امام على آگاه به همه معانى قرآن

رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم:
على مع القرآن والقرآن مع على لن یفترقا حتى یردا على الحوض.(بحارالانوار, ج22, ص223, ح2.)
على با قرآن است و قرآن با على است. هرگز از هم جدا نمى شوند تا در کنار حوض بر من وارد شوند.
رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم:
ان القرآن انزل على سبعه احرف ما منها حرف الا له ظهر و بطن و ان على بن ابیطالب عنده علم الظاهر والباطن(حلیه الاولیإ, ج1, ص65)
همانا قرآن بر هفت حرف نازل شده است و هیچ حرفى از آن حروف نیست مگر این که ظاهر و باطنى دارد و علم ظاهر و باطن قرآن نزد على است.
رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم:
معاشر الناس! تدبروا القرآن وافهموا آیاته وانظروا الى محکماته ولاتتبعوا متشابهه! فوالله لن یبین لکم زواجره و لایوضح لکم تفسیره الا الذى انا آخذ بیده و مصعده الى و شائل بعضده و معلمکم ان من کنت مولاه فهذا[ على] مولاه و هو على بن ابى طالب إخى و وصیى.(بحارالانوار ج37, ص209)
اى مردم! در قرآن تدبر کنید و آیات آن را بفهمید و به محکمات آن نظر کنید و از متشابه آن پیروى نکنید! به خدا سوگند! هرگز نواهى آن را براى شما تبیین نمى کند و تفسیر آن را براى شما توضیح نمى دهد مگر کسى که دستش را گرفته و به نزد خود بالا آورده و بازویش را بالا گرفته ام. به شما اعلام مى کنم که هر کس من مولاى اویم, این شخص مولاى او است و او على بن ابى طالب برادر و وصى من است...
رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم:
فمن عمى علیه من علمه شىء لم یکن علمه منى و لا سمعه فعلیه بعلى بن ابى طالب علیه السلام فانه قد علم کما قد علمته ظاهره و باطنه و محکمه و متشابهه. (بحارالانوار, ج22, ص316)
هر کس که علم قرآن برایش پوشیده است و از من یاد نگرفته و نشنیده است, باید به على بن ابى طالب رجوع کند, زیرا او ظاهر و باطن و محکم و متشابه آن را همان گونه که من مى دانم, مى داند.
رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم:
ان الله عزوجل انزل على القرآن و هو الذى من خالفه ضل و من ابتغى علمه عند غیر على هلک.(بحارالانوار, ج38, ص94)
همانا خداى عزوجل قرآن را بر من نازل کرده است که هر کس با آن مخالفت کند, گمراه است و هر کس علم آن را در نزد غیر على(علیه السلام) طلب کند هلاک مى شود.
 امام على علیه السلام:
ما فى القرآن آیه الا و قد قرإتها على رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم و علمنى معناها.(شواهد التنزیل, ج1, ص43, ح33)
هیچ آیه اى در قرآن نیست مگر این که آن را بر رسول خدا (صلى الله علیه وآله و سلم) قرائت کردم و معناى آن را به من تعلیم داد.
امام على علیه السلام:
ما نزلت على رسول الله آیه من القرآن الا إقرإنیها إو إملاها على فاکتبها بخطى و علمنى تإویلها و تفسیرها و ناسخها و منسوخها و محکمها و متشابهها و دعا الله لى ان یعلمنى فهمها و حفظها فلم إنسى منه حرفا واحدا.(شواهد التنزیل, ج1, ص48, ح41)
نازل نشد بر رسول خدا(صلى الله علیه وآله و سلم) آیه اى از قرآن مگر آن که بر من خواند و قرائت آن را به من آموخت یا این که بر من املا کرد و من آن را به خط خود نوشتم و تإویل و تفسیر و ناسخ و منسوخ و محکم و متشابه آن را به من تعلیم داد و از خدا خواست فهم و حفظ آن را به من یاد دهد, پس حتى یک حرف از آن را فراموش نکردم.
امام صادق علیه السلام:
ان الله علم نبیه صلى الله علیه و آله وسلم التنزیل و التإویل فعلمه رسول الله(صلى الله علیه وآله و سلم) علیا (علیه السلام) و علمنا والله...(اصول کافى, ج7, ص442, ح15)
همانا خداوند تإویل و تنزیل[ قرآن] را به پیامبرش تعلیم داد و آن حضرت هم آن را به على (علیه السلام) آموخت, به خدا قسم به ما (نیز) تعلیم داده است.