سخنان معصومان
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
امام حسین علیه السلام * قال اللّه عزّ و جلّ فى لوحٍ اهداه الى رسول اللّه:
«جَعَلتُ حُسَیناً خازِنَ وَحیى وَ اَکرَمتُهُ بِالشَّهادَةِ وَ خَتَمتُ لَهُ بِالسَّعادَةِ فَهُوَ اَفضَلُ مَنِ استُشهدَ وَ اَرفَع الشُّهَداءِ دَرَجَةً...»
(کمالالدین صدوق، ص 310)
حسین را خزانه دار وحى خویش قرار دادم، و با شهادت (در راه خود) گرامیش داشتم و پایان کارش را به سعادت ختم نمودم. پس او با فضیلتترین شهید است و بالاترین درجه را در بین شهدا داراست. * امام باقر علیه السلام:
«لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فى زِیارَةِ قَبرِالحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامِ مِنَ الفَضلِ لَماتُوا شَوقاً».
(ثواب الاعمال، ص 319)
اگر مردم فضیلت زیارت قبر امام حسین علیهالسلام را مىدانستند، از شوق جان مىباختند. * امام صادق علیه السلام:
«کُلُّ الجَزَعِ وَ البُکاءِ مَکرُوهٌ سوى الجَزَعِ وَ البُکاءِ عَلَى الحُسَینِ».
(بحارالانوار، ج 45، ص 313)
هر نالیدن و گریهاى مکروه است مگر ناله و گریه بر حسین علیهالسلام. * امام صادق علیه السلام:
«مَن ذُکِرنا عِندَهُ فَفاضَت عَیناهُ حَرَّمَ اللّهُ وَجهَهُ عَلَى النّارِ».
(بحار الانوار، ج 44، ص 285)
هر کس که ما نزد او یاد شویم و چشمانش اشکبار شود، خداوند صورت او را بر آتش حرام مىکند. * امام صادق علیه السلام:
« اِنّ السَّماءَ بَکَت عَلَى الحُسَینِ اَربَعینَ صَباحاً». (کامل الزیارات، ص 81).
آسمان چهل روز در عزاى حسین گریست. * امام صادق علیه السلام:
« اِنَّ یَومَ الحُسَینِ اَعظَمُ مُصیبَةً مِن جَمیعِ سایِرِ الاَیّامِ».
(علل الشرایع، ج1، ص 225).
روز شهادت امام حسین (ع) سوزناکترین روزهاست. * امام صادق علیه السلام:
« اَمّا یَومُ عاشُورا فَیَومٌ اُصیبَ فیهِ الحُسَینُ صَریعاً بَینَ اَصحابِه».
(بحارالانوار، ج 45، ص 95).
عاشورا روزى است که حسین میان یارانش کشته بر زمین افتاد. * امام صادق علیه السلام:
« وَ ذلِک یَومٌ بَکَت عَلَیهِ جَمیعُ بُقاعِ الاَرضِ خَلا بُقعَةُ الشّامِ».
(کافى، ج 4، ص 147).
و آن روز (عاشورا) تمام سرزمینها گریستند بر حسین مگر شام. * امام رضا علیه السلام:
« مَن کانَ یَومُ عاشُوراء یَومَ مُصیبَتِه وَ حُزنِه وَ بُکائِهِ یَجعَلُ اللّهُ یَومَ القِیامَةِ یَومَ فَرَحِه وَ سُرورِه».
(علل الشرایع، ج 1،ص 225).
آن کس که روز عاشورا روز سوگوارى و گریهاش باشد، خداوند روز قیامت را روز شادى و سرور او قرار مىدهد. * امام على بن موسى الرضا علیه السلام:
«...مَن تَرَکَ السَّعى فى حَوائِجِه یَومَ عاشُورا قَضى اللّهُ لَهُ حَوائِجَ الدُّنیا وَ الآخِرة».
(علل الشرایع، ج 1، ص 227).
هر که کارهاى دنیوى خود را در روز عاشورا ترک کند، خداوند حوائج دنیا و آخرت او را برآورده مىسازد. * امام على بن موسى الرضا علیه السلام:
«اِنَّ یَومَ الحُسَینِ اَقرَحَ جُفُونَنا وَ اَسبَلَ دُمُوعَنا وَ اَذَلَّ عَزیزَنا».
(امالى صدوق، ص 190).
روز شهادت حسین چشمهاى ما را ریش و اشکهاى ما را جارى و عزیز ما را خوار کرد. * امام على بن موسى الرضا علیه السلام:
« فَعَلى مِثلِ الحُسَینِ فَلیَبکِ الباکُونَ».
(وسایل الشیعه، ج 10، ص 394).
