از سر خیرخواهی
آرشیو
چکیده
متن
نهاد خانواده در مقایسه با دیگر نهادها ـ از جمله آموزش و پرورش و سازمان های رسانه ای که تأثیرگذار در تربیت فرزندان هستند ـ از قدیمیترین و مؤثرترین نهادهای بشری است که مهمترین هدف و کارکردش، تربیت فرزندان است.
بهتر است برای تربیت فرزندان خود در این کانون گرم، از گنجینهی معرفت الهی؛ یعنی قرآن کریم بهرهای جوییم و انوار آیاتش را سرلوحهی عملی زندگی خود قرار دهیم. در قرآن کریم آیات تربیتی زیادی مطرح شده است، مرواریدی از آن دریای ژرف آیه ی 27 سورهی نور میباشد:«یا ایها الّذین آمنوا لاتدخلوا بیوتاً غیر بیوتکم حتّی تستانسوا و تُسَلّموا علی أهلها ذلکم خیر لکم لَعلّکم تذکّرون؛ای اهل ایمان! هرگز به خانه ای غیر از خانهی شخصی خودتان سرزده وارد نشوید، مگر آنکه قبلاً استیناس کنید و بر اهل آن خانه سلام کنید، این برای شما بهتر است، شاید متذکر شوید».
«استیناس کنید»؛ یعنی انس و الفت و آرامش اهل آن خانه را جلب کنید.بسیار روشن است که زندگی خصوصی و خانوادگی هر کسی مخصوص به اوست و هر کس نسبت به زندگی داخلی خود با دیگران رو دربایستی دارد.
بنابراین، اگر کسی سرزده داخل شود، انسان یک حالت دستپاچگی پیدا می کند. قرآن می گوید: این کار را نکنید، سرزده به خانهی کسی وارد نشوید، قبلاً استیناس کنید، کاری کنید که اضطراب آنها از بین برود، یعنی خبر دهید.
«و تُسَلّمِوا عَلی أهلها» و سلام هم بکنید، بدون سلام وارد خانهی کسی نشوید. وظیفهی هر واردی است که بر مورود سلام کند و هر کسی که به خانهی کسی وارد میشود باید بر اهل خانه سلام کند. پیغمبر اکرم(ص) فرمودند: هر طور هست وقتی داخل خانهی کسی میشوید قبلاً خبر دهید که آنها خودشان را جمع و جور کنند و تا اجازه نداده و نگفتهاند:بفرمایید،داخل خانه نشوید. بهتر است برای آگاه ساختن صاحب خانه، ذکر خدا را بگویید. امروزه در میان ما مرسوم است که می گوییم:«یا الله» و رسم خوبی هم هست، اگر چه کم کم در فرنگی مآبها«یا الله» گفتن منسوخ شده است.
پیغمبر اکرم(ص) رسمشان همیشه این بود که به هیچ خانه ای بدون کسب اجازه داخل نمیشدند و این استیناس را بیشتر، از طریق سلام انجام می دادند؛ حتی به خانهی دخترشان حضرت زهرا(س) نیز بدون اجازه وارد نمیشدند، پشت در خانه میایستادند و با صدای بلند میفرمودند:«السلام علیکم یا اهلالبیت» اگر جواب میدادند و میگفتند: «بفرمایید» داخل میشدند و اگر جواب نمیدادند، بار دوم صدا میزدند و این کار را سه بار تکرار می کردند. اگر بار سوم نیز جواب نمیآمد برمیگشتند و میفرمودند: یا نیستند و یا وضعشان اقتضا نمیکند کسی را بپذیرند.در آخرآیه آمده است این برای شما بهتر است و مصلحت شما در این است، باشد تا بعدها متوجه فایدهی این کار شوید، یعنی عمل کنید بعد به فایدهی این کار پیمیبرید.
تمام آیات تربیتی قرآن رهنمود زندگی دنیوی و اخروی ماست،بیاییم با درک بهتر مفاهیم قرآن کریم، آن را از مهجوریت بیرون آوریم.
بهتر است برای تربیت فرزندان خود در این کانون گرم، از گنجینهی معرفت الهی؛ یعنی قرآن کریم بهرهای جوییم و انوار آیاتش را سرلوحهی عملی زندگی خود قرار دهیم. در قرآن کریم آیات تربیتی زیادی مطرح شده است، مرواریدی از آن دریای ژرف آیه ی 27 سورهی نور میباشد:«یا ایها الّذین آمنوا لاتدخلوا بیوتاً غیر بیوتکم حتّی تستانسوا و تُسَلّموا علی أهلها ذلکم خیر لکم لَعلّکم تذکّرون؛ای اهل ایمان! هرگز به خانه ای غیر از خانهی شخصی خودتان سرزده وارد نشوید، مگر آنکه قبلاً استیناس کنید و بر اهل آن خانه سلام کنید، این برای شما بهتر است، شاید متذکر شوید».
«استیناس کنید»؛ یعنی انس و الفت و آرامش اهل آن خانه را جلب کنید.بسیار روشن است که زندگی خصوصی و خانوادگی هر کسی مخصوص به اوست و هر کس نسبت به زندگی داخلی خود با دیگران رو دربایستی دارد.
بنابراین، اگر کسی سرزده داخل شود، انسان یک حالت دستپاچگی پیدا می کند. قرآن می گوید: این کار را نکنید، سرزده به خانهی کسی وارد نشوید، قبلاً استیناس کنید، کاری کنید که اضطراب آنها از بین برود، یعنی خبر دهید.
«و تُسَلّمِوا عَلی أهلها» و سلام هم بکنید، بدون سلام وارد خانهی کسی نشوید. وظیفهی هر واردی است که بر مورود سلام کند و هر کسی که به خانهی کسی وارد میشود باید بر اهل خانه سلام کند. پیغمبر اکرم(ص) فرمودند: هر طور هست وقتی داخل خانهی کسی میشوید قبلاً خبر دهید که آنها خودشان را جمع و جور کنند و تا اجازه نداده و نگفتهاند:بفرمایید،داخل خانه نشوید. بهتر است برای آگاه ساختن صاحب خانه، ذکر خدا را بگویید. امروزه در میان ما مرسوم است که می گوییم:«یا الله» و رسم خوبی هم هست، اگر چه کم کم در فرنگی مآبها«یا الله» گفتن منسوخ شده است.
پیغمبر اکرم(ص) رسمشان همیشه این بود که به هیچ خانه ای بدون کسب اجازه داخل نمیشدند و این استیناس را بیشتر، از طریق سلام انجام می دادند؛ حتی به خانهی دخترشان حضرت زهرا(س) نیز بدون اجازه وارد نمیشدند، پشت در خانه میایستادند و با صدای بلند میفرمودند:«السلام علیکم یا اهلالبیت» اگر جواب میدادند و میگفتند: «بفرمایید» داخل میشدند و اگر جواب نمیدادند، بار دوم صدا میزدند و این کار را سه بار تکرار می کردند. اگر بار سوم نیز جواب نمیآمد برمیگشتند و میفرمودند: یا نیستند و یا وضعشان اقتضا نمیکند کسی را بپذیرند.در آخرآیه آمده است این برای شما بهتر است و مصلحت شما در این است، باشد تا بعدها متوجه فایدهی این کار شوید، یعنی عمل کنید بعد به فایدهی این کار پیمیبرید.
تمام آیات تربیتی قرآن رهنمود زندگی دنیوی و اخروی ماست،بیاییم با درک بهتر مفاهیم قرآن کریم، آن را از مهجوریت بیرون آوریم.