موردکاوی (17): یورود یسنی
چکیده
متن
بین سالهای 1987 و 1991 سه پارک تفریحی 150 میلیون دلاری با وسایل تفریحی زیاد در فرانسه افتتاح گردید ولی بعداً از گردونه خارج و در سال 1991، دو تا از آنها ورشکست شدند. کمپانی والتدیسنی طرح 4/4 میلیارد دلاری خود را به عنوان اولین «دیسنیلند» اروپا در سال 1992 در زمینی به مساحت 5000 هکتار در 20 مایلی پاریس افتتاح کرد. در ابتدا تعداد پنج هتل با 5200 اتاق در نظر گرفته شد. پیشبینی گردید که برای حفظ بازدیدکنندگان در محل، تعداد اتاقهـا در طول چند سال بعد از افتتاح سه برابر شود.
یورو دیسنی کنترل تمام طرحهای توسعهای و احداث ساختمان را دراختیار داشت و پیشبینی کرد که با فروش اموال تجاری، سود عظیمی را کسب کند. مدیران در تخمین اولیه پیشبینی کردند، که 11 میلیون اروپایی در سال اول از مجتمع بازدید کنند. زیرا طبق تجربه قبلی بعد از افتتاح پارک دیسنی امریکایی تعداد 7/2 میلیون بازدیدکننده و 6/1 میلیارد دلار خرج کردند. بدون شک یک مجموعه مشابه در حوالی پاریس میتوانست تعداد بیشتری را جلب کند. البته مدیران دیسنی در برآورد محافظهکارانه اولیه و رعایت احتیاط 11 میلیون نفر بازدیدکننده پیشبینی کرده بودند، زیرا تعداد بازدیدکننده از پارک مشابه آن در امریکا و یا ژاپن با توجه به جمعیت 250 میلیون نفری آنها حدود 41 میلیون نفر بود. با این نسبت با توجه به جمعیت 370 میلیون نفری اروپا، تعداد بازدیدکننده بایستی به 60 میلیون نفر بالغ میشد.
محل یابی
مدیران دیسنی برای یافتن محل مناسب در راستای طرح یورو دیسنی بیش از 200 محل را در اروپا مورد مطالعه قرار دادند. منطقه مارن ـ لا ـ والا (Marne- La- Vallee) به عنوان محل اجرای طرح در نزدیکی پاریس با این مزیت انتخاب شد که پاریس یکی از مراکز عمده توریستی اروپاست و فرانسه نیز برای کاهش نرخ بیکاری و توسعه نقش خود در اروپا قول مساعدت داد. زیرا دولت فرانسه انتظار داشت که با ایجاد 30 هزار شغل، سالانه حدود یک میلیارد دلار از بازدیدکنندگان خارجی درآمد داشته باشد.
برای ترغیب طرح، دولت فرانسه اجازه داد که مقامات دیسنی زمینهای مورد نیاز را براساس ارزش سال 1971 خریداری و 75 میلیون دلار وام کم بهره در اختیار آنها قرار دهد و 100 میلیون دلار برای توسعه خط مترو پاریس صرف کند. تا بازدیدکنندگان در مدت 35 دقیقه و پرداخت هزینه 5/2 دلار بتوانند از مرکز شهر به پارک تفریحی برسند. ایستگاه جدیدی نیز برای ترنهای سریعالسیر احداث شد که در فاصله 150 متری در اصلی پارک قرار داشت. تا بازدیدکنندگان بلژیکی بتوانند در زمان 90 دقیقه جلو پارک یورو دیسنی پیاده شوند.