بر کسى هم چون حسین علیه السلام گریه کنندگان گریه کنند.
«جَعَلتُ حُسَیناً خازِنَ وَحیى وَ اَکرَمتُهُ بِالشَّهادَةِ وَ خَتَمتُ لَهُ بِالسَّعادَةِ فَهُوَ اَفضَلُ مَنِ استُشهدَ وَ اَرفَع الشُّهَداءِ دَرَجَةً...»
(کمالالدین صدوق، ص 310)
حسین را خزانه دار وحى خویش قرار دادم، و با شهادت (در راه خود) گرامیش داشتم و پایان کارش را به سعادت ختم نمودم. پس او با فضیلتترین شهید است و بالاترین درجه را در بین شهدا داراست. * امام باقر علیه السلام:
«لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فى زِیارَةِ قَبرِالحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامِ مِنَ الفَضلِ لَماتُوا شَوقاً».
(ثواب الاعمال، ص 319)
اگر مردم فضیلت زیارت قبر امام حسین علیهالسلام را مىدانستند، از شوق جان مىباختند. * امام صادق علیه السلام:
«کُلُّ الجَزَعِ وَ البُکاءِ مَکرُوهٌ سوى الجَزَعِ وَ البُکاءِ عَلَى الحُسَینِ».
(بحارالانوار، ج 45، ص 313)
هر نالیدن و گریهاى مکروه است مگر ناله و گریه بر حسین علیهالسلام. * امام صادق علیه السلام:
«مَن ذُکِرنا عِندَهُ فَفاضَت عَیناهُ حَرَّمَ اللّهُ وَجهَهُ عَلَى النّارِ».
(بحار الانوار، ج 44، ص 285)
هر کس که ما نزد او یاد شویم و چشمانش اشکبار شود، خداوند صورت او را بر آتش حرام مىکند. * امام صادق علیه السلام:
« اِنّ السَّماءَ بَکَت عَلَى الحُسَینِ اَربَعینَ صَباحاً». (کامل الزیارات، ص 81).
آسمان چهل روز در عزاى حسین گریست. * امام صادق علیه السلام:
« اِنَّ یَومَ الحُسَینِ اَعظَمُ مُصیبَةً مِن جَمیعِ سایِرِ الاَیّامِ».
(علل الشرایع، ج1، ص 225).
روز شهادت امام حسین (ع) سوزناکترین روزهاست. * امام صادق علیه السلام:
« اَمّا یَومُ عاشُورا فَیَومٌ اُصیبَ فیهِ الحُسَینُ صَریعاً بَینَ اَصحابِه».
(بحارالانوار، ج 45، ص 95).
عاشورا روزى است که حسین میان یارانش کشته بر زمین افتاد. * امام صادق علیه السلام:
« وَ ذلِک یَومٌ بَکَت عَلَیهِ جَمیعُ بُقاعِ الاَرضِ خَلا بُقعَةُ الشّامِ».
(کافى، ج 4، ص 147).
و آن روز (عاشورا) تمام سرزمینها گریستند بر حسین مگر شام. * امام رضا علیه السلام:
« مَن کانَ یَومُ عاشُوراء یَومَ مُصیبَتِه وَ حُزنِه وَ بُکائِهِ یَجعَلُ اللّهُ یَومَ القِیامَةِ یَومَ فَرَحِه وَ سُرورِه».
(علل الشرایع، ج 1،ص 225).
آن کس که روز عاشورا روز سوگوارى و گریهاش باشد، خداوند روز قیامت را روز شادى و سرور او قرار مىدهد. * امام على بن موسى الرضا علیه السلام:
«...مَن تَرَکَ السَّعى فى حَوائِجِه یَومَ عاشُورا قَضى اللّهُ لَهُ حَوائِجَ الدُّنیا وَ الآخِرة».
(علل الشرایع، ج 1، ص 227).
هر که کارهاى دنیوى خود را در روز عاشورا ترک کند، خداوند حوائج دنیا و آخرت او را برآورده مىسازد. * امام على بن موسى الرضا علیه السلام:
«اِنَّ یَومَ الحُسَینِ اَقرَحَ جُفُونَنا وَ اَسبَلَ دُمُوعَنا وَ اَذَلَّ عَزیزَنا».
(امالى صدوق، ص 190).
روز شهادت حسین چشمهاى ما را ریش و اشکهاى ما را جارى و عزیز ما را خوار کرد. * امام على بن موسى الرضا علیه السلام:
« فَعَلى مِثلِ الحُسَینِ فَلیَبکِ الباکُونَ».
(وسایل الشیعه، ج 10، ص 394).
بر کسى هم چون حسین علیه السلام گریه کنندگان گریه کنند.