دوستى با دشمن خدا هرگز
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
((یا ایها الذین آمنوا لا تتخذوا عدوى وعدوکم اولیإ تلقون الیهم بالموده و قد کفروا بما جإکم من الحق یخرجون الرسول و ایاکم ان تومنوا بالله ربکم ان کنتم خرجتم جهادا فى سبیلى و ابتغإ مرضاتى تسرون الیهم بالموده و انا اعلم بما اخفیتم و ما اعلنتم و من یفعله منکم فقد ضل سوإ السبیل)).
(سوره ممتحنه, آیه1)
اى کسانى که به خدا ایمان آورده اید دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى مگیرید. دوستى را با آنان در میان مى گذارید در حالى که آنها به آن حقى که براى شما رسیده (اسلام) کافر شده اند. پیامبر و شما را از وطنتان بیرون مى کنند زیرا به خدا و پروردگارتان ایمان مىآورید اگر شما به خاطر جهاد در راه من و براى بدست آوردن خوشنودى و رضایتم از وطن خارج شده اید آنان را دوست خود نپندارید و پنهانى به آنان اظهار محبت نکنید زیرا من از پنهان و آشکار شما آگاهم و هرکه از شما آن کار را بکند بى گمان راه راست را گم کرده است.
هر چند شان نزول آیه حاطب بن بلتعه است که محرمانه نامه محبت آمیز به کفار قریش فرستاد زیرا خانواده اش در مکه بود و خود به مدینه با رسول خدا هجرت کرده بود و کفار قریش با تماس محرمانه خود با خانواده حاطب مى خواستند از حرکت و آهنگ جهاد پیامبر با خبر شوند و حاطب به خاطر حفظ جان زن و بچه اش یا به خاطر مسائل دیگر (که معلوم نیست) نامه اى نوشت و به قریش خبر داد که پیامبر قصد آمدن به مکه را دارد و آن نامه را به زنى به نام صفیه داد و آن زن نامه را در موهاى خود مخفى کرد (گویا مرز شدیدا از طرف مسلمانان کنترل مى شد) و جبرئیل امین فرود آمد و به پیامبر خبر داد و حضرت با فرستادن گروهى به سرپرستى امیرالمومنین (ع) نامه را از آن زن گرفت و سپس حاطب به معذرت خواهى افتاد.
این آیه بدان مناسبت نازل شده ولى خصوصیتى در آن دیده نمى شود بلکه بطور عام نوشته شده و براى هر زمانى مفید و کارساز است. بلکه این یک راه حل کلى و یک نظام سیاست خارجى قرآنى است که باید مو به مو اجرا شود .
در این آیه شریفه, قرآن به شدت مومنین را از ایجاد پیوند دوستى و مودت با مشرکین و کفارى که سر جنگ با مسلمین دارند بر حذر مى دارد و آنها را از هر حرکتى محرمانه یا آشکار که منجر به دوستى و محبت با آن دشمنان خدا و رسول است هشدار مى دهد.
تلقون الیهم بالموده: القإ مودت یعنى اظهار مودت و اعلان آن به کفار و دشمنان خدا و مسلمانان.
بما جإکم من الحق: منظور از حق, دین مبین اسلام است.
مرضاه: معناى آن همان رضا و خوشنودى است.
خداوند مى فرماید اگر به خاطر رضاى خدا و جهاد در راه خدا از وطن خارج شدید دیگر دشمن خدا و خود را دوست مگیرید. میان این شرط و مشروط ملازمه است یعنى مگر ممکن است کسى خدا را دوست داشته باشد , با این حال دشمنش را دوست خود پندارد و با او رابطه سیاسى داشته باشد؟!
تسرون الیهم بالموده: یعنى محرمانه اظهار محبت با دشمن خدا مى کنید.
ممکن است روزى سیاست اقتضا کند که صورت ظاهر به دشمن دشنام هم بدهیم , ناسزا هم بگوئیم, شعار هم علیه او بدهیم, تظاهرات هم بنمائیم ولى محرمانه و از پشت درهاى بسته به او خبر بدهیم که ما با هم رفیق و دوستیم! این کار خیلى خطرناک و بزرگترین ضربه به کالبد انقلاب و کشور است. البته چنین کارى بحمد الله در کشور جمهورى اسلامى رخ نداده و رخ نخواهد داد و لى اگر گاهى برخى از مسوولین به چنین فکر غلطى بیفتند باید بدانند که با این کار نه تنها تیشه به ریشه خود مى زنند بلکه بزرگترین خیانت را به کشور اسلامى روا مى دارند. جالب است که در آیه دوم خداوند میفرماید: ((ان یثقفوکم یکونوا لکم اعدإ و یبسطوا ایدیهم الیکم و السنتهم بالسوء و ودوا لو تکفرون)) پس اگر کفار بر شما پیروز شوند از دشمنى خود دست برنمى دارند و دوستى شما با آنان سودى نخواهد داشت بلکه با دست و زبان به شما صدمه مى رسانند و شما را آزار مى دهند جز آنکه به دین آنان درآئید و از اسلام اعراض کنید.
