قرآن و ایمان

قرآن و عترت
در شماره‌های گذشته گفته‌های بسیاری درباره ایمان آورده شد. از تفاوت ایمان و دانش ـ ایمان و اسلام و اینکه ایمان تنها سرمایه جاودان است و رفیق انسان در سرای آخرت. از سکوی ایمان انسان اوج می‌گیرد و به لقای خدا می‌رسد.اکنون جای این پرسش است که؛ ایمان با این همه آثار و برکت چگونه بدست می‌اید؟راه تحصیل آن چیست؟ چه راهی را انسان باید طی کند تا به نعمت جاودانه ایمان برسد؟
امیرالمؤمنین (ع) پاسخ این پرسش را خیلی کوتاه،ولی پرمعنا بیان فرموده‌اند:«لقاح الایمان تلاوة القرآن؛تلاوت قرآن، موجب ایجادایمان است». باد ملایم بهاری میان درختان گردافشانی می‌کند.گرده شکوفه‌های نر به شکوفه‌های ماده می‌رسد و عمل لقاح انجام می‌یابد، در اثر این لقاح انواع میوه‌های گوارا و خوش طعم بوجود می‌اید و به زندگی مادی انسان طراوت و شادی می‌بخشد. انسان در زندگی معنوی خود نیز نیازمند به این گردافشانی است.روح انسان در جستجوی حقیقت و در تکاپوی حقیقت مطلق در پرواز است. نیاز به منبعی انرژی زا دارد تا به هدفش نایل اید. این نیرو توسط قرآن تأمین می‌شود. حضرت از این واقعیت تعبیر به لقاح کرده و می‌فرماید:تولید و ازدیاد ایمان با تلاوت قرآن حاصل می‌گردد و اگر برای خواندن قرآن اثری جز این نباشد، برای قرآن بالاترین فضیلت را می‌توان ثابت کرد؛ زیرا قرآن موجب ایمان و ایمان برترین کمال انسان است،و البته لازم به یادآوری است که تلاوت قرآن کریم دارای ثواب و آثار بسیار است که برخی آثار آن دنیوی است و برخی دیگر معنوی.در زیر به ثواب خواندن قرآن و آثار مادی و معنوی آن اشاره می‌گردد.
ثواب‌ خواندن قرآن:
تلاوت ایات قرآن کریم دارای یک نوع ثواب نمی‌باشد، بلکه به حسب حالت انسان‌ها متفاوت می‌باشد که در ذیل به اختصار از آنها یاد می‌شود.
در نماز و حالت ایستاده: انسان نمازهای واجب را ـ در حال صحت ـ ایستاده می‌خواند و نیز می‌تواند نمازهای مستحبی را ایستاده بخواند و در نماز بعد از حمد سوره کاملی را در نمازهای واجب می‌خواند و در نمازهای مستحبی می‌تواند ایاتی از قرآن را تلاوت کند.فردی که در حال قیام ایات قرآن را در نماز تلاوت می‌کند، خداوند برای هر حرف آن صدحسنه به او عطا می‌کند.
در نماز در حالت نشسته: نمازهای مستحبی را انسان می‌توانددر صورت سلامتی جسمی نیز نشسته بخواند و نمازهای واجب را نیز گاهی بر اثر ناچاری نشسته بخواند. تلاوت قرآن در این نمازها موجب این است که خداوند در قبال هر حرفی که از ایات می‌خواند، پنجاه حسنه به او عنایت‌کند.
در حالت غیر نماز: بسیاری از مؤمنان عادت دارند در هر روز ـ صبح یا شامگاه قرآن می‌خوانند. قرآن خواندن در این حالت موجب آن می‌شود که خداوند در برابر هر حرفی که تلاوت می‌کند، ده حسنه به او عطا کند.
گوش کردن به تلاوت ایات: برای انسان پیش می‌اید که دیگری قرآن می‌خواند و او با توجه و قلبی مطمئن و آرام به آن گوش می‌کند، این عمل موجب ثواب است و خداوند در قبال هر حرفی که می‌شنود و گوش فرا می‌دهد یک حسنه به او می‌دهد.
تلاوت ایات بدون صوت و تلفظ: برای فرد پیش می‌اید که قرآن را جلوی خود می‌گذارد و ایات آن را در دل مرور می‌کند و به زبان چیزی نمی‌گوید در این صورت هم این فرد دست خالی نخواهد ماند و خداوند از روی لطف و احسان در قبال هر حرفی را که در دل می‌گذاراند به او نیز حسنه‌ای عنایت می‌کند.
