زبانت را حفظ کن
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«هَل یَکُبُّ النّاسَ عَلى مَناخِرِهِم اِلّا حَصائِدُ اَلسِنَتِهِم »
(اخلاق شبر، ص 129)
آیا محصول زبان نیست که مردم را بسقوط (دنیا و آخرت) مىکشاند؟! رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«شَرُّ النّاسِ عِندَ اللّهِ یَومَ القِیامَةِ الَّذینَ یُکرَمُونَ اِتِّقاء شَرِّهِم»
(جامع السعادات، ج 1، ص 277)
بدترین مردم در نظر خداوند متعال در روز قیامت، کسانى هستند که براى پرهیز از شر (زبان و عملشان) مردم به ایشان احترام گذارند. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«ما عَمَلَ مَن لَم یَحفَظ لِسانَه»
(مکارم الاخلاق، ص 467)
کسى که زبانش را کنترل نکند عملش به او ثمرات معنوى نمىبخشد. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«ما مِن شَىءٍ اَحَقُّ بِطُولِ السِّجنِ مِنِ اللِّسانِ»
(مکارم الاخلاق، ص 467)
چیزى سزاوارتر از زبان براى تداوم زندانش نیست(زبان اگر در زندان سکوت باشد مفید است). رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«اَلمُسلِمُ مَن سَلُمَ المُسلِمُونَ مِن یَدِه وَ لِسانِه»
(جامع السعادات، ج 1، ص 165)
مسلمان کسى است که مسلمانان از دست و زبانش در امان باشند. امام على علیه السلام :
«لاتَقُل ما لا تَعلَم بَل لا تَقُل کُلَّ ما تَعلَم فَاِنَّ اللّهَ فَرَض عَلى جَوارِحِکَ کُلِّها فَرائِض یُحتَجُّ بِها عَلَیکَ یَومَ القِیامَة»
(نهج البلاغه، صبحى صالح، ص 544)
آنچه را یقین نمىدانى نگو بلکه هرچه را میدانى تمامش را نگو، زیرا خدا بر تمام اعضاى بدن تکالیفى مقرر فرموده که روز قیامت از آن بازجوئى مىکند. امام على علیه السلام :
«اِذا تَمَّ العَقلُ نَقَصَ الکَلام»
(نهج البلاغه، کلمات قصار)
وقتى عقل کامل بود انسان کم حرف مىگردد. امام على علیه السلام :
«مَن حَفِظَ لِسانَهُ سَتَرَ اللّهُ عَورَتَه»
(ثواب الاعمال، ص 287)
کسى که زبانش را حفظ کند خدا عیب او را مىپوشاند. امام على علیه السلام:
«اللّسانُ سَبُعٌ اِن خُلِىَ عَنهُ عَقَر»
(نهج البلاغه، حکمت 60)
زبان درندهاى است که او را رها کردى (ایمان و کمال ترا) مىدرد. امام باقر علیه السلام:
«لایُسلَم اَحَدٌ مِنَ الذُّنُوبِ حَتّى یُخزَنَ لِسانَه»
(تحف العقول، ص 218)
هیچ فردى از گناه در امان نیست مگر اینکه زبانش را در گنجینه سکوت قرار دهد. امام صادق علیه السلام:
«مَن خافَ النّاسُ لِسانَه فَهُوَ فى النّار»
(جامع السعادت،ج 1، ص 278)
کسى که مردم از زبانش بترسند، در آتش جهنم خواهد بود. امام صادق علیه السلام:
«نَجاةُ المُؤمِنِ فى حِفظِ لِسانِه»
(ثواب الاعمال، ص 217)
نجات مؤمن در کنترل زبان اوست. امام صادق علیه السلام:
«مَن صَدَقَ لِسانَهُ زِکّى عَمَلَه»
(کشف الغمه، ج 2، ص 420 و سیرالائمه، ج 4، ص 23)
کسى که راستگو باشد عملش (مصون مانده و به او کمال مىبخشد) خوب انجام مىگیرد.
