مصرف خود سرانه داروها به عنوان یکی از مشکلات بهداشتی جوامع به حساب می آید از این رو با توجه به گستردگی روز افزون پدیده خوددرمانی در جوامع و نقش عوامل اجتماعی و فرهنگی در انتخاب و مصرف داروها، برای این که افراد بتوانند عمر طولانی و زندگی نسبتا سالم و فعالی داشته باشند لازم است عوامل موثر بر تغییر رفتار جهت دستیابی به رفتار بهداشتی شناسایی شوند. در کشور ما مردم به مصرف بیش از اندازه دارو عادت کرده اند به طوری که این عمل به یکی از مهمترین دغدغه های نظام سلامت کشور تبدیل شده است. لذا با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش با هدف تعیین عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر خوددرمانی و مصرف خود سرانه دارو در شهرکرد صورت گرفته است. روش تحقیق، از نوع پیمایشی بوده و نمونه پژوهش 382 نفر از خانوارهای شهرکرد بوده اند. نمونه ها به صورت تصادفی از طریق پرسشنامه و با پایایی 9/0 جمع آوری گردیده است، پرسشنامه از 95 گویه در دو بخش ویژگی های دموگرافیک(ویژگی های جمعیت شناختی) و سوالات اصلی (براساس اهداف و فرضیات پژوهش) در قالب طیف لیکرت تدوین شده است. جهت تحلیل از آمار توصیفی و استنباطی (تی تست، آزمون پیرسون، ضریب رگرسیون) در نرم افزار spss نسخه 19 در سطح معناداری ( 0.03> p) استفاده شد. نتایج و تحلیل همبستگی نشان داد بین باورهای فرهنگی و ضعف قوانین پزشکی همبستگی مثبتی وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که از بین متغییر های معنادار، باورهای فرهنگی با ضریب بتا 810/0، ضعف قوانین پزشکی با ضریب بتا178/0به ترتیب بیشترین تاثیر را بر مصرف خودسرانه دارو داشتند.
