فرزندان امام و سیاست
آرشیو
چکیده
متن
روزهای عجیبی است، همه از «راه امام» سخن میگویند و خود را پیرو راه امام خمینی(ره) میدانند و حتی دیگران را بهخاطر نبودن در «راه امام» ملامت میکنند.
اندیشمندانمعتقدند وقتی میتوانیم بگوییم ادامه دهنده یک شخصیت هستیم که به گفتههای او عملکنیم. از این رو معیار بودن در راه امام، عمل بهگفتههای ایشان است. حال یکی ازمواردی که امام خمینی(ره) در دوران حیاتشان بر آن تأکید داشتند را بررسیمیکنیم.
این مورد از آن جهت مهم است که گمان میشود این روزها بهدست فراموشیسپرده شده است و برخی با وجود ادعای در خط امام بودن، آن را رعایتنمیکنند.
مسئله، سیاسی نشدن خانواده است. امام خمینی(ره) بر این نکته بسیارتأکید داشتند؛ چراکه برخی برآن بودند تا از جایگاه امام سوءاستفاده کنند. از طرفدیگر اگر فرزندان امام به مقام سیاسی میرسیدند این شبهه پیش میآمد که انتساب آنهابا دستور امام بوده است و نه شایستگی شخصی.
بر این اساس، فرزندان امام با وجودتلاشها و فداکاریهای بسیار در راه پیروزی انقلاب، هیچیک از مناسب سیاسی بعد ازانقلاب را نپذیرفتند تا خواست امام را در این زمینه تأمین نمایند.
امامخمینی(ره) مراقبت برای سیاسی نشدن فرزندانشان را از دو طریق پیگیری میکردند؛ مخالفتبا گروههای سیاسی جهت استفاده فرزندانشان در فعالیتها سیاسی و ممانعت از ورودفرزندان به عرصه سیاست.
از میان دو فرزند پسر امام خمینی(ره)، حاج مصطفی پیش ازانقلاب اسلامی شهید شد، اما حاج احمد تا سال هزاروسیصدوهفتادوسه در قید حیاتبود.سیره امام خمینی(ره) در جلوگیری از سوءاستفاده سیاسی از فرزندانشان از همانروزهای آغازین انقلاب نمود پیدا کرد؛ بنیصدر پس از رسیدن به ریاستجمهوری تصمیمگرفته بود برای موجه جلوه دادن خود و اقداماتش حاج احمد آقا را بهعنوان نخستوزیرمعرفی کند.
به این منظور نامهای به امام نوشت و در آن خواست ایشان اجازه دهدفرزندش نخستوزیر شود: «حاج احمد آقا یکی از مناسبترین اشخاص برای تصدی نخستوزیریاست؛ در صورتی که موافقت فرمایید، عین صواب است.»
اما امام خمینی(ره) طی نامهایبا سوءاستفاده سیاسی از فرزندشان مخالفت کردند: «بنا ندارم اشخاص منسوب به منمتصدی این امور شوند. احمد خدمتگزار ملت است و در این مرحله با آزادی بهتر میتواندخدمت کند. والسلام علیکم.»
از سوی دیگر، یکبار وقتی سید حسین، فرزند حاج مصطفیبه دفاع از بنیصدر پرداخت، امام از او خواست که فعالیتهای سیاسی را کنار بگذارد. اونیز اطاعت کرد و دیگر در صحنههای سیاسی حاضر نشد.
این رویکرد امام در همان آغازانقلاب سبب شد منسوبین ایشان دیگر در هیچ صحنه سیاسی حاضر نشوند و در عرصه سیاستتنها موضع آنها، همان موضع نظام جمهوری اسلامی و رهبر انقلاب باشد.
نشانههاییدیگر از دیدگاه امام درباره دخالت منسوبین ایشان در امور سیاسی را میتوان از خلالسطور نامهای استنباط کرد که ایشان در سال شصتویک خطاب به «حاج احمد آقا» نوشتند.