امور مالی
هزینه طرح یورو دیسنی به 4/4 میلیارد دلار بالغ شد . سهم کمپانی دیسنی امریکا 49 درصد یعنی بالاترین میزان معین گردید. سرمایهداران دیگر معادل 2/1 میلیارد دلار در طرح مشارکت کردند و بقیه توسط دولت، بانکها، شرکای ویژه و یا خریداران اموال پارک، تأمین شد. بازگشت سرمایه بعد از افتتاح پارک آغاز شد. کمپانی 10 درصد عوارض بلیت و پنج درصد عوارض غذا و سایر کالاها را عیناً مشابه عوارض پارک ژاپن دریافت کرد با این تفاوت که در پارک دیسنیلند ژاپن ـ توکیو کمپانی دیسنی امریکا هیچ گونه مالکیت را به دست نیاورد و صرفاً به عوارض بلیتها و درصد درآمدها بسنده کرد. دلیل این کار رعایت محافظهکاری و درگیر بودن پول کمپانی در ساخت و ساز پارک مشابه در ایالت فلوریدا، و از طرفی اولین تجربه احداث مرکز تفریحی در یک منطقه سردسیر برای کاهش ریسک بود.
حرکتهای اصلاحی
به اتکا تجربیات اخذ شده از اجرای طرح پارک تفریحی در منطقه سردسیری توکیو، مدیران بخش ساختمانی دیسنی توانستند بر مبنای آخرین دستاوردهای علمی، طرح یورو دیسنی را آماده سازند. از نظر اجرا تأکید روی انتخاب مجریان فرانسوی بود که دارای عملکرد قوی بوده و در اجرای پروژههای ساختمانی بزرگ و اتمام به موقع آن شهرت داشتند. یکی از تجربیاتی که از اجرای طرح در منطقه سردسیری حاصل شد، لزوم حفظ بازدیدکننده ها از باد و باران و سرما است که در متن طرحها، تمهیدات خاص را طلب میکرد. ضمناً دیسنی بعضی لهجههای فرانسوی، آلمانی، انگلیسی و ایتالیایی را به الفاظ و مزههای امریکایی افزود و علی رغم اینکه زبان رسمی پارک انگلیسی و فرانسوی بود ولی راهنماهایی هم بودند که به زبانهای آلمانی، ایتالیایی، اسپانیایی و هلندی تسلط داشتند. تئاتری در طرح جدید و با توانایی چرخش پرده 360 درجهای پیشبینی گردید که بازدیدکننده بتواند به سهولت با تاریخ اروپا آشنا شود و در راستای تنوعگرایی
فرهنگی، عروسکهای سنتی آلمانی و ایتالیایی نیز به ردیف «پینوکیو» اضافه شد.
مسئولان دیسنی قبلاً بروز پارهای مشکلات فرهنگی را پیشبینی کرده بودند و به همین لحاظ فیتزپاتریک را به ریاست طرح یورو دیسنی برگزیدند. او امریکایی بود که فرانسوی صحبت میکرد و با اروپا آشنایی کامل داشت. ولی نتوانست شرایط لازم را فراهم کند و در سال 1993 یک فرد فرانسوی جایگزین وی گردید. پارهای از نصایح او، که با فرانسه نباید مانند فلوریدا برخورد کرد، هیچ وقت گوش شنوا پیدا نکرد.
نتایج
با نزدیک شدن آوریل 1992 کمپانی شروع به تبلیغ گسترده با نیت آگاهسازی مردم برای بازدید از پارک تفریحی کرد. 2500 خبرنگار و دست اندرکاران رسانههای جمعی، به نحو شایسته مورد پذیرایی قرار گرفتند. بعد از افتتاح طرح مشخص گردید که پیشبینیهای قبلی، قابل تحقق نبوده وبرنامه افتتاح در میان رکود شدید اروپا انجام یافته است.کمپانی، قیمت پارک خودروها و هزینه هتلهای مجتمع را برای رسیدن به یک درآمد معین با فرض «وجود تقاضا به هر قیمت»، مشخص کرده بود. مثــلاً ورودیه 25/42 دلار برای بزرگسالان و یا هزینه اقامت در هتل ورودی مجتمع، هر شب 340 دلار یعنی معادل هزینه اقامت در بهترین هتل شهر پاریس تعیین گردیده بود. با این نرخها 50 درصد اتاقها خالی ماند و مهمانان و بازدیدکنندگان به خاطر قیمت بالای مواد غذایی و یا استفاده از امکانات، قادر به اقامت طولانی نبودند.مدیران به زودی تشخیص دادند که در محاسبات خود اشتباه کردهاند زیرا بازدیدکنندگان «دنیای دیسنی» در فلوریدا، اکثراً بیش از چهار روز اقامت میکردند، در صورتی که در یورو دیسنی در بهترین حالت، طول اقامت دو روز بیشتر نشد. اکثر بازدیدکنندگان صبح زود خود را به محل رسانده و یک شب را در هتل اقامت میکردند و صبح روز بعد آن را ترک و تمام روز قبل از مراجعت در مجتمع سپری میکردند.
