ارزش عزّت نفس‏

پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلم:
«ألا تبایعونى؟ تبایعونى على أن لاتسألوا النّاس شیئاً.»
(بحارالانوار، ج 96، ص 158)
آیا با من بیعت نمى‏کنید؟ با من چنین بیعت کنید که هیچ چیز را از مردم تقاضا نکنید.

امام حسن مجتبى علیه السلام:
«اذا أَرَدتَ عِزّاً بلاعشیرةٍ، و هَیبةً بلاسلطانٍ، فاخرُج مِن ذُلِّ معصیة اللّه الى عزِّ طاعة اللّه».
(بحارالانوار، ج 44، ص 139.)
اگر خواستار عزّت بدون داشتن قوم و خویش، و طالب شکوه بدون سلطنتى، از ذلّت نافرمانى خدا به سوى عزّت اطاعت او حرکت کن!

امام حسین علیه السلام:
«مَوتٌ فِى عِزّةٍ خیرٌ من حیاةٍ فى ذُلِّ.»
(بحارالانوار، ج 44، ص 192)
مرگ با عزّت بهتر از زندگى با ذلّت است.

امام سجاد علیه السلام:
«ما أُحِبُّ أنَّ لِى بِذُلِّ نَفسِى حُمُرُ النَّعَمِ»
(مستدرک الوسائل، ج 2، ص 464)
دوست ندارم داراى شتران سرخ مو(و ثروت کلان) باشم، ولى در برابر تحصیل آن، لحظه‏اى تن به ذلّت دهم.
امام باقر علیه السلام:
«طَلَبُ الحَوائجِ اِلَى النّاسِ اِستِلابٌ لِلعِزِّ...وَالیأس عَمّا فِى أَیدِى النّاسِ عِزُّ المُؤمِنِ فِى دِینِه»
(بحارالانوار، ج 75، ص 112)
حاجت خواستن از مردم، موجب سلب عزّت خواهد شد، و قطع امید از آنچه در دست مردم است، مایه عزّت مؤمن در دینش مى‏باشد.

امام صادق علیه السلام:
«شِیعَتُنا مَن لایَسأَلُ النّاسَ شَیئاً وَ لَو ماتَ جُوعاً».
(بحارالانوار، ج 96، ص 158)
شیعه ما از مردم چیزى را تقاضا نمى‏کند گرچه از گرسنگى بمیرد.

امام صادق علیه السلام:
«مَن سَألَ مَن غَیرِ فَقرٍ فَاِنَّما یَأکُلُ الخَمر».
(بحارالانوار، ج 96، ص 158)
کسى که فقیر نیست ولى تقاضاى کمک مالى کند، همانا شراب مى‏خورد (یعنى گناهش همانند شراب خوارى سنگین است).

امام صادق علیه السلام:
«عزّ المؤمن استغناؤه عن النّاس.»
عزّت مؤمن، بى‏نیازى او از مردم است.

امام صادق علیه السلام:
«اِنَّ اللّه تَبارَکَ وَ تَعالى فَوَّضَ اِلَى المُؤمِنِ اُمُورَهُ کُلَّها وَ لَم یُفَوِّض اِلَیهِ أَن یَذِلَّ نَفسَهُ».
(فروع کافى، ج 5، ص 63)
همانا خداوند متعال همه کارهاى مؤمن را به خود مؤمن واگذار نموده، جز این که به او اجازه نداده است خود را ذلیل کند.

امام صادق علیه السلام:
«لایَنبَغِى لِلمُؤمِنِ أَن یَذِلَّ نَفسَهُ قِیلَ لَهُ وَکَیفَ یَذِلّ نَفسَهُ؟ قالَ یَتَعَرَّضُ لِما لایُطیقُ.» (فروع کافى، ج 5، ص 63)
سزاوار نیست مؤمن خود را ذلیل کند، سؤال شد: چگونه خودش را ذلیل مى‏کند؟ فرمود: خود را در معرض کارى که از او ساخته نیست، قرار دهد.

امام صادق علیه السلام:
«مَن سَألَ النّاسَ وَ عِندَهُ قُوتُ ثَلاثَةِ أَیّامٍ لَقى اللّه تَعالى یَومَ یَلقاهُ وَ لَیسَ فِى وَجَهِهِ لَحمٌ.»
(ثواب الاعمال (ترجمه شده) ص 630)
کسى که غذاى سه روز را دارد و از مردم تقاضاى کمک کند، روز قیامت با خداوند ملاقات کند در حالى که در صورتش گوشت نیست.