«هَل یَکُبُّ النّاسَ عَلى مَناخِرِهِم اِلّا حَصائِدُ اَلسِنَتِهِم »
(اخلاق شبر، ص 129)
آیا محصول زبان نیست که مردم را بسقوط (دنیا و آخرت) مىکشاند؟! رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«شَرُّ النّاسِ عِندَ اللّهِ یَومَ القِیامَةِ الَّذینَ یُکرَمُونَ اِتِّقاء شَرِّهِم»
(جامع السعادات، ج 1، ص 277)
بدترین مردم در نظر خداوند متعال در روز قیامت، کسانى هستند که براى پرهیز از شر (زبان و عملشان) مردم به ایشان احترام گذارند. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«ما عَمَلَ مَن لَم یَحفَظ لِسانَه»
(مکارم الاخلاق، ص 467)
کسى که زبانش را کنترل نکند عملش به او ثمرات معنوى نمىبخشد. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«ما مِن شَىءٍ اَحَقُّ بِطُولِ السِّجنِ مِنِ اللِّسانِ»
(مکارم الاخلاق، ص 467)
چیزى سزاوارتر از زبان براى تداوم زندانش نیست(زبان اگر در زندان سکوت باشد مفید است). رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«اَلمُسلِمُ مَن سَلُمَ المُسلِمُونَ مِن یَدِه وَ لِسانِه»
(جامع السعادات، ج 1، ص 165)
مسلمان کسى است که مسلمانان از دست و زبانش در امان باشند. امام على علیه السلام :
«لاتَقُل ما لا تَعلَم بَل لا تَقُل کُلَّ ما تَعلَم فَاِنَّ اللّهَ فَرَض عَلى جَوارِحِکَ کُلِّها فَرائِض یُحتَجُّ بِها عَلَیکَ یَومَ القِیامَة»
(نهج البلاغه، صبحى صالح، ص 544)
آنچه را یقین نمىدانى نگو بلکه هرچه را میدانى تمامش را نگو، زیرا خدا بر تمام اعضاى بدن تکالیفى مقرر فرموده که روز قیامت از آن بازجوئى مىکند. امام على علیه السلام :
«اِذا تَمَّ العَقلُ نَقَصَ الکَلام»
(نهج البلاغه، کلمات قصار)
وقتى عقل کامل بود انسان کم حرف مىگردد. امام على علیه السلام :
«مَن حَفِظَ لِسانَهُ سَتَرَ اللّهُ عَورَتَه»
(ثواب الاعمال، ص 287)
کسى که زبانش را حفظ کند خدا عیب او را مىپوشاند. امام على علیه السلام:
«اللّسانُ سَبُعٌ اِن خُلِىَ عَنهُ عَقَر»
(نهج البلاغه، حکمت 60)
زبان درندهاى است که او را رها کردى (ایمان و کمال ترا) مىدرد. امام باقر علیه السلام:
«لایُسلَم اَحَدٌ مِنَ الذُّنُوبِ حَتّى یُخزَنَ لِسانَه»
(تحف العقول، ص 218)
هیچ فردى از گناه در امان نیست مگر اینکه زبانش را در گنجینه سکوت قرار دهد. امام صادق علیه السلام:
«مَن خافَ النّاسُ لِسانَه فَهُوَ فى النّار»
(جامع السعادت،ج 1، ص 278)
کسى که مردم از زبانش بترسند، در آتش جهنم خواهد بود. امام صادق علیه السلام:
«نَجاةُ المُؤمِنِ فى حِفظِ لِسانِه»
(ثواب الاعمال، ص 217)
نجات مؤمن در کنترل زبان اوست. امام صادق علیه السلام:
«مَن صَدَقَ لِسانَهُ زِکّى عَمَلَه»
(کشف الغمه، ج 2، ص 420 و سیرالائمه، ج 4، ص 23)
کسى که راستگو باشد عملش (مصون مانده و به او کمال مىبخشد) خوب انجام مىگیرد.