مهدی و قرآن

زمین عاقبت پایگاه حکومت صالحان و نیکان است و سرانجام دنیا جایگاه عدل و داد به زعامت دادگستری از تبار پیامبر خاتم.
این وعده تخلف ناپذیر الهی است که در قرآن و دیگر کتاب‌های آسمانی بدان اشاره رفته و در رویات قطعی شیعه و سنّی، به ویژگی‌های آن پیشوای عدل و داد تصریح شده است. او همنام پیامبر خاتم و نهمین فرزند از نسل حسین (ع) و فرزند امام حسن عسگری(ع) است.اوست که زمین را از عدل و داد پر می‌کند.
اینک به یاری خداوند برآنیم به یاتی نظر کنیم که بر آن وجود مقدس تطبیق شده است. ولی پیش از آن مناسب دیدیم بر یاتی که بر زبان آن یار ابرار و حجّت آفریدگار جاری شده است، مروری داشته باشیم:
1. سوره قدر:
آن شب فرخنده در خانه امام حسن عسکری شور و شعف خاصی برقرار بود. دیده‌ها منتظر مقدم نورانی نوزادی معصوم بود که در پرتو نور وجودش، جهان منوّر شد، آسمان غرق در شادی و سرور بود گرچه فرشیان در خاموشی و خمودی به سر می‌بردند، ولی عرشیان جشن‌با شکوهی برپا ساخته بودند.
امام عسگری(ع) از عمّه خود ـ حکیمه خاتون که در آن شب میهمان حضرت بود ـ خواست تا شب را در خانه امام بماند تا در سحرگاه مهتابی نیمه شعبان، تماشاگر جمال بی‌مثال شمس عالم وجود باشد.
حکیمه شگفت زده از امام پرسید: آقا! این نوگل شما از کدامین شاخه گلهایتان می‌شکفد؟ امام فرمودند :ازنرگس!!
حکیمه به فرمان امام در خانه حضرت ماند و شب را با حالتی معنوی و روحانی به انتظار سپری می‌کرد، و با اینکه به درستی گفتار امام ایمان داشت کاملاً مضطرب و متحیر به نظر می‌رسید؛ زیرا اثری از حمل در وجود نرگس نمی‌دید.
وقتی این تحیر و اضطراب به اوج رسید که دید نرگس برخاست و نماز شب خود را بجای آورد.
حکیمه می‌گوید: من آن شب برای تهجد برخاستم، چون به نماز وتر رسیدم دیدم نرگس برخاست و او هم نماز شب خود را بجای آورد.وقت طلوع فجر کاذب نزدیک بود، نزدیک بود در دلم به وعده‌ای که به من دادند شک و تردیدی پیش اید که امام مرا ندا داد، عمه! شک نکن که وقت آن رسیده است. لحظاتی بیش نگذشت که حال نرگس دگرگون شد. او را بغل کردم و نام خدا را بردم. امام حسن عسگری(ع) فرمودند: سوره قدر را بخوان. چون شروع به خواندن سوره قدر کردم می‌شنیدم که آن طفل هم در شکم مادر با من در تلاوت قرآن همراهی می‌کند.1
نکته‌ها:
در اینجا خوب است به دو نکته توجه کنیم:
1. امام زمان در شکم مادر سوره قدر را خواندند و این سوره با وجود حضرت کاملاً تناسب دارد، زیرا در این سوره سخن از شب قدر به میان آمده است و شب قدر شب نزول ملائکه و روح بر آن امام عزیز است.
2. حضرت عیسی هم برای اثبات گفته‌های مادرش در گهواره سخن گفت و قرآن کریم از این معجزه با عظمت یاد کرده است؛ ولی آخرین پیشوای معصوم ـ که هنگام ظهورش عیسی به او اقتدا می‌کند ـ بر این پیامبر بزرگ خدا پیشی گرفته و در شکم مادر، با خواندن قرآن، سخن گفتن آغاز کرد.
2. ایه «و نرید ان نمنّ علی الذین استضعفوا فی الأرض»
طولی نکشید که خداوند،جهان را به نور حجّت خود درخششی دیگر داد. چشمان پاک و معصوم نرگس و حکیمه به جمال دل آرای منجی عالم روشن گردید. او ذخیره الهی بود که خداوند در سیاهترین روزگار اختناق، به مظلومترین انسان آن دوران، یعنی امام عسگری(ع) مرحمت فرموده بود. پس امام عمه را ندا دادند که فرزندم را بگیر و نزد من آر .چون آن مولود مبارک نظرش به پدر افتاد، سلام کرد. پدر او ر بغل گرفت پس از اظهار محبت‌های پدرانه، به او فرمود: بقدرت الهی سخن بگو.نوزاد پس از استعاذه به این یات زبان گشود2:
«و نرید ان نمنّ علی الذین استضعفوا فی الأرض و نجعلهم أئمةً و نجعلهم الوارثین. و نمکّن لهم فی الأرض و نری فرعون و هامان و جنودهما منهم ما کانوا یحذرون».(سوره قصص، ایه 5 و 6)
ما می‌خواهیم بر آن گروهی که به دست ستمگران به ضعف و ناتوانی کشیده شده‌اند منت گذاریم وایشان را پیشویان خلق و وارثان و حاکمان قدرتمند در زمین قرار دهیم و به فرعون و هامان و لشکریان آنها آنچه را که از ناحیه مستضعفان احساس خطر و حذر می‌کردند، نشان دهیم (فرعونیان از حاکمیت مستضعفان بیمناک هستند؛ ولی سرانجام ما قدرت و حکومت این مظلومان را به آن ظالمان نشان می‌دهیم)
چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن بـه رخـت نظـاره کردن سخـن خدا شنیدن
نکته‌ها:
موسی در اوج ظلم و طغیان طاغوتیان زمانش در شرایط سخت اختناق و خفقان، برخلاف خواست سرکشان، پنهانی به دنیا آمد و مهدی موعود قرآن در دوران سیاه حکومت بنی عباس و در شرایطی نظیر همان وضع زمان موسی دیده به جهان گشود.
فرعونیان از به وجود آمدن شخصیتی که کاخ بیدادشان را ویران کند بیمناک بودند و از قدرتمند شدن بنی اسرائیل می‌هراسیدند؛ ولی سرانجام به خواست خدا این قدرت و حکومت به موسی و طرفدارانش رسید و خداوند این حکومت خوبان را به آن ناپاکان نشان داد.
حاکمان بنی عباس و دیگر سرکشان روزگار هم از این بیم داشته و دارند که روزی حکومت زمین از آل محمّد باشد و دلشان نمی‌خواست آن دادگستر جهانی به دنیا اید؛ ولی با اینکه تمام کوشش خود را در این راه صرف کردند نتوانستند و سرانجام خداوند حکومت جهانی را به دست او خواهد سپرد.
1. منتهی الامال، ج 2، ص 422. 2. همان.