یک آیه و چند نکته:ارتفاع پست
آرشیو
چکیده
متن
«و تتخذون مصانع لعلکم تخلدون؛
کاخ‌های استوار می‌سازید به امید آنکه جاودانه خواهید ماند.»(سوره‌ی شعراء، آیه‌ی 129)
ساختن سرپناه برای آسایش کاری است پسندیده و در حدیث نبوی خانه بزرگ و کمی عیال از مصادیق سعادت به شمار آمده، علی(ع) از اینکه مردم کوفه در زمان حکومتش از نعمت آب ونان و سرپناه برخوردارند ابراز خرسندی می‌کند. خداوند متعال مواهب طبیعت را آفریده و در خدمت انسان قرار داده تا با استفاده از آن در راه عبودیت و تکامل حرکت کنند و هرگونه اسراف و تبذیر را ناروا دانسته و منع کرده است. در آیات 128 و 129 سوره‌ی شعرا خداوند به کسانی اشاره می‌کند که: از مسیر حق و عدالت خارج شده و راهی غیر از عبودیت و طاعت خداوند را برگزیده‌اند و بر مکان‌های مرتفع خانه می‌سازند تا کبریایی خویش را به رخ مردم بکشند و آن را بسیار محکم و استوار ساخته تا به گمان باطل خویش جاودانه بودن خود را بنمایانند. چنین بناهایی که در آن سری بر متکا قرار نمی گیرد و کسی در آن آسایش نمی‌یابد مصداق ظلم بر بندگان خدا و اسراف و تبذیر است.
ساختن خانه ها و کشیدن دیوارها در بلندی‌ها و ساحل‌ها برای استفاده چند روز در سال،تنگناها و گرانی را بر مردم تحمیل می‌کند و باعث می شود که دیگران از حداقل امکانات محروم گردند.
پیامبر اکرم(ص) به مردی از انصار که خانه ای بیش از حد نیاز و در چند طبقه ساخته بود، فرمود: هر بنایی در قیامت وبال صاحب آن است مگر آن مقدار که انسان از آن ناگزیر است و مورد استفاده‌اش می‌باشد.
نکته ها:
1. باید در ساخت خانه و سایر لوازم در حد نیاز و ضرورت زندگی اکتفا شود.
2. محرومیت و بی‌سرپناهی محرومان بر اثر تجمّل پرستی و زیادخواهی دنیاطلبان است.
3. در حالی که نیازها و اولویت های بسیاری وجود دارد، ساختن بناهای مجلّل از سوی زمامداران، مصداق خودخواهی و عافیت طلبی است که مورد نکوهش آموزش‌های قرآنی است.
4. بناهایی که در طول سال مورد استفاده قرار نمی‌گیرد از بناهایی است که به منظور تفاخر و تجمّل طلبی ساخته شده و مصداق اسراف و تبذیر است.
کاخ‌های استوار می‌سازید به امید آنکه جاودانه خواهید ماند.»(سوره‌ی شعراء، آیه‌ی 129)
ساختن سرپناه برای آسایش کاری است پسندیده و در حدیث نبوی خانه بزرگ و کمی عیال از مصادیق سعادت به شمار آمده، علی(ع) از اینکه مردم کوفه در زمان حکومتش از نعمت آب ونان و سرپناه برخوردارند ابراز خرسندی می‌کند. خداوند متعال مواهب طبیعت را آفریده و در خدمت انسان قرار داده تا با استفاده از آن در راه عبودیت و تکامل حرکت کنند و هرگونه اسراف و تبذیر را ناروا دانسته و منع کرده است. در آیات 128 و 129 سوره‌ی شعرا خداوند به کسانی اشاره می‌کند که: از مسیر حق و عدالت خارج شده و راهی غیر از عبودیت و طاعت خداوند را برگزیده‌اند و بر مکان‌های مرتفع خانه می‌سازند تا کبریایی خویش را به رخ مردم بکشند و آن را بسیار محکم و استوار ساخته تا به گمان باطل خویش جاودانه بودن خود را بنمایانند. چنین بناهایی که در آن سری بر متکا قرار نمی گیرد و کسی در آن آسایش نمی‌یابد مصداق ظلم بر بندگان خدا و اسراف و تبذیر است.
ساختن خانه ها و کشیدن دیوارها در بلندی‌ها و ساحل‌ها برای استفاده چند روز در سال،تنگناها و گرانی را بر مردم تحمیل می‌کند و باعث می شود که دیگران از حداقل امکانات محروم گردند.
پیامبر اکرم(ص) به مردی از انصار که خانه ای بیش از حد نیاز و در چند طبقه ساخته بود، فرمود: هر بنایی در قیامت وبال صاحب آن است مگر آن مقدار که انسان از آن ناگزیر است و مورد استفاده‌اش می‌باشد.
نکته ها:
1. باید در ساخت خانه و سایر لوازم در حد نیاز و ضرورت زندگی اکتفا شود.
2. محرومیت و بی‌سرپناهی محرومان بر اثر تجمّل پرستی و زیادخواهی دنیاطلبان است.
3. در حالی که نیازها و اولویت های بسیاری وجود دارد، ساختن بناهای مجلّل از سوی زمامداران، مصداق خودخواهی و عافیت طلبی است که مورد نکوهش آموزش‌های قرآنی است.
4. بناهایی که در طول سال مورد استفاده قرار نمی‌گیرد از بناهایی است که به منظور تفاخر و تجمّل طلبی ساخته شده و مصداق اسراف و تبذیر است.
تبلیغات