این آیه چقدر روشن و جالب مسائل را توضیح مى دهد و سیاست اسلام را بیان میکند که باید دولت اسلامى صادقانه برخورد کند و حتى اگر روزى به خاطر مصالح ملى ناچار به ایجاد نوعى رابطه بادشمن باشد آن را بر ملا نموده و اعلام کند نه آنکه پشت پرده دوستى نموده و صورت ظاهر دشمنى کند!
ضمنا این آیه شریفه به ما مى فهماند که هرگز دشمن قسم خورده مسلمانان قصد ایجاد رابطه ندارد بلکه دشمنى آن پس از ایجاد رابطه بیشتر خواهد شد, زیرا مسلمانان را با آن کار به ذلت مى کشاند و آنگاه با دست و زبان و سلاح بر آنان مى تازد مگر آنکه اعلام نوکرى کنند. خداى رحمت کند امام خمینى را که میفرمود: آمریکا رابطه نمى خواهد, آمریکا نوکر مى خواهد. راستى همین طور است.
کارگزاران و مسوولان محترم دقت نمایند که آمریکاى جنایت کار بزرگترین دشمن خدا و ملت ایران , جز این چیزى نمى خواهد که ایران اسلامى را به نوکرى خود وادارد . البته کور خوانده است و خیال باطلى در سر دارد زیرا این کشور که با تاییدات امام زمان روحى فداه و با وجود رهبرى بیدار و هشیار و ملتى در صحنه و جان بر کف و مطیع ولایت فقیه ادامه زندگى در مسیر خط مستقیم امام خمینى مى دهد هرگز آرمان مقدسش را که با خون ده ها هزار جوان به دست آمده و صدها هزار معلول و مجروح آن را رقم زده اند و با خون مقدس اینان نگاشته شده است با رابطه اى بى ارزش و پوچ با دشمنى خونخوار و غدار معامله نمى کند و با این آیات مقدس قرآن که خط و راه را روشن کرده و جاى تاویل ندارد و با آن همه کلمات درربار امام امت قدس سره , هرگز براى ایجاد رابطه با دشمن خدا و دشمن امت اسلامى نمى شتابد و پیوسته مرگ در راه حق را ارزشمندتر از زندگى ذلت بار مى داند و همواره در صبح و شام نداى جاویدان سیدالشهدإ علیه السلام را تکرار مى کند و به دنیا اعلام مى دارد که: ((هیهات منا الذله .. هیهات منا الذله.)) پاورقی ها:
(سوره ممتحنه, آیه1)
اى کسانى که به خدا ایمان آورده اید دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى مگیرید. دوستى را با آنان در میان مى گذارید در حالى که آنها به آن حقى که براى شما رسیده (اسلام) کافر شده اند. پیامبر و شما را از وطنتان بیرون مى کنند زیرا به خدا و پروردگارتان ایمان مىآورید اگر شما به خاطر جهاد در راه من و براى بدست آوردن خوشنودى و رضایتم از وطن خارج شده اید آنان را دوست خود نپندارید و پنهانى به آنان اظهار محبت نکنید زیرا من از پنهان و آشکار شما آگاهم و هرکه از شما آن کار را بکند بى گمان راه راست را گم کرده است.
هر چند شان نزول آیه حاطب بن بلتعه است که محرمانه نامه محبت آمیز به کفار قریش فرستاد زیرا خانواده اش در مکه بود و خود به مدینه با رسول خدا هجرت کرده بود و کفار قریش با تماس محرمانه خود با خانواده حاطب مى خواستند از حرکت و آهنگ جهاد پیامبر با خبر شوند و حاطب به خاطر حفظ جان زن و بچه اش یا به خاطر مسائل دیگر (که معلوم نیست) نامه اى نوشت و به قریش خبر داد که پیامبر قصد آمدن به مکه را دارد و آن نامه را به زنى به نام صفیه داد و آن زن نامه را در موهاى خود مخفى کرد (گویا مرز شدیدا از طرف مسلمانان کنترل مى شد) و جبرئیل امین فرود آمد و به پیامبر خبر داد و حضرت با فرستادن گروهى به سرپرستى امیرالمومنین (ع) نامه را از آن زن گرفت و سپس حاطب به معذرت خواهى افتاد.
این آیه بدان مناسبت نازل شده ولى خصوصیتى در آن دیده نمى شود بلکه بطور عام نوشته شده و براى هر زمانى مفید و کارساز است. بلکه این یک راه حل کلى و یک نظام سیاست خارجى قرآنى است که باید مو به مو اجرا شود .