سایر اشتباهات عملیاتی نیز در این میان رخ داد که اکثراً جنبه فرهنگی داشت و به اصل طرح لطمه زد. مثلاً قانون منع صرف مشروبات الکلی، مشکل ایجاد کرد. یورو دیسنی فرض کرد که روزهای دوشنبه روز آرام و روزهای جمعه روز شلوغ از نظر بازدیدکننده خواهد بود در صورتی که در عمل برعکس آن اتفاق افتاد.
تعداد افرادی که در فصلهای گرم به پارک می‌آمدند، 10 برابر تعداد افراد در فصلهای دیگر بود.
یکی از جالبترین مشکلات از موضوع صبحانه ناشی شد. یکی از مدیران دیسنی گفت؛ به ما گفته بودند که اروپاییها صبحانه نمیخورند. در نتیجه ما رستورانهای هتل را بر همین فرض طراحی کردیم. الان فرض کنید چه اتفاقی میافتد. اگر بخواهیم 2500 نفر را با 350 صندلی صبحانه بدهیم.
دیسنی در پیشبینی سایر ملزومات نیز ناکام بود. مثلاً استراحتگاه و سرویس رانندگان اتوبوسهای تور برای 50 راننده پیشبینی شده بود اما در روزهای شلوغ2000 نفر راننده نیاز به سرویس و دستشویی داشتند و دیسنی به دلیل عدم پیشبینیهای لازم گرفتار مشکلات عدیده گردید.
در سال منتهی به سی ام سپتامبر 1993 پارک دستگاههای بازی، 960 میلیون دلار ضررداد و آینده آن را در تردید فرو برد. در سی ویکم دسامبر 1993 حجم زیان به بیش از شش میلیارد فرانک و یا بیش از یک میلیارد دلار بالغ شد. کمپانی والتدیسنی 175 میلیون دلار تأمین کرد تا طرح بتواند خود را به فصل بهار برساند
تلاشهای نجات بخش
921 میلیون دلار ضرر در اولین سال مالی، کسری معادل 5/2 میلیون دلار در روز را نشان داد. وضعیت به صورتی نبود که این آمارها نشان میدادند. زیرا پارک از نظر عملیاتی دارای سود بود ولی هزینههای غیر عملیاتی، آن را به زیان تبدیل میکرد.
در آغاز سال 1994 یورو دیسنی قیمتهای مناسب برای اتاقهای هتلها تعیین و نرخ آن را از 76 دلار به 51 دلار کاهش داد. در فروشگاهها پیراهنهای تیشرت 10 دلاری را جایگزین جواهرات کرد. تجملات در رستورانها کم شد. و برای صرفهجویی در هزینهها به سلف سرویس تبدیل گردید. قیمت ورودیه در زمانهای غیرفصلی از 38 دلار به 30 دلار تنزل و هزینههای عملیاتی با حذف 900 شغل هفت درصد کاهش داده شد.
صرفه جوئی وبالابردن راندمان شاهکلید حرکتهای اصلاحی جدید بود. تعداد اقلام انبارها از 30 هزار قلم به 17 هزار قلم عمدتاً کالاهای ساخت امریکا کاهش داده شد. تنوع غذاهائی که در پارک عرضه میشد، 50 درصد کاهش یافت و برای 9000 نفر کارمندان تمام وقت باقیمانده، دورههای آموزشی خاصی برای ایجاد انگیزه به منظور جلب رضایت مشتریان و انعطاف در محیط کار ترتیب داده شد و برای آنهایی که با ارباب رجوع سروکار داشتند دورههای کوتاهمدت در اسپانیا و آلمان تشکیل گردید.
