آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۳

چکیده

متن

«ومنهم الَّذین یؤذُونَ النَّبی ویقُولُون هُوَ اُذُن قُل اُذُنُ خیر لکم یؤمِنُ باللّه ویؤْمِنُ لِلْمؤمنینَ ورحمة لِلْذین ءامنُوا منکم والذین یؤْذونَ رسول اللّه لهم عذاب ألیم».(سوره توبه، آیه61)
گروهی از منافقان دورهم نشسته بودند و سخنان ناشایست درباره پیامبر‌ می‌گفتند. یکی از آنان گفت: این کار را نکنید؛ زیرا می‌ترسیم به گوش محمد برسد و او از ما ناراحت شده و مردم را برضد ما بشوراند.
یکی از آنان که نامش «جلاس» بود، گفت: مهم نیست! ما هرچه بخواهیم می‌گوییم و اگر به گوش او رسید، نزد وی می‌رویم و انکار می‌کنیم و او از ما می‌پذیرد؛ زیرا محمد آدم خوش باور و دهن بین است و هرکس هرچه بگوید، قبول می‌کند.
در این هنگام آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت:
«از آنها افرادی هستند که پیامبر‌ را با گفته‌های خود آزار می‌دادند و می‌گفتند: او انسان خوش باور و دهن‌بین است. به آنها بگو: اگر پیامبر گوش به سخنان شما فرا می‌دهد و عذرتان را می‌‌پذیرد ـ و به گمان ـ شما یک آدم گوشی است، این به نفع شماست. او به خدا و فرمانهای او ایمان دارد و به سخنان مؤمنان راستین گوش فرا می‌دهد و آن‌را می پذیرد و به آن ترتیب اثر می‌دهد و رحمت است برای کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و آنها که فرستاده خدا را آزار می‌دهند، عذاب دردناکی دارند».
درسها و عبرتها:
1. شنونده خوب بودن هنر است.
2. خوش باوری ـ هرچند به ظاهر ـ یکی از صفات شایسته و ممدوح است.
3. اذیت وآزار فقط بدنی نیست؛ بلکه گفتار ناپسند را نیز شامل می‌شود.
4. از راههای مهم جلب محبت و دوستی دیگران، خوش باوری و شنونده خوب بودن است.
5. هرگاه کسی به خاطر عمل نا‌شایستی که نسبت به ما انجام داده، عذر‌خواهی کند، عذر او را بپذیریم.
6. از صفات مؤمنان و رهبران راستین الهی شنونده خوب بودن است.

تبلیغات