نام دوست

السلام
نامی است از نام‌های نیکوی خداوند سبحان و معنایش این است که ذات صفات و کردار خداوند، از هرعیب و ناشایسته‌ای، منزّه و پاک است. صفت (سلام) دارای معناهای متعددی است مانند امنیت، سکینت و آرامش.
خداوند متعال، سلام واقعی است: او ذاتش سلام است و از هرشر و نقص وعیبی منزّه خالی است. صفاتش سلام است و از هرعیب و نقصی پاک و منزّه است. کردارش سلام است و از هرعیب و نقصی و شر و ستمی، پاک و منزّه است. او سلام است و هیچ همسر و فرزندی ندارد.
« قُلْ هُوَ اللّهُ أحَد* اللّهُ الصَّمَدُ* لَمْ یلِدْ وَلَمْ یولَد* وَلَمْ یکُنْ لَهُ کُفُواً أحَد»
بگو خدا به حقیقت یکتاست* آن خدایی که بی‌نیاز است* نه کسی فرزند او است و نه او فرزند کسی* و نه هیچ کس مثل و مانند و همتای اوست.
او تواناست و قدرت و توانایی او هیچ حد و مرزی ندارد، او حلیم است و در حکمت او هیچ شک و گمانی نیست، او بی نیاز است و بی‌نیازی او همتایی ندارد.
صفاتی که ما مسلمانان به آن ایمان داریم، شایسته‌ی خداوند متعالند که آنها را از قرآن و سنّت رسول خدا(ص) آموخته‌ایم. در مقابل، ادیان دیگر دچار گمراهی سختی شده‌اند. یهودیان ادّعا می‌کنند که عزیر فرزند خداست و مسیحیان ادّعا می‌کنند عیسی فرزند خداست… و این‌گونه است که هیچ امّتی داناتر از امّت محمّد‌(ص) به صفات خداوندی نمی‌باشد.
نام دین مبینمان اسلام از نام خداوند متعال (سلام) سرچشمه گرفته است، اسلام دین حق است که خداوند برای بندگانش برگزیده است:
*ومَنْ یتّبِع غیر الإسلامَ دیناً فَلَنْ یقبَلَ منه وهو فی الآخرة مِنَ الْخاسِرِینَ2
وهرکس غیر از اسلام دینی اختیار کند، هرگز از وی پذیرفته نیست، و او در آخرت از زیانکاران است.
و به همین دلیل است که اسلام دین جمال، جلال و کمال می‌‌باشد، اسلام دین عدل، محبّت و تسامح است، دینی است پاک از عیب‌ها و نقص‌ها، زیرا خداوند آن را برای تمام مردم برگزیده است.
مسلمان واقعی کسی است که حقیقت اسلام را بشناسد. مسلمان واقعی کسی است که حامل پیام خداوند باشد؛ زیرا خداوند انسان را بیهوده نیافریده است؛ بلکه او را آفریده تا خداوند را پرستش کند و جهان را آباد گرداند.
رسول گرامی اسلام‌(ص) مسلمان را اینگونه وصف می‌کند: «مسلمان کسی است که مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند.» رسول خدا‌(ص) مسلمان را در یک جمله برای ما خلاصه می‌کند… او آن شخصی است که زبانی پاک و سخنی نیکو داشته باشد، کسی را به زشتی یاد نکند، علیه کسی دسیسه نکند، غیبت نکند، جز با فکر سخن نگوید، قدرت و توانایی‌های خود را برای آزار دیگران به کار نگیرد، بلکه از آن برای برداشتن موانع از سر‌راه مسلمانان استفاده کند. قدرت خود را برای ساختن به کار گیرد نه برای ویران کردن. اگر این اوصاف برای مسلمانی محقّق شود، خداوند، سرانجام او را بهشتی قرار داده است که «دار السلام» یا «خانه‌ی سلام» با تمام معانی آن می‌باشد. خداوند متعال می‌فرماید:
*واللّهُ یدْعو إلی دارِ السّلامِ ویهدی مَنْ یشاءُ إلی صراطٍ مستقیم3
وخدا (همه‌ی خلق را) به سرمنزل سعادت و سلامت می‌خواند وهرکه را می‌خواهد به راه راست هدایت می‌کند.
احترام مسلمانان به یکدیگر این است «سلام علیکم ورحمة اللّه وبرکاته»؛ سلام و رحمت و برکت خداوند برشما باد! از رسول خدا‌(ص) نقل شده که می‌فرماید: «به بهشت نمی‌روید مگر آنکه ایمان آورید و ایمان نمی‌آورید، مگر آنکه یکدیگر را دوست بدارید و با یکدیگر مهربان باشید. آیا می‌خواهید به شما چیزی بیاموزم تا این امر محقق گردد؟ سلام را بین خود رواج دهید».
اسلام دین سلام، صلح و امنیت است. در زیر سایه‌ی دولت اسلامی که قوانین شرع خداوندی را پیاده می‌کند مسلمانان می‌توانند در سلامت و امنیت زندگی کنند. اینگونه است که دیگر هیچ زورمندی، به ناتوانی، تجاوز نمی‌کند. اقلیت‌های غیر مسلمان نیز تا زمانی که به قوانین این سرزمین اسلامی پایبند باشند، خطری آنها را تهدید نمی‌کند.
اسلام تجاوز به خلق و بردگی هیچ انسانی را نمی‌پذیرد. اسلام دین همه‌ی مردم است و در همه‌جا با نیکی، مردم را به سوی خداوند دعوت می‌کند؛ زیرا دین رحمت و مهربانی است و خیر وحُسن عاقبت را برای مردم خواهان است.
1. سوره‌ی توحید. 2. سوره‌ی آل‌عمران، آیه‌ی85.
3. سوره‌ی یونس، آیه‌ی 25.