یک آیه و چند نکته الگوی زیبای زندگی

«لقد کان لکم فیهم اسوة حسنة لمن کان یرجوا اللّه والیوم الآخر ومن یتول فان اللّه هو الغنی الحمید؛
آنان [حضرت ابراهیم (ع) و پیروانش] سرمشقهای نیکویی برای شما هستند؛ برای کسانی که به خدا و روز قیامت امید دارند و هرکس که روی گردان شود [و سرپیچی نماید، به خویش ضرر رسانده، چراکه] خدا بی‌نیاز و ستودنی است».(سوره ممتحنه، آیه 6)
توضیح:
پس از آنکه خدای سبحان در آیات آغازین سوره ممتحنه از دوستی با دشمنان خدا به شدت نهی می‌کند، برنامه سیاسی حضرت ابراهیم (ع) را که مورد احترام همه اقوام و به ویژه قوم عرب بود، به عنوان الگو و سرمشق برنامه مسلمانان معرفی می‌کند.
اصولاً، قرآن کریم در بسیاری از موارد، برای تکمیل آموزه‌هایش و به خاطر تشویق و ترغیب مسلمانان از سرمشقهای با اهمیت سخن به میان می‌آورد و این بدان جهت است که برنامه‌های عملی همواره ازبیشترین تأثیر در تربیت انسان برخوردار است.
پیامها:
1 ـ وجود الگو و سرمشق برای تربیت انسان می‌باشد. (… لکم)
2 ـ پیامبران الهی بهترین سرمشق می‌باشند. (لقد کان لکم فیهم اسوة حسنة)
3 ـ کسانی که با مربیان الهی پیوند بخورند، خود سرمشق دیگران می‌گردند. (لقد کان لکم فیهم [ابراهیم والذین معه] یعنی هم ابراهیم اُسوه ماست وهم پیروان او)
4 ـ الگو پذیری نیازمند وجود زمینه پذیرش است و بدون آن کار آمد نخواهد بود. (لِمن کان…)
5 ـ زمینه پذیرش الگوهای الهی ایمان به مبدأ و معاد [خدا و روز قیامت] و ثبات آن ایمان، می‌باشد.(لمن کان یرجوا اللّه والیوم الآخر)
6 ـ ایمان به خدا و ایمان به روز قیامت، هر دو لازم است و وجود یکی بدون دیگری برای الگو‌پذیری کافی نخواهد بود.
7 ـ سود و بهره تبعیت از دستورات الهی عاید خود انسان می‌شود نه خدا، چرا که خدا بی‌نیاز مطلق است. (فان اللّه هوالغنی الحمید)