تحلیل
یورو دیسنی در 20 ماه اول عملیات نتوانست به انتظارات خود دست یابد، اکنون نیز موجودیت آن زیرسوال است. چه اشتباهی رخ داد؟
عوامل بیرونی: بدون شک رکود اقتصادی جدید در اروپا مانع عمده در نیل به انتظارات شد و موجب افت بازدیدکننده و تغییر مدلهای درآمد پارک گردید. عامل دیگر، رکود در املاک و نزول قیمت آن و روحیه قناعت اکثر بازدیدکنندگان اروپائی بود
عوامل درونی: علی رغم دهها سال تجربه در پارکهای دیسنی امریکا و یا پارک جدید ژاپن، مسئولان دیسنی اشتباهات و خطاهای جدید در برنامهریزی داشتند. منظور نکردن صبحانه و یا سایر ندانمکاریهای عمومی از قبیل کمی تعداد سرویس دستشویی برای رانندگان اتوبوسهای تورها از اشتباهات بارز بود. آنها حتی در مورد آموزش و ایجاد انگیزه در پرسنل فرانسوی برای بالابردن راندمان کار و راهنمایی مشتریان مشکل داشتند.
آیا همه این اشتباهات به فرانسه برمیگردد و یا عدم کارآیی مدیریت بود؟ شاید هردو. مدیریت دیسنی ملزم بود، که اختلافات فرهنگی را عمیقاً بررسی کند. علاوه بر آن ضرورت داشت که بعد از افتتاح و شروع عملیات، تمام موارد و موانع را رفع کند، ولی به دلیل اشتباه ناشی از خود بزرگبینیهای مدیریت دیسنی، فرصتها از دست رفت. اشتباه در محاسبه تعداد اتاقها و تعیین قیمت اکثر اقلام منجمله غذا و خدمات، بیانگر بی توجهی مدیران به وخامت اوضاع اقتصادی بود. اما بزرگترین اشتباه، گرفتن وام زیاد برای اجرای طرح بود که نرخ بهره بالا و هزینههای بالاسری زیاد، رسیدن به نقطه سر به سر را تقریباً غیر ممکن ساخت و بقای شرکت را به مخاطره انداخت.
یورو دیسنی کنترل تمام طرحهای توسعهای و احداث ساختمان را دراختیار داشت و پیشبینی کرد که با فروش اموال تجاری، سود عظیمی را کسب کند. مدیران در تخمین اولیه پیشبینی کردند، که 11 میلیون اروپایی در سال اول از مجتمع بازدید کنند. زیرا طبق تجربه قبلی بعد از افتتاح پارک دیسنی امریکایی تعداد 7/2 میلیون بازدیدکننده و 6/1 میلیارد دلار خرج کردند. بدون شک یک مجموعه مشابه در حوالی پاریس میتوانست تعداد بیشتری را جلب کند. البته مدیران دیسنی در برآورد محافظهکارانه اولیه و رعایت احتیاط 11 میلیون نفر بازدیدکننده پیشبینی کرده بودند، زیرا تعداد بازدیدکننده از پارک مشابه آن در امریکا و یا ژاپن با توجه به جمعیت 250 میلیون نفری آنها حدود 41 میلیون نفر بود. با این نسبت با توجه به جمعیت 370 میلیون نفری اروپا، تعداد بازدیدکننده بایستی به 60 میلیون نفر بالغ میشد.
محل یابی
مدیران دیسنی برای یافتن محل مناسب در راستای طرح یورو دیسنی بیش از 200 محل را در اروپا مورد مطالعه قرار دادند. منطقه مارن ـ لا ـ والا (Marne- La- Vallee) به عنوان محل اجرای طرح در نزدیکی پاریس با این مزیت انتخاب شد که پاریس یکی از مراکز عمده توریستی اروپاست و فرانسه نیز برای کاهش نرخ بیکاری و توسعه نقش خود در اروپا قول مساعدت داد. زیرا دولت فرانسه انتظار داشت که با ایجاد 30 هزار شغل، سالانه حدود یک میلیارد دلار از بازدیدکنندگان خارجی درآمد داشته باشد.
