از چه کسى سخن بشنویم؟
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«ما انفق مؤمنٌ من نفقةٍ هى احبّ الى اللّه عزّ و جلّ من قول الحق فى الرضا و الغضب».
(خصال صدوق، ص 49)
هیچ مؤمنى نمىبخشد چیزى را که بهتر باشد نزد خداوند از سخن حق گفتن در حال خشنودى و غضب. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«لمقام احدکم فى الدّنیا یتکلّم بحقٍ یردّ به باطلاً او ینصر به حقاً افضل من هجرةٍ معى».
(کنزالعمّال، ج3،ص 80)
درنگ و ماندن هر یک از شما در دنیا، در صورتى که سخن حقى بگوید که باطلى را از میان بردارد، یا حقّى را استیفا کند از هجرت در معیّت من بهتر است. امام على علیه السلام:
«الا أنبّئکم بالعالم کلّ العالم؟ من لم یزیّن لعباد اللّه معاصى اللّه، و لم یؤمنهم مکر اللّه و لم یؤیسهم من روحه».
(نهج السعاده، ج 3، ص 133)
آیا دانشمند حقیقى را به شما معرّفى نکنم؟ او کسى است که گناهان را براى بندگان خدا نیاراید و آنها را از مکر الهى ایمن ندارد و از رحمتش ناامید نگرداند. امام على علیه السلام:
«استصبحوا من شعلة واعظٍ متعظٍ و اقبلوا نصیحة ناصحٍ متیقّظ وقفوا عندما افادکم من التعلیم».
(غررالحکم، ج1، ص 136)
روشنى را از زبانه چراغ آن واعظى طلبید که پند خود به کار بندد و به نصحیت ناصحى روى آورید که دیده وراست، و هرجا که تعلیم سودتان مىرساند، درنگ کنید. امام على علیه السلام:
«لا تَقُل ما لا تَعلَم بَل لاتَقُل ما تَعلَمُ».
(نهج البلاغه، حکمت 382)
آنچه نمىدانى مگو، بلکه همه آنچه را هم که مىدانى مگو. امام على علیه السلام:
«غَشَّکَ مَن اَرضاکَ بِالباطِلِ وَ اَغراکَ بِالمَلاهى وَ الهَزلِ».
(غررالحکم، ص 508)
کسى که تو را به مطالب باطل خشنود سازد، و به بازیها و مسخرگیها فریب دهد حقایق را از تو پنهان داشته و دربارهات خیانت کرده است. امام على علیه السلام:
«مَن تَرَکَ الاِستِماعَ مِن ذَوِى العُقُولِ ماتَ عَقلُهُ».
(بحار، ج 1، ص 53)
آن کس که گفتار حکیمانه خردمندان را نشنود(و کسب فیض ننماید) رفته رفته عقلش مىمیرد. امام على علیه السلام:
«لا تتکلّمنّ اذالم تجد للکلام موقعاً».
(غررالحکم)
هرگاه زمینهاى براى سخن نیافتى، سخن مگوى. امام سجّاد علیه السلام:
«القول الحسن یثرى المال و ینمّى الرّزق و ینسىء فى الاجل و یحبّب الى الاهل و یدخل الجنّة».
(امالى صدوق، ص 12)
گفتار نیک دارایى را زیاد مىکند، روزى را رشد مىدهد و اجل را به تأخیر مىاندازد و انسان را نزد خانواده محبوب مىگرداند و (شخص را) وارد بهشت مىکند. امام جواد علیه السلام:
«مَن اَصغى اِلى ناطِقٍ فَقَد عَبَدَهُ فَاِن کانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَد عَبَدَاللّهَ وَ اِن کانَ النّاطِقُ یَنطِقُ عَن لِسانِ اِبلیسَ فَقَد عَبَدَ ابلیس».
(تحف العقول، ص 456)
کسى که به سخن گویندهاى گوش فرا دارد با این عمل وى را بندگى کرده است. اگر گوینده سخن از خدا مىگوید، او خدا را بندگى کرده و اگر از زبان شیطان و افکار شیطانى سخن مىگوید، شیطان را بندگى نموده است.