رهبر کبیر انقلاب اسلامی در این نامه ضمن تقدیر از شخصیت حاج احمد آقا،رفتارهای او را در چهارچوب انقلاب دانستند و تصریح کردند «و او هیچگاه از خطانقلاب و اسلام خارج نبود.»
در عین حال امام خمینی(ره) در این نامه نوشتند: «درخدمتها از خداوند متعال چشمداشت داشته باشد و برای بهدست آوردن هیچ مقامی قدم برندارد.» ایشان ورود به صحنههای سیاسی را محدود کردند به مواقع ضرورت و مفیدبودن.
بهدنبال این تأکیدهای امام، حاج احمد آقا پس از رحلت جانگداز رهبر کبیرانقلاب اسلامی هیچ تلاشی برای جانشینی پدر نکرد تا نشان دهد بیت امام همچون خودامام بهدنبال قدرت و جایگاههای سیاسی نیست و تنها دغدغه آنها نظام جمهوری اسلامیاست، نظامی که که حاصل سالها تلاش امام خمینی(ره) است.
این بینش و درک سیاسیحاج احمد آقا موجب شد پس از انتخاب حضرت آیتا... خامنهای به رهبری انقلاب اسلامی،وی ضمن حمایت از ایشان خاطرهای از امام درباره تأیید مقام معظم رهبری نقلکند.
حاج احمد آقا در طول سالهای پس از رحلت امام، همراه مقام معظم رهبری باقیماند و با وجود همه فراز و نشیبها بهسمت هیچیک از جناحهای سیاسی گرایش پیدا نکرد؛او همواره موجبات وحدت و یکدلی گروههای مختلف سیاسی را فراهم میآورد و در مراسمهایمختلف که مسئولیت آن را برعهده داشت، بدون توجه به جهتگیریهای سیاسی عملمیکرد.بهنظر میرسد همین شخصیت والا موجب شد حتی پس از مرگ، همه گروههای سیاسی ازاو با نیکی و احترام یاد کنند و او را نمادی بدانند از وحدت؛ درست همچون پدربزرگوارش.حاج احمد آقا در کردار (و نه گفتار) نشان داد که بیش از همه در راه اماماست؛ اما آیا آنهایی که این روزها مدام از راه امام سخن میگویند نیز چنین هستند؟
اندیشمندانمعتقدند وقتی میتوانیم بگوییم ادامه دهنده یک شخصیت هستیم که به گفتههای او عملکنیم. از این رو معیار بودن در راه امام، عمل بهگفتههای ایشان است. حال یکی ازمواردی که امام خمینی(ره) در دوران حیاتشان بر آن تأکید داشتند را بررسیمیکنیم.
این مورد از آن جهت مهم است که گمان میشود این روزها بهدست فراموشیسپرده شده است و برخی با وجود ادعای در خط امام بودن، آن را رعایتنمیکنند.
مسئله، سیاسی نشدن خانواده است. امام خمینی(ره) بر این نکته بسیارتأکید داشتند؛ چراکه برخی برآن بودند تا از جایگاه امام سوءاستفاده کنند. از طرفدیگر اگر فرزندان امام به مقام سیاسی میرسیدند این شبهه پیش میآمد که انتساب آنهابا دستور امام بوده است و نه شایستگی شخصی.
بر این اساس، فرزندان امام با وجودتلاشها و فداکاریهای بسیار در راه پیروزی انقلاب، هیچیک از مناسب سیاسی بعد ازانقلاب را نپذیرفتند تا خواست امام را در این زمینه تأمین نمایند.
امامخمینی(ره) مراقبت برای سیاسی نشدن فرزندانشان را از دو طریق پیگیری میکردند؛ مخالفتبا گروههای سیاسی جهت استفاده فرزندانشان در فعالیتها سیاسی و ممانعت از ورودفرزندان به عرصه سیاست.
از میان دو فرزند پسر امام خمینی(ره)، حاج مصطفی پیش ازانقلاب اسلامی شهید شد، اما حاج احمد تا سال هزاروسیصدوهفتادوسه در قید حیاتبود.سیره امام خمینی(ره) در جلوگیری از سوءاستفاده سیاسی از فرزندانشان از همانروزهای آغازین انقلاب نمود پیدا کرد؛ بنیصدر پس از رسیدن به ریاستجمهوری تصمیمگرفته بود برای موجه جلوه دادن خود و اقداماتش حاج احمد آقا را بهعنوان نخستوزیرمعرفی کند.