برای ترغیب طرح، دولت فرانسه اجازه داد که مقامات دیسنی زمینهای مورد نیاز را براساس ارزش سال 1971 خریداری و 75 میلیون دلار وام کم بهره در اختیار آنها قرار دهد و 100 میلیون دلار برای توسعه خط مترو پاریس صرف کند. تا بازدیدکنندگان در مدت 35 دقیقه و پرداخت هزینه 5/2 دلار بتوانند از مرکز شهر به پارک تفریحی برسند. ایستگاه جدیدی نیز برای ترنهای سریعالسیر احداث شد که در فاصله 150 متری در اصلی پارک قرار داشت. تا بازدیدکنندگان بلژیکی بتوانند در زمان 90 دقیقه جلو پارک یورو دیسنی پیاده شوند.
امور مالی
هزینه طرح یورو دیسنی به 4/4 میلیارد دلار بالغ شد . سهم کمپانی دیسنی امریکا 49 درصد یعنی بالاترین میزان معین گردید. سرمایهداران دیگر معادل 2/1 میلیارد دلار در طرح مشارکت کردند و بقیه توسط دولت، بانکها، شرکای ویژه و یا خریداران اموال پارک، تأمین شد. بازگشت سرمایه بعد از افتتاح پارک آغاز شد. کمپانی 10 درصد عوارض بلیت و پنج درصد عوارض غذا و سایر کالاها را عیناً مشابه عوارض پارک ژاپن دریافت کرد با این تفاوت که در پارک دیسنیلند ژاپن ـ توکیو کمپانی دیسنی امریکا هیچ گونه مالکیت را به دست نیاورد و صرفاً به عوارض بلیتها و درصد درآمدها بسنده کرد. دلیل این کار رعایت محافظهکاری و درگیر بودن پول کمپانی در ساخت و ساز پارک مشابه در ایالت فلوریدا، و از طرفی اولین تجربه احداث مرکز تفریحی در یک منطقه سردسیر برای کاهش ریسک بود.
حرکتهای اصلاحی
به اتکا تجربیات اخذ شده از اجرای طرح پارک تفریحی در منطقه سردسیری توکیو، مدیران بخش ساختمانی دیسنی توانستند بر مبنای آخرین دستاوردهای علمی، طرح یورو دیسنی را آماده سازند. از نظر اجرا تأکید روی انتخاب مجریان فرانسوی بود که دارای عملکرد قوی بوده و در اجرای پروژههای ساختمانی بزرگ و اتمام به موقع آن شهرت داشتند. یکی از تجربیاتی که از اجرای طرح در منطقه سردسیری حاصل شد، لزوم حفظ بازدیدکننده ها از باد و باران و سرما است که در متن طرحها، تمهیدات خاص را طلب میکرد. ضمناً دیسنی بعضی لهجههای فرانسوی، آلمانی، انگلیسی و ایتالیایی را به الفاظ و مزههای امریکایی افزود و علی رغم اینکه زبان رسمی پارک انگلیسی و فرانسوی بود ولی راهنماهایی هم بودند که به زبانهای آلمانی، ایتالیایی، اسپانیایی و هلندی تسلط داشتند. تئاتری در طرح جدید و با توانایی چرخش پرده 360 درجهای پیشبینی گردید که بازدیدکننده بتواند به سهولت با تاریخ اروپا آشنا شود و در راستای تنوعگرایی
فرهنگی، عروسکهای سنتی آلمانی و ایتالیایی نیز به ردیف «پینوکیو» اضافه شد.
