رمضان ماه خودسازى

رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم):
انما سمى الرمضان لانه یرمض الذنوب(1)
رمضان, بدین سبب رمضان نامیده شده است که گناهان را مى سوزاند.
رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم):
لو یعلم العبد ما فى رمضان لود ان یکون رمضان السنه(2)
اگر بنده ارزش ماه رمضان را بداند آرزو مى کند که سراسر سال رمضان باشد.
رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم):
اذا استهل رمضان غلقت ابواب النار و فتحت إبواب الجنان و صفدت الشیاطین(3)
هنگامى که هلال ماه رمضان پدید آید درهاى جهنم بسته مى شود و درهاى بهشت باز و شیاطین به زنجیر کشیده مى شوند.
رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم):
من لم یغفر له فى رمضان ففى اى شهر یغفر له(4)
کسى که در رمضان آمرزیده نشود, در کدام ماه آمرزیده خواهد شد.
رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم):
علیک بالصوم فانه جنه من النار(5)
بر تو باد روزه گرفتن که او سپرى است از آتش.
رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم):
ان للجنه بابا یدعى الریان لایدخل منه الا الصائمون(6)
بهشت را درى است که ریان نامگذارى شده که فقط روزه داران از آن در وارد بهشت مى شوند.
امام على(علیه السلام):
صوم النفس امساک الخمس عن سائر المآثم و خلو القلب من جمیع اسباب الشر(7)
روزه روح, خوددارى حواس پنجگانه از همه گناهان و پاک کردن دل از کلیه اسباب شر و بدى است.
امام على(علیه السلام):
صیام القلب عن الفکر فى الاثام افضل من صیام البطن عن الطعام(8)
روزه دل, از این که فکر در گناهان نکند برتر از روزه شکم از طعام است.
امام على(علیه السلام):
صوم النفس عن لذات الدنیا انفع الصیام(9)
خوددارى نفس از لذت هاى دنیا, سودمندترین روزه هاست.
امام على(علیه السلام):
صوم القلب خیر من صیام اللسان و صوم اللسان خیر من صیام البطن(10)
روزه دل, بهتر از روزه زبان و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
امام على(علیه السلام):
الصوم عباده بین العبد و خالقه, لایطلع علیها غیره, و کذلک لایجازى عنها غیره(11)
روزه عبادتى است میان بنده و آفریدگارش و کسى غیر از او بر آن آگاه نمى گردد و هم چنین کسى غیر از او بدان پاداش نمى دهد.
امام على(علیه السلام):
لیس الصوم الامساک عن المإکل والمشرب, الصوم الامساک عن کل ما یکرهه الله سبحانه(12)
روزه, امساک از خوردن و آشامیدن نیست, بلکه روزه, خوددارى از تمامى چیزهایى است که خداوند سبحان آنها را بد مى داند.
امام على(علیه السلام):
صوم الجسد الامساک عن الاغذیه باراده واختیار خوفا من العقاب و رغبه فى الثواب والاجر(13)
روزه دارى بدن, خوددارى از غذاها با اراده و اختیار است در حالى که انسان از عقوبت[ خدا] بترسد و به ثواب و اجر الهى میل و رغبت داشته باشد.
امام حسین(علیه السلام):
لیجد الغنى مس الجوع فیعود بالفضل على المسکین(14)
از امام حسین علیه السلام سوال شد چرا خداوند روزه را بر بنده اش واجب کرد؟ حضرت فرمود: براى آن که غنى و شخص متمکن, گرسنگى را احساس کند و به کمک نمودن به فقرا رجوع نماید.
امام صادق(علیه السلام):
للصائم فرحتان: فرحه عند افطاره و فرحه عند لقإ ربه(15)
براى روزه دار دو خوشحالى است: یکى هنگام افطار و دیگرى هنگام ملاقات پروردگار.
امام صادق(علیه السلام):
اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و شعرک و جلدک... لایکون یوم صومک کیوم فطرک(16)
محمد بن مسلم گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: زمانى که روزه مى گیرى گوش, چشم, مو, پوست, و... اعضإ و جوارحت باید روزه باشد و روزى که روزه هستى هم چون روزى که روزه نیستى نباشد.
پى نوشت ها:
1. کنزالعمال, حدیث 23688.
2. بحارالانوار, ج96, ص346.
3. همان.
4. امالى صدوق, ص52.
5. بحارالانوار, ج96, ص258.
6. همان, ص252.
7. غرر الحکم, ج1, ص417.
8. همان, ص416.
9. همان.
10. همان, ص417.
11. شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید, ج20, ص296.
12. همان, ص299.
13. غرر الحکم, ج1, ص417.
14. بحارالانوار, ج96, ص375.
15. فروع کافى, ج4, ص65.
16. بحارالانوار, ج97, ص351.