازدهم جاری شده بود را یاد آور شدیم و اینک سومین نمونه: نسیم و ماریه ـ دو زنی که افتخار داشتند در خانه حضرت عسکری خدمتگزاری کنند ـ می‌گویند:وقتی امام زمان متولد شد، دو زانو نشست و انگشت‌های شهادت خود را سوی آسمان گرفت و عطسه کرد، آن گاه گفت:الحمد للّه ربّ العالمین و…؛ 1
3. «الحمدللّه ربّ العالمین»
این ایه اولین سخن حضرت ولی عصر در آغاز زندگی و آخرین سخن بهشتیان است:«و آخر دعواهم ان الحمدللّه ربّ العالمین».(سوره یونس،ایه 10) اهل بهشت،آن خوبانی که نه سخن بیهوده می‌گویند و نه می‌شنوند و نه گفتارشان گناه آلود است، ختم گفتارشان «حمد» خداوند است.
الحمدللّه ربّ العالمین گفتار شیرین عاشقان مهدی است که بخاطر شکر دوران پرافتخار آن پرچمدار عدالت با شوق فراوان بر زبان جاری می‌کنند. چنانکه در دعای ندبه می‌خوانیم«…و اجتثت اصول الظالمین و نحن نقول الحمدلله ربّ العالمین.
آرزوی خوب و دیرین، می‌رسد آن روز شیرین در ظهـور خسـرو دیـن حمـد گوییـم یا إلـهی
ایه:«الحمد لله ربّ العالمین» در سوره مبارکه فاتحه است و این سوره شفاست همانگونه که یاد امام زمان شفاست. حضرت علی ـ علیه السّلام ـ می‌فرماید:«یاد ما اهل بیت شفای ناخوشی، تب سخت و بیماری‌هاست».2
4. ایه شهد اللّه
ابوبصیر در روایتی طولانی که از امام صادق (ع) درباره چگونگی ولادت امامان (ع) می‌گوید:زمانی که امام به دنیا اید دست‌ها را بر زمین نهاده و سر به سوی آسمان بلند می‌کند:اینکه دست‌ها را بر زمین می‌نهد برای آن است که هر علمی که خداوند از آسمان نازل کرده برگیرد، و سر سوی آسمان بالا می‌برد، چون یک منادی از جانب پروردگار او را به اسم و نام پدرصدا می زند و او را به ثبات و استقامت سفارش کرده،می‌گوید:به دلیل عظمت آفرینش تو، تو برگزیده خلق من و محل اسرار و خزینه دار علم و خلیفه من در زمین هستی…پس چون صوت آن منادی به پایان رسید، امام برای اجابت دست‌ها را به زمین گذاشته،سر به آسمان بلند می‌کند و این ایه را تلاوت می‌فرماید:«شهد اللّه انه لا اله الّا هو و الملائکة و اولوا العلم قائماً بالقسط لا اله الا هو العزیز الحکیم».(سوره آل عمران، ایه 18)
وقتی سخن امام تمام شد خداوند علم اولین و آخرین را به ایشان عطا می‌کند و شایستگی زیارت روح را در شب قدر به دست می‌آورد.
ابوبصیر پرسید:«ایا روح همان جبرئیل است؟» امام جواب داد:«خیر،روح از جبرئیل بالاتر است؛زیرا جبرئیل از فرشتگان و روح اعظم فرشتگان است. ایا نه این است که خداوند فرمود:«تنزل الملائکة و الروح؟»3
نکات:
ذات پاک خداوند بر یگانگی خود شاهد است و شخصی می‌تواند از جانب خداوند لیاقت زعامت و امامت مردم را به عهده گیرد که از آغاز تولد تا آخرین لحظه عمر در راه دعوت به توحید و عدالت استقامت کند.
گر چه روایت فوق درباره ولادت تمام امامان است، لیکن دررابطه با امام عصر(عج) معنا و مفهوم خاصّی پیدا می‌کند؛زیرا در میان آن پیشوایان دینی،ایشان پرچمدار عدل و داد است.پیامبر اکرم فرمود:«به وجود او، خداوند زمین را از قسط و عدل پر می‌کند آن گونه که از جور و ستم پر شده».
نکته دیگر این که «اولوا العلم» به وجود پیامبران و امامان تفسیر شده است؛چنانکه امام باقر (ع) می‌فرماید:اولوا العلم «انبیا» و «اوصیا» هستند که قائم به قسط می‌باشند و قسط همان عدل است.4
تذکر:
بدیهی است که تمامی زندگی آن حضرت همراه با قرآن است و او همچون جدّش امیرالمؤمنین (ع) قرآن ناطق است، با قرآن ولادت پیدا کرده و با قرآن ظهور خواهد کرد و براساس قرآن عدالت را در سطح جهان اجرا خواهد ساخت.
داستان یک تشرّف
علامه عالی مقام،مرحوم سید مهدی بحرالعلوم از بزرگان مفاخر فقها و اندیشمندان شیعه در قرن دوازدهم بود.
از آثار ارزشمند ایشان می‌توان به کتاب الدّرة النجفیه اشاره کرد.وی در این کتاب مسایل شرعی را به زیباترین شکلی به نظم درآورده است و مورد توجه بسیاری از فقها قرار گرفته است.
سید بحرالعلوم از معدود علمای وارسته‌ای است که بارها لیاقت تشرّف به محضر ولی عصر (عجل اللّه فرجه) را پیدا کرده است.عالم ربانی مرحوم ملازین العابدین سلماسی می‌گوید:روزی دیدم سید بحرالعلوم وارد حرم امیرالمؤمنین شد در حالی که این مصرع را زمزمه می‌کرد:
چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن
گفتم: آقا!چرا این را خواندی؟! فرمود:وارد حرم که شدم، دیدم حضرت بقیة اللّه ـ سلام الله علیه بالای سر امام علی (ع)با صوت دلنشینی قرآن تلاوت می‌کند و چون صدای آن بزرگوار را شنیدم آن مصرع را خواندم.5
1. بحارالانوار، ج 51،ص 4.
2. همان، ج 2، ص 145.
3. اصول کافی، ج 1، ص 317.
4.تفسیر صافی، ج 1، ص 250.
5. نجم الثاقب، ص 471.