پاورقی ها:
«ما انفق مؤمنٌ من نفقةٍ هى احبّ الى اللّه عزّ و جلّ من قول الحق فى الرضا و الغضب».
(خصال صدوق، ص 49)
هیچ مؤمنى نمىبخشد چیزى را که بهتر باشد نزد خداوند از سخن حق گفتن در حال خشنودى و غضب. رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«لمقام احدکم فى الدّنیا یتکلّم بحقٍ یردّ به باطلاً او ینصر به حقاً افضل من هجرةٍ معى».
(کنزالعمّال، ج3،ص 80)
درنگ و ماندن هر یک از شما در دنیا، در صورتى که سخن حقى بگوید که باطلى را از میان بردارد، یا حقّى را استیفا کند از هجرت در معیّت من بهتر است. امام على علیه السلام:
«الا أنبّئکم بالعالم کلّ العالم؟ من لم یزیّن لعباد اللّه معاصى اللّه، و لم یؤمنهم مکر اللّه و لم یؤیسهم من روحه».
(نهج السعاده، ج 3، ص 133)
آیا دانشمند حقیقى را به شما معرّفى نکنم؟ او کسى است که گناهان را براى بندگان خدا نیاراید و آنها را از مکر الهى ایمن ندارد و از رحمتش ناامید نگرداند. امام على علیه السلام:
«استصبحوا من شعلة واعظٍ متعظٍ و اقبلوا نصیحة ناصحٍ متیقّظ وقفوا عندما افادکم من التعلیم».
(غررالحکم، ج1، ص 136)
روشنى را از زبانه چراغ آن واعظى طلبید که پند خود به کار بندد و به نصحیت ناصحى روى آورید که دیده وراست، و هرجا که تعلیم سودتان مىرساند، درنگ کنید. امام على علیه السلام:
«لا تَقُل ما لا تَعلَم بَل لاتَقُل ما تَعلَمُ».
(نهج البلاغه، حکمت 382)
آنچه نمىدانى مگو، بلکه همه آنچه را هم که مىدانى مگو. امام على علیه السلام:
«غَشَّکَ مَن اَرضاکَ بِالباطِلِ وَ اَغراکَ بِالمَلاهى وَ الهَزلِ».
(غررالحکم، ص 508)
کسى که تو را به مطالب باطل خشنود سازد، و به بازیها و مسخرگیها فریب دهد حقایق را از تو پنهان داشته و دربارهات خیانت کرده است. امام على علیه السلام:
«مَن تَرَکَ الاِستِماعَ مِن ذَوِى العُقُولِ ماتَ عَقلُهُ».
(بحار، ج 1، ص 53)
آن کس که گفتار حکیمانه خردمندان را نشنود(و کسب فیض ننماید) رفته رفته عقلش مىمیرد. امام على علیه السلام:
«لا تتکلّمنّ اذالم تجد للکلام موقعاً».
(غررالحکم)
هرگاه زمینهاى براى سخن نیافتى، سخن مگوى. امام سجّاد علیه السلام:
«القول الحسن یثرى المال و ینمّى الرّزق و ینسىء فى الاجل و یحبّب الى الاهل و یدخل الجنّة».
(امالى صدوق، ص 12)
گفتار نیک دارایى را زیاد مىکند، روزى را رشد مىدهد و اجل را به تأخیر مىاندازد و انسان را نزد خانواده محبوب مىگرداند و (شخص را) وارد بهشت مىکند. امام جواد علیه السلام:
«مَن اَصغى اِلى ناطِقٍ فَقَد عَبَدَهُ فَاِن کانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَد عَبَدَاللّهَ وَ اِن کانَ النّاطِقُ یَنطِقُ عَن لِسانِ اِبلیسَ فَقَد عَبَدَ ابلیس».
(تحف العقول، ص 456)
کسى که به سخن گویندهاى گوش فرا دارد با این عمل وى را بندگى کرده است. اگر گوینده سخن از خدا مىگوید، او خدا را بندگى کرده و اگر از زبان شیطان و افکار شیطانى سخن مىگوید، شیطان را بندگى نموده است.
پاورقی ها: