مهربانی با دشمن

... وَ اَمَّا السّائِلَ فَلا تَنهَر. 1
«و اما سائل و درخواست‌کننده را از خود مران.»
اخلاق پسندیده امام علی الگوی هر مسلمان است و برای رسیدن به درجات عالیه اخلاقی باید همگان به ایشان تأسی و اقتدا کنیم.
یک روز در گرماگرم جنگ، یکی از سپاهیان دشمن که شمشیر خود را از دست داده بود، نزد امیرالمؤمنین علی آمد و عرض کرد:
«ای علی شمشیر خوبی داری، کاش آن را به من می‌بخشیدی؛ زیرا من اکنون شمشیری ندارم.»
امام علی به پیروی از قرآن که می‌فرماید:«درخواست کننده را ازخود مران.»شمشیر خود را به سوی او انداخت و فرمود:«این شمشیر مال تو باشد.»
آن سرباز دشمن از این کار امام تعجب کرد و گفت:
آیا در چنین وقتی، شمشیر خود را به دشمن می‌دهی؟
امام علی فرمود:
«چه می‌توان کرد؛ زیرا تو دست نیاز به سوی من دراز کردی و محروم کردن سائل و نیازمند ـ هر چند که دشمن باشد از جوانمردی دور است.»
مرد جنگجوی، خود را به پای امام انداخت و گفت:
«آنچه تو را چنین بزرگوار ساخته، دین و آیین توست. دین تو را می‌پذیرم و دستان تو را می‌بوسم.»2
1. سوره وَالضّحی، آیه 10.
2. سفینة البحار، ج1، ص 413.