در تحقیق کاربردی حاضر، مکان یابی اسکان عشایر در کانون های عشایر استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از مدل تاپسیس (TOPSIS) به روش توصیفی– تحلیلی صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق 1500 خانوار ساکن در 22 کانون عشایری این استان شامل 306 نمونه بود. ارزیابی اسکان با استفاده از 31 شاخص در سال 1395 انجام شد. بر اساس نتایج تحقیق، از مجموع 22 کانون استان، امتیاز شش کانون بالا (6/0 تا یک)، هفت کانون متوسط (4/0 تا 599/0) و نُه کانون ضعیف (صفر تا 399/0) بود؛ همچنین، در بین ابعاد مورد بررسی، بدترین وضعیت به ابعاد اقتصادی و زیست محیطی اختصاص داشت. بر این اساس، مکان یابی موفق کانون های جدید و پایداری کانون های موجود مستلزم توجه به تمامی ابعاد توسعه به صورت یکپارچه است.