مسئولان دیسنی قبلاً بروز پارهای مشکلات فرهنگی را پیشبینی کرده بودند و به همین لحاظ فیتزپاتریک را به ریاست طرح یورو دیسنی برگزیدند. او امریکایی بود که فرانسوی صحبت میکرد و با اروپا آشنایی کامل داشت. ولی نتوانست شرایط لازم را فراهم کند و در سال 1993 یک فرد فرانسوی جایگزین وی گردید. پارهای از نصایح او، که با فرانسه نباید مانند فلوریدا برخورد کرد، هیچ وقت گوش شنوا پیدا نکرد.
نتایج
با نزدیک شدن آوریل 1992 کمپانی شروع به تبلیغ گسترده با نیت آگاهسازی مردم برای بازدید از پارک تفریحی کرد. 2500 خبرنگار و دست اندرکاران رسانههای جمعی، به نحو شایسته مورد پذیرایی قرار گرفتند. بعد از افتتاح طرح مشخص گردید که پیشبینیهای قبلی، قابل تحقق نبوده وبرنامه افتتاح در میان رکود شدید اروپا انجام یافته است.کمپانی، قیمت پارک خودروها و هزینه هتلهای مجتمع را برای رسیدن به یک درآمد معین با فرض «وجود تقاضا به هر قیمت»، مشخص کرده بود. مثــلاً ورودیه 25/42 دلار برای بزرگسالان و یا هزینه اقامت در هتل ورودی مجتمع، هر شب 340 دلار یعنی معادل هزینه اقامت در بهترین هتل شهر پاریس تعیین گردیده بود. با این نرخها 50 درصد اتاقها خالی ماند و مهمانان و بازدیدکنندگان به خاطر قیمت بالای مواد غذایی و یا استفاده از امکانات، قادر به اقامت طولانی نبودند.مدیران به زودی تشخیص دادند که در محاسبات خود اشتباه کردهاند زیرا بازدیدکنندگان «دنیای دیسنی» در فلوریدا، اکثراً بیش از چهار روز اقامت میکردند، در صورتی که در یورو دیسنی در بهترین حالت، طول اقامت دو روز بیشتر نشد. اکثر بازدیدکنندگان صبح زود خود را به محل رسانده و یک شب را در هتل اقامت میکردند و صبح روز بعد آن را ترک و تمام روز قبل از مراجعت در مجتمع سپری میکردند.
سایر اشتباهات عملیاتی نیز در این میان رخ داد که اکثراً جنبه فرهنگی داشت و به اصل طرح لطمه زد. مثلاً قانون منع صرف مشروبات الکلی، مشکل ایجاد کرد. یورو دیسنی فرض کرد که روزهای دوشنبه روز آرام و روزهای جمعه روز شلوغ از نظر بازدیدکننده خواهد بود در صورتی که در عمل برعکس آن اتفاق افتاد.
تعداد افرادی که در فصلهای گرم به پارک می‌آمدند، 10 برابر تعداد افراد در فصلهای دیگر بود.
یکی از جالبترین مشکلات از موضوع صبحانه ناشی شد. یکی از مدیران دیسنی گفت؛ به ما گفته بودند که اروپاییها صبحانه نمیخورند. در نتیجه ما رستورانهای هتل را بر همین فرض طراحی کردیم. الان فرض کنید چه اتفاقی میافتد. اگر بخواهیم 2500 نفر را با 350 صندلی صبحانه بدهیم.
دیسنی در پیشبینی سایر ملزومات نیز ناکام بود. مثلاً استراحتگاه و سرویس رانندگان اتوبوسهای تور برای 50 راننده پیشبینی شده بود اما در روزهای شلوغ2000 نفر راننده نیاز به سرویس و دستشویی داشتند و دیسنی به دلیل عدم پیشبینیهای لازم گرفتار مشکلات عدیده گردید.