به این منظور نامهای به امام نوشت و در آن خواست ایشان اجازه دهدفرزندش نخستوزیر شود: «حاج احمد آقا یکی از مناسبترین اشخاص برای تصدی نخستوزیریاست؛ در صورتی که موافقت فرمایید، عین صواب است.»
اما امام خمینی(ره) طی نامهایبا سوءاستفاده سیاسی از فرزندشان مخالفت کردند: «بنا ندارم اشخاص منسوب به منمتصدی این امور شوند. احمد خدمتگزار ملت است و در این مرحله با آزادی بهتر میتواندخدمت کند. والسلام علیکم.»
از سوی دیگر، یکبار وقتی سید حسین، فرزند حاج مصطفیبه دفاع از بنیصدر پرداخت، امام از او خواست که فعالیتهای سیاسی را کنار بگذارد. اونیز اطاعت کرد و دیگر در صحنههای سیاسی حاضر نشد.
این رویکرد امام در همان آغازانقلاب سبب شد منسوبین ایشان دیگر در هیچ صحنه سیاسی حاضر نشوند و در عرصه سیاستتنها موضع آنها، همان موضع نظام جمهوری اسلامی و رهبر انقلاب باشد.
نشانههاییدیگر از دیدگاه امام درباره دخالت منسوبین ایشان در امور سیاسی را میتوان از خلالسطور نامهای استنباط کرد که ایشان در سال شصتویک خطاب به «حاج احمد آقا» نوشتند.
رهبر کبیر انقلاب اسلامی در این نامه ضمن تقدیر از شخصیت حاج احمد آقا،رفتارهای او را در چهارچوب انقلاب دانستند و تصریح کردند «و او هیچگاه از خطانقلاب و اسلام خارج نبود.»
در عین حال امام خمینی(ره) در این نامه نوشتند: «درخدمتها از خداوند متعال چشمداشت داشته باشد و برای بهدست آوردن هیچ مقامی قدم برندارد.» ایشان ورود به صحنههای سیاسی را محدود کردند به مواقع ضرورت و مفیدبودن.
بهدنبال این تأکیدهای امام، حاج احمد آقا پس از رحلت جانگداز رهبر کبیرانقلاب اسلامی هیچ تلاشی برای جانشینی پدر نکرد تا نشان دهد بیت امام همچون خودامام بهدنبال قدرت و جایگاههای سیاسی نیست و تنها دغدغه آنها نظام جمهوری اسلامیاست، نظامی که که حاصل سالها تلاش امام خمینی(ره) است.
این بینش و درک سیاسیحاج احمد آقا موجب شد پس از انتخاب حضرت آیتا... خامنهای به رهبری انقلاب اسلامی،وی ضمن حمایت از ایشان خاطرهای از امام درباره تأیید مقام معظم رهبری نقلکند.
حاج احمد آقا در طول سالهای پس از رحلت امام، همراه مقام معظم رهبری باقیماند و با وجود همه فراز و نشیبها بهسمت هیچیک از جناحهای سیاسی گرایش پیدا نکرد؛او همواره موجبات وحدت و یکدلی گروههای مختلف سیاسی را فراهم میآورد و در مراسمهایمختلف که مسئولیت آن را برعهده داشت، بدون توجه به جهتگیریهای سیاسی عملمیکرد.بهنظر میرسد همین شخصیت والا موجب شد حتی پس از مرگ، همه گروههای سیاسی ازاو با نیکی و احترام یاد کنند و او را نمادی بدانند از وحدت؛ درست همچون پدربزرگوارش.حاج احمد آقا در کردار (و نه گفتار) نشان داد که بیش از همه در راه اماماست؛ اما آیا آنهایی که این روزها مدام از راه امام سخن میگویند نیز چنین هستند؟
5/5 ستاره ها (1)
تبلیغات