در این آیه شریفه, قرآن به شدت مومنین را از ایجاد پیوند دوستى و مودت با مشرکین و کفارى که سر جنگ با مسلمین دارند بر حذر مى دارد و آنها را از هر حرکتى محرمانه یا آشکار که منجر به دوستى و محبت با آن دشمنان خدا و رسول است هشدار مى دهد.
تلقون الیهم بالموده: القإ مودت یعنى اظهار مودت و اعلان آن به کفار و دشمنان خدا و مسلمانان.
بما جإکم من الحق: منظور از حق, دین مبین اسلام است.
مرضاه: معناى آن همان رضا و خوشنودى است.
خداوند مى فرماید اگر به خاطر رضاى خدا و جهاد در راه خدا از وطن خارج شدید دیگر دشمن خدا و خود را دوست مگیرید. میان این شرط و مشروط ملازمه است یعنى مگر ممکن است کسى خدا را دوست داشته باشد , با این حال دشمنش را دوست خود پندارد و با او رابطه سیاسى داشته باشد؟!
تسرون الیهم بالموده: یعنى محرمانه اظهار محبت با دشمن خدا مى کنید.
ممکن است روزى سیاست اقتضا کند که صورت ظاهر به دشمن دشنام هم بدهیم , ناسزا هم بگوئیم, شعار هم علیه او بدهیم, تظاهرات هم بنمائیم ولى محرمانه و از پشت درهاى بسته به او خبر بدهیم که ما با هم رفیق و دوستیم! این کار خیلى خطرناک و بزرگترین ضربه به کالبد انقلاب و کشور است. البته چنین کارى بحمد الله در کشور جمهورى اسلامى رخ نداده و رخ نخواهد داد و لى اگر گاهى برخى از مسوولین به چنین فکر غلطى بیفتند باید بدانند که با این کار نه تنها تیشه به ریشه خود مى زنند بلکه بزرگترین خیانت را به کشور اسلامى روا مى دارند. جالب است که در آیه دوم خداوند میفرماید: ((ان یثقفوکم یکونوا لکم اعدإ و یبسطوا ایدیهم الیکم و السنتهم بالسوء و ودوا لو تکفرون)) پس اگر کفار بر شما پیروز شوند از دشمنى خود دست برنمى دارند و دوستى شما با آنان سودى نخواهد داشت بلکه با دست و زبان به شما صدمه مى رسانند و شما را آزار مى دهند جز آنکه به دین آنان درآئید و از اسلام اعراض کنید.
این آیه چقدر روشن و جالب مسائل را توضیح مى دهد و سیاست اسلام را بیان میکند که باید دولت اسلامى صادقانه برخورد کند و حتى اگر روزى به خاطر مصالح ملى ناچار به ایجاد نوعى رابطه بادشمن باشد آن را بر ملا نموده و اعلام کند نه آنکه پشت پرده دوستى نموده و صورت ظاهر دشمنى کند!
ضمنا این آیه شریفه به ما مى فهماند که هرگز دشمن قسم خورده مسلمانان قصد ایجاد رابطه ندارد بلکه دشمنى آن پس از ایجاد رابطه بیشتر خواهد شد, زیرا مسلمانان را با آن کار به ذلت مى کشاند و آنگاه با دست و زبان و سلاح بر آنان مى تازد مگر آنکه اعلام نوکرى کنند. خداى رحمت کند امام خمینى را که میفرمود: آمریکا رابطه نمى خواهد, آمریکا نوکر مى خواهد. راستى همین طور است.
کارگزاران و مسوولان محترم دقت نمایند که آمریکاى جنایت کار بزرگترین دشمن خدا و ملت ایران , جز این چیزى نمى خواهد که ایران اسلامى را به نوکرى خود وادارد . البته کور خوانده است و خیال باطلى در سر دارد زیرا این کشور که با تاییدات امام زمان روحى فداه و با وجود رهبرى بیدار و هشیار و ملتى در صحنه و جان بر کف و مطیع ولایت فقیه ادامه زندگى در مسیر خط مستقیم امام خمینى مى دهد هرگز آرمان مقدسش را که با خون ده ها هزار جوان به دست آمده و صدها هزار معلول و مجروح آن را رقم زده اند و با خون مقدس اینان نگاشته شده است با رابطه اى بى ارزش و پوچ با دشمنى خونخوار و غدار معامله نمى کند و با این آیات مقدس قرآن که خط و راه را روشن کرده و جاى تاویل ندارد و با آن همه کلمات درربار امام امت قدس سره , هرگز براى ایجاد رابطه با دشمن خدا و دشمن امت اسلامى نمى شتابد و پیوسته مرگ در راه حق را ارزشمندتر از زندگى ذلت بار مى داند و همواره در صبح و شام نداى جاویدان سیدالشهدإ علیه السلام را تکرار مى کند و به دنیا اعلام مى دارد که: ((هیهات منا الذله .. هیهات منا الذله.)) پاورقی ها:
تبلیغات