در سال منتهی به سی ام سپتامبر 1993 پارک دستگاههای بازی، 960 میلیون دلار ضررداد و آینده آن را در تردید فرو برد. در سی ویکم دسامبر 1993 حجم زیان به بیش از شش میلیارد فرانک و یا بیش از یک میلیارد دلار بالغ شد. کمپانی والتدیسنی 175 میلیون دلار تأمین کرد تا طرح بتواند خود را به فصل بهار برساند
تلاشهای نجات بخش
921 میلیون دلار ضرر در اولین سال مالی، کسری معادل 5/2 میلیون دلار در روز را نشان داد. وضعیت به صورتی نبود که این آمارها نشان میدادند. زیرا پارک از نظر عملیاتی دارای سود بود ولی هزینههای غیر عملیاتی، آن را به زیان تبدیل میکرد.
در آغاز سال 1994 یورو دیسنی قیمتهای مناسب برای اتاقهای هتلها تعیین و نرخ آن را از 76 دلار به 51 دلار کاهش داد. در فروشگاهها پیراهنهای تیشرت 10 دلاری را جایگزین جواهرات کرد. تجملات در رستورانها کم شد. و برای صرفهجویی در هزینهها به سلف سرویس تبدیل گردید. قیمت ورودیه در زمانهای غیرفصلی از 38 دلار به 30 دلار تنزل و هزینههای عملیاتی با حذف 900 شغل هفت درصد کاهش داده شد.
صرفه جوئی وبالابردن راندمان شاهکلید حرکتهای اصلاحی جدید بود. تعداد اقلام انبارها از 30 هزار قلم به 17 هزار قلم عمدتاً کالاهای ساخت امریکا کاهش داده شد. تنوع غذاهائی که در پارک عرضه میشد، 50 درصد کاهش یافت و برای 9000 نفر کارمندان تمام وقت باقیمانده، دورههای آموزشی خاصی برای ایجاد انگیزه به منظور جلب رضایت مشتریان و انعطاف در محیط کار ترتیب داده شد و برای آنهایی که با ارباب رجوع سروکار داشتند دورههای کوتاهمدت در اسپانیا و آلمان تشکیل گردید.
تحلیل
یورو دیسنی در 20 ماه اول عملیات نتوانست به انتظارات خود دست یابد، اکنون نیز موجودیت آن زیرسوال است. چه اشتباهی رخ داد؟
عوامل بیرونی: بدون شک رکود اقتصادی جدید در اروپا مانع عمده در نیل به انتظارات شد و موجب افت بازدیدکننده و تغییر مدلهای درآمد پارک گردید. عامل دیگر، رکود در املاک و نزول قیمت آن و روحیه قناعت اکثر بازدیدکنندگان اروپائی بود
عوامل درونی: علی رغم دهها سال تجربه در پارکهای دیسنی امریکا و یا پارک جدید ژاپن، مسئولان دیسنی اشتباهات و خطاهای جدید در برنامهریزی داشتند. منظور نکردن صبحانه و یا سایر ندانمکاریهای عمومی از قبیل کمی تعداد سرویس دستشویی برای رانندگان اتوبوسهای تورها از اشتباهات بارز بود. آنها حتی در مورد آموزش و ایجاد انگیزه در پرسنل فرانسوی برای بالابردن راندمان کار و راهنمایی مشتریان مشکل داشتند.
آیا همه این اشتباهات به فرانسه برمیگردد و یا عدم کارآیی مدیریت بود؟ شاید هردو. مدیریت دیسنی ملزم بود، که اختلافات فرهنگی را عمیقاً بررسی کند. علاوه بر آن ضرورت داشت که بعد از افتتاح و شروع عملیات، تمام موارد و موانع را رفع کند، ولی به دلیل اشتباه ناشی از خود بزرگبینیهای مدیریت دیسنی، فرصتها از دست رفت. اشتباه در محاسبه تعداد اتاقها و تعیین قیمت اکثر اقلام منجمله غذا و خدمات، بیانگر بی توجهی مدیران به وخامت اوضاع اقتصادی بود. اما بزرگترین اشتباه، گرفتن وام زیاد برای اجرای طرح بود که نرخ بهره بالا و هزینههای بالاسری زیاد، رسیدن به نقطه سر به سر را تقریباً غیر ممکن ساخت و بقای شرکت را به مخاطره انداخت.
تبلیغات