خواندن قرآن در ماه مبارک رمضان:
انسان‌های مؤمن نوعاً در ماه مبارک رمضان به خواندن قرآن کریم اهتمام ویژه دارند. برخی یک دور قرآن و برخی دو دور و… و گاهی تا پانزده دور قرآن را ختم می‌کنند. این شیوه پسندیده از امامان معصوم گرفته شده است که آن بزرگواران ختم‌های بسیار فراوانی از قرآن کریم انجام می‌دادند و ثواب فراوانی که به سادگی نمی‌توان آن را به حساب آورد بر تلاوت قرآن در ماه مبارک مترتّب است، زیرا پیامبر اکرم (ص) فرمودند:هر کس یک ایه از قرآن را در ماه مبارک بخواند.ثواب آن به اندازه ختم کل قرآن در سایر ماهها می‌باشد.
با توجه به این که تلاوت قرآن در ماههای دیگر سال، هر حرف آن حداقل ده حسنه دارد و خواندن مجموع قرآن حسنات بسیار دارد،حال تمام این حسنات به تلاوت یک ایه در ماه مبارک داده می‌شود.
روایات فراوانی از امامان معصوم (ع) مطالب گفته شده را تایید می‌کند که در ذیل برخی از آنها آورده می‌شود و دقت در آنها می‌تواند انسان را کاملاً با ثواب قرآن آشنا و روح او را تحت تأثیر قرار دهد و منقلب سازد.
1. حضرت باقر(ع) فرمود:هر که قرآن را در حال ایستاده در نمازش بخواند، خداوند به هر حرفی از آن صد حسنه برای او بنویسد و هر کس آن را در نمازش نشسته بخواند، خداوند به هر حرفی پنجاه حسنه برایش بنویسد و هر که قرآن را در غیر از نمازش بخواند به هر حرفی ده حسنه برایش بنویسد.
2. حضرت صادق (ع) فرمود:چه باز می‌دارد تاجری را که در بازار مشغول (به تجارت است) از اینکه چون (شب هنگام) به خانه باز می‌گردد، نخوابد تا یک سوره از قرآن را بخواند و به جای هر ایه که می‌خواند برایش ده حسنه نوشته شود و ده گناه از او محو گردد.
3.حضرت حسین بن علی(ع) فرمود: هر کس یک ایه از کتاب خدای ـ عزوجل ـ را در نمازش در حال ایستاده بخواند در برابر هر حرفی خداوند صد حسنه برایش بنویسد و اگر در غیر از نماز بخواند در برابر هر حرفی خداوند ده حسنه برایش بنویسد و اگر قرآن را گوش دهد به هر حرفی یک حسنه برایش بنویسد.
4. حضرت صادق ـ علیه السلام ـ فرمود:هر کس یک حرف از قرآن را فقط گوش کند، خداوند برای او یک حسنه بنویسد و یک گناه از او محو کند و او را یک درجه بالا برد، و هر کس با نگاه و بدون صوت و تلفظ آن را بخواند، برایش به هر حرفی حسنه‌ای بنویسد و ده گناه از او محو کند و ده درجه برایش بالا برد، فرمود:نمی‌گویم به هر ایه، بلکه به هر حرفی چون: با،تا،یا و… و هر کس یک حرف آن را در نماز در حال نشسته بخواند برای او پنجاه حسنه بنویسد و پنجاه گناه از او محو کند و پنجاه درجه برای او بالا برد، و هر کس یک حرف از آن در حال ایستاده در نمازش بخواند، خداوند در برابر یک حرف، صد حسنه برایش بنویسد و صد گناه از او محو کند و صد درجه برایش بالا برد.
آثار مادی تلاوت قرآن:
1. ادای دین
2. آسان شدن کاره
3. وسعت رزق
4. برطرف شدن اندوه و رفع گرفتاری
آثار معنوی تلاوت قرآن:
در روایات به آثاری از تلاوت قرآن پرداخته که ورای مادیات و حس انسانی است که به بخشی از آنها که در ارتباط با کمال روحی و قرب انسان به خداوند است، اشاره می‌کنیم.
1. دور شدن شیطان از انسان و ناتوانی او در گمراه ساختن قاری قرآن
2. فرشتگان الهی به خانه قاری قرآن حاضر می‌شوند و به خدمت او می‌پردازند.
3.خانه قاری قرآن همچون ستاره برای اهل آسمان می‌درخشد.
4. قرآن موجب شرح صدر و روحیه‌ای آزاد می‌گردد.
5. قرآن موجب قرب الهی و رضایت او می‌گردد.
6. تلاوت ایات موجب پیدایش ایمان در قلب انسان می‌شود.
با نگاه به نوشتار بالا این مطلب به دست می‌اید که ایمان از آثار معنوی قرآن و مهم‌ترین و برترین اثر تلاوت قرآن و ارتباط با آن می‌باشد.