راههای دوخطه دوطرفه، بخش عظیمی از شبکه برون شهری اکثر کشورهای دنیا را تشکیل می دهند که کشور ایران نیز از این امر مستثنی نیست. در این مطالعه شناسایی عوامل مؤثر بر افزایش شدت مصدومیت رانندگان و سرنشینان ناشی از تصادفها در این راهها، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. استفاده از مدل-های آماری، یکی از متداول ترین روش هایی است که تاکنون در مدل های شدت تصادفها بکارگرفته شده است. در این مطالعه، ضمن بررسی این مدل ها و بیان نقاط ضعف آنها، روش کارت معرفی می شود. روش کارت که یکی از پرکاربردترین روش های داده کاوی است، برای تحلیل آمار تصادفهای سه سال (1385-1387) مورد استفاده واقع شد. از خروجی های بسیار مفید این روش، ارایه مدل ها در قالب درخت های تصمیم است که می تواند نتایج را به صورت قوانین واضحی بیان کند. در روند مدل سازی با تبدیل متغیر پاسخ سه تایی به مدل هایی با متغیر پاسخ دوتایی، هشت مدل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تقریباً در همه مدل ها وضعیت استفاده از کمربند ایمنی و علت تامه تصادف به عنوان مهم ترین متغیرها در افزایش شدت مصدومیت شناسایی شدند.
