شیعه کیست؟
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
رسولخدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم:
«یا عَلى! اَعْمالُ شیعَتِکَ تُعرَضُ عَلَىَّ فى کُلِّ جُمُعَةٍ» (بحارالانوار، ج 68، ص 41)
یا على! کارهاى شیعیان تو هر جمعه بر من عرضه مىشود.(بیاییم کارى کنیم که با اعمالمان قلب پیامبر خدا(ص) را مکدّر نکنیم). * امام على علیه السلام:
«شیعَتُنا اَلْمُتَباذِلُونَ فى وِلایَتِنا» (کافى، ج2، ص 236)
شیعیان ما در راه ولایت ما اهل بذل و بخشش هستند. * امام زینالعابدین علیه السلام:
«اِنَّ اَبْغَضَ النَّاسِ اِلَى اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ یَقْتَدى بِسُنَّةِ اِمامٍ وَلا یَقْتَدى بِاَعمالِهِ» (بحارالانوار، ج 71، ص 178)
مبغوضترین مردم نزد خداوند عزّ و جلّ کسى است که ادّعاى پیروى از امامى را دارد ولى در عمل به او اقتدا نمىکند. * امام باقر علیه السلام:
«ما شیعَتُنا اِلّا مَنِ اتَّقَى اللّهَ وَ اَطاعَهُ» (کافى، ج 2، ص 74)
شعیه ما نیست، جز آن کس که از خدا پروا کند و مطیع او باشد. * امام باقر علیه السلام:
«اَلشّیعَةُ ثَلاثَةُ اَصنافٍ: صِنفٌ یَتَزیَّنُونَ بِنا وَ صِنْفٌ یَسْتَأکِلُونَ بِنا وَ صِنْفٌ مِنّا وَ اِلَینا یَأمَنُونَ بِاَمنِنا وَ یَخافُون بِخَوفِنا» (مشکاة الانوار، ص 63)
شعیه بر سه قسم است: قسم اوّل کسانى هستند که براى کسب آبرو خود را به ما منتسب مىنمایند، قسم دوم کسانى هستند که با نام ما نان مىخورند و قسم سوم آنها هستند که از ما هستند و جهتگیرى آنها به سوى اهداف ماست و آنها در آرامش و خطر با ما همراهند. * امام صادق علیه السلام:
«اِنَّما شیعَةُ عَلِىٍّ مَنْ عَفَّ بَطْنَهُ وَ فَرْجَهُ» (کافى، ج 2، ص 233)
همانا شیعه على کسى است که شکم و شهوت خود را حفظ کند. * امام صادق علیه السلام:
« لَیْسَ مِنْ شیعَتِنا مَنْ قالَ بِلِسانِه وَ خالَفَنا فى اَعْمالِنا و آثارِنا وَلکِنْ شیعَتُنا مَنْ وافَقْنا بِلِسانِه وَ قَلبِه وَاَتَّبَع آثارَنا و عَمِلَ بِاَعمالِنا» (بحارالانوار، ج 6، ص 164)
کسى که با زبان مدّعى پیروى از ماست و در عمل و نحوه زندگى با ما مخالفت مىکند، شیعه ما نیست. شیعه ما کسى است که با زبان و دل با ما همراه است و دنبال ما حرکت مىکند و در عمل از ما پیروى مىنماید. آنان پیروان راستین ما هستند. * امام صادق علیه السلام:
« قَوْمٌ یَزَعَمُونَ اَنّى اِمامُهُمْ وَ اللّهِ ما اَنَالَهُمْ بِاِمامٍ لَعَنَهُمُ اللّهُ، کُلَّما سَتَرتُ سَتْراً هَتَکُوهُ، اَقُولُ کَذاوَ کَذا فَیَقُولُونَ: اِنَّما یَعنى کَذا وَ کَذا، اِنَّما اَنَا اِمامُ مَن اَطاعَنى» (خصال صدوق، ج 2، ص 27).
عدّهاى مىپندارند من امام آنها هستم، به خدا سوگند من امام آنان نیستم! خدا آنها را لعنت کند! پرده بر هر رازى افکندم آن را دریدند، مىگویم: چنین و چنان (باید کرد، آنها سخنانم را تحریف مىکنند) و مىگویند مقصود این است که ما مىگوییم همانا من امام کسى هستم که از من اطاعت کند.
