ریاء شرک کوچک
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
رسولخدا صلى اللّه علیه و آله وسلّم:
«لایُقبلُ اللّهُ عَمَلاً فیه مِقدارُ ذَرَّةٍ مِن رِیاءٍ»
(اخلاق شبر، ص 155، و جامع السعادات، ج 2، ص 290)
خدا عملى را که ذرّهاى از ریاء در آن باشد قبول ندارد. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله وسلّم:
«اِنّ اَخوَفُ ما اَخافُ عَلَیکُم الشِّرک الاَصغَر، قالُوا وَ ما الشِّرکُ الاَصغَرِ؟ قالَ (ص) الرِّیاء...» (جامع السعادات، ج 2، ص 290)
ترسناکترین چیزى که من شما را از آن مىترسانم شرک کوچک است.
گفتند شرک کوچک چیست؟
حضرت (ص) فرمود: ریاء. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله وسلّم:
«یَقُولُ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَن عَمِلَ عَمَلاً اَشرَکَ فیه غَیرى فَهُوَ لَهُ کُلُّهُ وَ اَنا مِنهُ بَرىء وَ اَنَا اَغنى الاَغنِیاءِ عَن الشِّرک»
(حقائق، ص 81، و اخلاق شبر، ص 155)
خدا فرموده است کسى که عملى را انجام دهد و غیر مراهم در آن شریک قرار دهد عمل را مخصوص دیگرى قرار مىدهم و از آن بیزارم، من در پذیرفتن شریک از تمام بىنیازان نیازمندتر هستم. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله وسلّم:
«اِستَعیذُوا بِاللّهِ مِن جُبِّ الحُزنِ، قیلَ وَ ما هُوَ یا رَسُول اللّهِ؟ قالَ: وادٍ فى جَهَنَمَ اُعِدَّ لِلقُرّاءٍ المُرأتین» (جامع السعادات، ج 2، ص 290)
از «چاه غم» به خدا پناه ببرید. پرسیدم آن چاه چیست؟
حضرت فرمود: در جهنم نقطهاى است که براى قرآن - خوانان ریاکار در نظر گرفته شده است. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله وسلّم:
«اِنَّ المُرائى یُنادى عَلَیه یَوم القِیامَةِ: یا فاجِر! یا غادِرٌ! یا مُرائى ضَلَّ عَمَلکَ وَ حَبَطَ اَجرُکَ اِذهَب فَخُذ اَجرَک مِمَّن کُنتَ تَعمَلٌ لَهُ.» (جامع السعادات، ج 2، ص 290)
روز قیامت به ریاکار مىگویند اى گناهکار! اى خیانتکار! اى ریاکار عمل خود را انجام دادى و اجر خود را از دست دادى برگرد و مزد خود را از کسى که براى او کار کردهاى بگیر. امام على علیه السلام :
«اِعمَلُوا للّه فى غَیرِ رِیاءٍ وَلاسُمعَةٍ فَاِنَّهُ مَن عَمِلَ لِغَیر اللّهِ وَ کَّلَهُ اللّهُ اِلى عَمَلِه» (الحقائق، ص 81)
براى خدا بدون ریاء و خودنمائى انجام وظیفه کنید، زیرا کسى که براى غیر خدا کار کند خدا او را به عمل خویش واگذار مىگرداند. امام على علیه السلام :
«ثَلاثُ عَلاماتٍ لِلمُرائى: یَنشِطُ اِذا رَاى النّاسَ وَیَکسَل اِذا کانَ وَحدَهُ وَ یُحِبُّ اَن یُحمَدَ فى جَمیعِ اُمُورِه» (الحقائق، ص 81 و اخلاق شبر، ص 156)
ریا کار سه علامت دارد: وقتى عمل او را مردم مىبینند نشاط عبادت دارد، آنگاه که تنها است در عبادت بىحال است و دوست دارد که در تمام کارها از او ستایش کنند. امام صادق علیه السلام :
«فَاتَّقُوا اللّهَ فى الرِّیاء فَانّهُ شِرکٌ بِاللّه»
(عقاب الاعمال، ص 304)
از خدا بخاطر ریا کردن بترسید، زیرا ریاء شریک قرار دادن براى خداست. امام صادق علیه السلام:
«اِیّاکَ وَ الرِّیاء فَاِنَّهُ من عَمِلَ لِغَیرِ اللّهِ وَکَّلَهُ اللّهُ اِلى مَن عَمِلَ لَهُ» (اصول کافى، ج 2، ص 293)
از ریا پرهیز کنید زیرا ریا، کار براى غیر خداست و خدا او را به کسى که براى او کار کرده حواله مىدهد. امام صادق علیه السلام:
«کُلُّ رِیاءٍ شِرکٌ اِنَّهُ مَن عَمِلَ لِلناسِ ثَوابُهُ عَلى النّاسِ وَ مَن عَمِلَ لِلّهِ کانَ ثَوابُهُ عَلَى اللّه» (حقائق ص 81، و اخلاق شبر، ص 156)
تمام ریاء شرک است، کسى که براى مردم کار کند اجرش با مردم است و کسى که براى خدا کار کند ثوابش به عهده خداست. امام صادق علیه السلام:
«قالَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: اَنَا خَیرُ شَریکٍ مَن اَشرَکَ مَعى غَیرى فى عَملٍ لَم اَقبَلهُ اِلّا ما کانَ لى خالِصاً» (اصول کافى، ج 2، ص 295)
خداى عزیز فرموده است: من بهترین شریک هستم، کسى که در عمل خود دیگرى را شریک من قرار دهد، آن عمل را قبول نمىکنم تا موقعى که عمل مخصوص من باشد.
«لایُقبلُ اللّهُ عَمَلاً فیه مِقدارُ ذَرَّةٍ مِن رِیاءٍ»
(اخلاق شبر، ص 155، و جامع السعادات، ج 2، ص 290)
خدا عملى را که ذرّهاى از ریاء در آن باشد قبول ندارد. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله وسلّم:
«اِنّ اَخوَفُ ما اَخافُ عَلَیکُم الشِّرک الاَصغَر، قالُوا وَ ما الشِّرکُ الاَصغَرِ؟ قالَ (ص) الرِّیاء...» (جامع السعادات، ج 2، ص 290)
ترسناکترین چیزى که من شما را از آن مىترسانم شرک کوچک است.
گفتند شرک کوچک چیست؟
حضرت (ص) فرمود: ریاء. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله وسلّم:
«یَقُولُ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَن عَمِلَ عَمَلاً اَشرَکَ فیه غَیرى فَهُوَ لَهُ کُلُّهُ وَ اَنا مِنهُ بَرىء وَ اَنَا اَغنى الاَغنِیاءِ عَن الشِّرک»
(حقائق، ص 81، و اخلاق شبر، ص 155)
خدا فرموده است کسى که عملى را انجام دهد و غیر مراهم در آن شریک قرار دهد عمل را مخصوص دیگرى قرار مىدهم و از آن بیزارم، من در پذیرفتن شریک از تمام بىنیازان نیازمندتر هستم. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله وسلّم:
«اِستَعیذُوا بِاللّهِ مِن جُبِّ الحُزنِ، قیلَ وَ ما هُوَ یا رَسُول اللّهِ؟ قالَ: وادٍ فى جَهَنَمَ اُعِدَّ لِلقُرّاءٍ المُرأتین» (جامع السعادات، ج 2، ص 290)
از «چاه غم» به خدا پناه ببرید. پرسیدم آن چاه چیست؟
حضرت فرمود: در جهنم نقطهاى است که براى قرآن - خوانان ریاکار در نظر گرفته شده است. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله وسلّم:
«اِنَّ المُرائى یُنادى عَلَیه یَوم القِیامَةِ: یا فاجِر! یا غادِرٌ! یا مُرائى ضَلَّ عَمَلکَ وَ حَبَطَ اَجرُکَ اِذهَب فَخُذ اَجرَک مِمَّن کُنتَ تَعمَلٌ لَهُ.» (جامع السعادات، ج 2، ص 290)
روز قیامت به ریاکار مىگویند اى گناهکار! اى خیانتکار! اى ریاکار عمل خود را انجام دادى و اجر خود را از دست دادى برگرد و مزد خود را از کسى که براى او کار کردهاى بگیر. امام على علیه السلام :
«اِعمَلُوا للّه فى غَیرِ رِیاءٍ وَلاسُمعَةٍ فَاِنَّهُ مَن عَمِلَ لِغَیر اللّهِ وَ کَّلَهُ اللّهُ اِلى عَمَلِه» (الحقائق، ص 81)
براى خدا بدون ریاء و خودنمائى انجام وظیفه کنید، زیرا کسى که براى غیر خدا کار کند خدا او را به عمل خویش واگذار مىگرداند. امام على علیه السلام :
«ثَلاثُ عَلاماتٍ لِلمُرائى: یَنشِطُ اِذا رَاى النّاسَ وَیَکسَل اِذا کانَ وَحدَهُ وَ یُحِبُّ اَن یُحمَدَ فى جَمیعِ اُمُورِه» (الحقائق، ص 81 و اخلاق شبر، ص 156)
ریا کار سه علامت دارد: وقتى عمل او را مردم مىبینند نشاط عبادت دارد، آنگاه که تنها است در عبادت بىحال است و دوست دارد که در تمام کارها از او ستایش کنند. امام صادق علیه السلام :
«فَاتَّقُوا اللّهَ فى الرِّیاء فَانّهُ شِرکٌ بِاللّه»
(عقاب الاعمال، ص 304)
از خدا بخاطر ریا کردن بترسید، زیرا ریاء شریک قرار دادن براى خداست. امام صادق علیه السلام:
«اِیّاکَ وَ الرِّیاء فَاِنَّهُ من عَمِلَ لِغَیرِ اللّهِ وَکَّلَهُ اللّهُ اِلى مَن عَمِلَ لَهُ» (اصول کافى، ج 2، ص 293)
از ریا پرهیز کنید زیرا ریا، کار براى غیر خداست و خدا او را به کسى که براى او کار کرده حواله مىدهد. امام صادق علیه السلام:
«کُلُّ رِیاءٍ شِرکٌ اِنَّهُ مَن عَمِلَ لِلناسِ ثَوابُهُ عَلى النّاسِ وَ مَن عَمِلَ لِلّهِ کانَ ثَوابُهُ عَلَى اللّه» (حقائق ص 81، و اخلاق شبر، ص 156)
تمام ریاء شرک است، کسى که براى مردم کار کند اجرش با مردم است و کسى که براى خدا کار کند ثوابش به عهده خداست. امام صادق علیه السلام:
«قالَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: اَنَا خَیرُ شَریکٍ مَن اَشرَکَ مَعى غَیرى فى عَملٍ لَم اَقبَلهُ اِلّا ما کانَ لى خالِصاً» (اصول کافى، ج 2، ص 295)
خداى عزیز فرموده است: من بهترین شریک هستم، کسى که در عمل خود دیگرى را شریک من قرار دهد، آن عمل را قبول نمىکنم تا موقعى که عمل مخصوص من باشد.