قرآن از دیدگاه مشاهیر جهان

پروفسور مونتگمری وات (محقق انگلیسی)
قرآنی که فعلاً در دست است. خواه به زبان اصلی عرب باشد یا ترجمه انگلیسی، مجموعه‌ای است از وحی و الهاماتی که محمّد ـ صلَّی اللّه علیه و آله ـ دریافت داشته است. به طور کلّی خدا گوینده است و مخاطب آن محمّد ـ صَلَّی اللّه علیه و‌آله ـ یا مسلمانان یا عموم خلایق می‌باشند.
بنابر عقیده مسلمانان، قرآن کلام خداست و محمد(ص) خود نیز با این دید به آن نگریسته، مخاطب قرآن، عرب قرن هفتم است؛ لذا می‌بایست کاملاً به زبان عربی باشد، بلکه می‌بایست خود بخود به شما نمایانده شود، و همین خود ارزشی غیر از ارزش ادبی است.
اگر کتابی از قلب بیرون آمده باشد به تمام قلوب نفوذ خواهد کرد، تمام صنایع و شاهکارهای نویسندگی در مقابل آن بسیار کم ارزش خواهند بود. می‌توان گفت:اوّلین صفت مشخص قرآن، سادگی و روشنی آن است. حقیقت و واقعیت آن به نظر من، یکی از شؤون بزرگ قرآن است.
بالأخره این اوّلین و آخرین هنر کتابی است که موجب بروز انواع هنرها می گردد و هر گونه ارزش و احترامی را برای پیرو خود، بوجود می‌آورد. اسلام شناسی غرب:ص48
ویل دورانت (دانشمند و محقق و موّرخ معاصر:1885. م)
در قرآن، قانون و اخلاق یکی است، رفتار در قرآن شامل رفتار دنیوی نیز هست وهمه امور آن از جانب خدا و به طریق وحی آمده است. قرآن شامل مقرّراتی در خصوص ادب ، تندرستی ، ازدواج ، طلاق ، رفتار با فرزند ، برده ، حیوان ، تجارت ، سیاست ، ربا ، دین ، عقود ، وصایا ، امور صناعت ، مال ، جریمه ، مجازات ، جنگ و صلح است .
مدت چهارده قرن، قرآن در حافظه اطفال مسلمان محفوظ مانده و خاطرشان را تحریک کرده، اخلاقشان را فرم داده و قریحه‌ی صدها میلیون مرد را صیقلی کرده است.
قرآن در جانها عقایدی آسان و دور از ابهام پدید می‌آورد که از رسوم و تشریفات ناروا و از قید مراسم بت‌پرستی و کاهنی آزاد است و ترقّی اخلاق و فرهنگ مسلمانان به برکت آن انجام گرفته و اصول نظم اجتماعی و وحدت جمعی را در میان آنها استوار کرده و به پیروی مقرّرات بهداشت ترغیب‌شان کرده و عقولشان را از بسیاری از اوهام و خرافات و از ظلم و خشونت رهایی داده است.
تاریخ تمدن، ویل دورانت، ج 11 ص52