«یا عَلى! اَعْمالُ شیعَتِکَ تُعرَضُ عَلَىَّ فى کُلِّ جُمُعَةٍ» (بحارالانوار، ج 68، ص 41)
یا على! کارهاى شیعیان تو هر جمعه بر من عرضه مىشود.(بیاییم کارى کنیم که با اعمالمان قلب پیامبر خدا(ص) را مکدّر نکنیم). * امام على علیه السلام:
«شیعَتُنا اَلْمُتَباذِلُونَ فى وِلایَتِنا» (کافى، ج2، ص 236)
شیعیان ما در راه ولایت ما اهل بذل و بخشش هستند. * امام زینالعابدین علیه السلام:
«اِنَّ اَبْغَضَ النَّاسِ اِلَى اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ یَقْتَدى بِسُنَّةِ اِمامٍ وَلا یَقْتَدى بِاَعمالِهِ» (بحارالانوار، ج 71، ص 178)
مبغوضترین مردم نزد خداوند عزّ و جلّ کسى است که ادّعاى پیروى از امامى را دارد ولى در عمل به او اقتدا نمىکند. * امام باقر علیه السلام:
«ما شیعَتُنا اِلّا مَنِ اتَّقَى اللّهَ وَ اَطاعَهُ» (کافى، ج 2، ص 74)
شعیه ما نیست، جز آن کس که از خدا پروا کند و مطیع او باشد. * امام باقر علیه السلام:
«اَلشّیعَةُ ثَلاثَةُ اَصنافٍ: صِنفٌ یَتَزیَّنُونَ بِنا وَ صِنْفٌ یَسْتَأکِلُونَ بِنا وَ صِنْفٌ مِنّا وَ اِلَینا یَأمَنُونَ بِاَمنِنا وَ یَخافُون بِخَوفِنا» (مشکاة الانوار، ص 63)
شعیه بر سه قسم است: قسم اوّل کسانى هستند که براى کسب آبرو خود را به ما منتسب مىنمایند، قسم دوم کسانى هستند که با نام ما نان مىخورند و قسم سوم آنها هستند که از ما هستند و جهتگیرى آنها به سوى اهداف ماست و آنها در آرامش و خطر با ما همراهند. * امام صادق علیه السلام:
«اِنَّما شیعَةُ عَلِىٍّ مَنْ عَفَّ بَطْنَهُ وَ فَرْجَهُ» (کافى، ج 2، ص 233)
همانا شیعه على کسى است که شکم و شهوت خود را حفظ کند. * امام صادق علیه السلام:
« لَیْسَ مِنْ شیعَتِنا مَنْ قالَ بِلِسانِه وَ خالَفَنا فى اَعْمالِنا و آثارِنا وَلکِنْ شیعَتُنا مَنْ وافَقْنا بِلِسانِه وَ قَلبِه وَاَتَّبَع آثارَنا و عَمِلَ بِاَعمالِنا» (بحارالانوار، ج 6، ص 164)
کسى که با زبان مدّعى پیروى از ماست و در عمل و نحوه زندگى با ما مخالفت مىکند، شیعه ما نیست. شیعه ما کسى است که با زبان و دل با ما همراه است و دنبال ما حرکت مىکند و در عمل از ما پیروى مىنماید. آنان پیروان راستین ما هستند. * امام صادق علیه السلام:
« قَوْمٌ یَزَعَمُونَ اَنّى اِمامُهُمْ وَ اللّهِ ما اَنَالَهُمْ بِاِمامٍ لَعَنَهُمُ اللّهُ، کُلَّما سَتَرتُ سَتْراً هَتَکُوهُ، اَقُولُ کَذاوَ کَذا فَیَقُولُونَ: اِنَّما یَعنى کَذا وَ کَذا، اِنَّما اَنَا اِمامُ مَن اَطاعَنى» (خصال صدوق، ج 2، ص 27).
عدّهاى مىپندارند من امام آنها هستم، به خدا سوگند من امام آنان نیستم! خدا آنها را لعنت کند! پرده بر هر رازى افکندم آن را دریدند، مىگویم: چنین و چنان (باید کرد، آنها سخنانم را تحریف مىکنند) و مىگویند مقصود این است که ما مىگوییم همانا من امام کسى هستم که از من اطاعت کند.
تبلیغات
