تجلی قدرت خداوند
آرشیو
چکیده
متن
… وأِذْ تَخْلُق من الطّین کَهَیئةِ الطّیر باذنی فَتنفخ فیها فتکون طَیراًباذنی، وتُبرِئُ الاَکمَهَ والابرَصَ بِاِذنی واذ تُخرج الموتی بإذنی…
(سوره مائده، آیه110)
و آنگاه که به اذن من، از گِل، [چیزی] به شکل پرنده میساختی، پس در آن میدمیدی، و به اذن من پرنده میشد و آنگاه که کور مادرزاد و پیس را به اذن من شفا میدادی و آنگاه که مردگان را به اذن من [زنده از قبر]بیرون میآوردی….
توضیح:
زمانی که حضرت عیسی(ع) به پیامبری برگزیده شد، درمان بیماران حساسیت و اهمیت خاصی پیدا کرده بود. از آنجا که معجزه انبیای الهی باید همگان را قانع سازد و حرفی برای گفتن باقی نگذارد، معمولاً این معجزات با مقتضیات زمانه کاملاً تناسب دارد. از این رو، معجزه حضرت عیسی(ع) نیز، یا درمانهایی بود شگفتانگیز و یا کارهایی خارقالعاده. این آیه در مقام بیان نعمتهایی است که خداوند به حضرت عیسی(ع) داده است و در روز قیامت آنها را به وی یادآوری مینماید.
پیامها:
1ـ خداوند، درروز قیامت، نعمتهایی را که به انسانها داده است، به آنها یادآوری مینماید.
2ـ به اذن خدا، بنده میتواند به مقامی برسد که در عالم خلقت تصرّف خداگونه نماید.
3ـ حضرت عیسی(ع) به صورت مستمر، معجزات فوق را انجام میدادند (خلق میکردی، میدمیدی، شفا میدادی و…).
4ـ تنها کارهای خارق العاده به اذن خدا نیست، بلکه کارهای معمولی و ساده هم به اذن اوست (و آن گاه که به اذن من از گِل [چیزی] به شکل پرنده میساختی).
5ـ اعتقاد به تصرّفات و معجزات اولیاءالله و ائمه(ع) به اذن خدا، نه تنها شرک نیست، که دلیل قرآنی هم دارد.
6ـ پیامبران، هر کدام به نحوی مظهر رحمت و عطوفت خداوند نسبت به بندگان هستند.
7ـ در رفع مشکلات و گرفتاریهای بسیار سخت و به ظاهر انجام نشدنی، نباید از رحمت خدا نا امید شد.
8ـ خداوند، نظام عالم را طوری قرار داده است که کارها به صورت طبیعی و با اسباب معمولی و قوانین خاص انجام شود، ولی در مواقعی به اذن او این نظام طبیعی به هم میخورد و نظام و روابط دیگری جانشین آن میشود.
9ـ با دمیدن حضرت عیسی(ع) به اذن خدا در مقداری گِل، تمام اجزایبدن یک حیوان، مثل گوشت، قلب و خون، مغز و رگ و… به وجود میآمده است.
10ـ کلمه «إذنی» چهار بار تکرار شده است، تا هرگز الوهیتی که مسیحیان در مورد حضرت عیسی(ع) معتقد بودند، به ذهن افراد خطور نکند.
(سوره مائده، آیه110)
و آنگاه که به اذن من، از گِل، [چیزی] به شکل پرنده میساختی، پس در آن میدمیدی، و به اذن من پرنده میشد و آنگاه که کور مادرزاد و پیس را به اذن من شفا میدادی و آنگاه که مردگان را به اذن من [زنده از قبر]بیرون میآوردی….
توضیح:
زمانی که حضرت عیسی(ع) به پیامبری برگزیده شد، درمان بیماران حساسیت و اهمیت خاصی پیدا کرده بود. از آنجا که معجزه انبیای الهی باید همگان را قانع سازد و حرفی برای گفتن باقی نگذارد، معمولاً این معجزات با مقتضیات زمانه کاملاً تناسب دارد. از این رو، معجزه حضرت عیسی(ع) نیز، یا درمانهایی بود شگفتانگیز و یا کارهایی خارقالعاده. این آیه در مقام بیان نعمتهایی است که خداوند به حضرت عیسی(ع) داده است و در روز قیامت آنها را به وی یادآوری مینماید.
پیامها:
1ـ خداوند، درروز قیامت، نعمتهایی را که به انسانها داده است، به آنها یادآوری مینماید.
2ـ به اذن خدا، بنده میتواند به مقامی برسد که در عالم خلقت تصرّف خداگونه نماید.
3ـ حضرت عیسی(ع) به صورت مستمر، معجزات فوق را انجام میدادند (خلق میکردی، میدمیدی، شفا میدادی و…).
4ـ تنها کارهای خارق العاده به اذن خدا نیست، بلکه کارهای معمولی و ساده هم به اذن اوست (و آن گاه که به اذن من از گِل [چیزی] به شکل پرنده میساختی).
5ـ اعتقاد به تصرّفات و معجزات اولیاءالله و ائمه(ع) به اذن خدا، نه تنها شرک نیست، که دلیل قرآنی هم دارد.
6ـ پیامبران، هر کدام به نحوی مظهر رحمت و عطوفت خداوند نسبت به بندگان هستند.
7ـ در رفع مشکلات و گرفتاریهای بسیار سخت و به ظاهر انجام نشدنی، نباید از رحمت خدا نا امید شد.
8ـ خداوند، نظام عالم را طوری قرار داده است که کارها به صورت طبیعی و با اسباب معمولی و قوانین خاص انجام شود، ولی در مواقعی به اذن او این نظام طبیعی به هم میخورد و نظام و روابط دیگری جانشین آن میشود.
9ـ با دمیدن حضرت عیسی(ع) به اذن خدا در مقداری گِل، تمام اجزایبدن یک حیوان، مثل گوشت، قلب و خون، مغز و رگ و… به وجود میآمده است.
10ـ کلمه «إذنی» چهار بار تکرار شده است، تا هرگز الوهیتی که مسیحیان در مورد حضرت عیسی(ع) معتقد بودند، به ذهن افراد خطور نکند.