برآوردن نیاز دیگران

 رسولخدا صلى الله علیه و آله و سلم:
((ان الله تعالى لیسئل العبد فى جاهه کما یسئل فى ماله فیقول: یا عبدى رزقتک جاها فهل اعنت به مظلوما إو اعنت به ملهوفا؟.))(1)
همانا خداوند از آبروى بنده اش سوال مى کند چنانکه از مالش پرسش خواهد نمود. پس مى فرماید: اى بنده مومن آبرو و اعتبار را من به تو دادم, آیا با آن مظلومى را یارى و یا گرفتارى و درمانده اى را فریادرسى نمودى؟

 رسولخدا صلى الله علیه و آله و سلم:
((ان لم یکن لکم مال فمن جاهکم تبذلونه لاخوانکم المومنین تجرون الیهم المنافع و تدفعون به عنهم المضار.))(2)
اگر شما را مالى نیست پس از آبرویتان براى برادران مومن خود بذل کنید تا به آنها منافع و خیر رسانده و مضرات و مشکلات را از آنان دفع نمایید.

 رسولخدا صلى الله علیه و آله و سلم:
((من افضل الاعمال عند الله عزوجل ابراد الاکباد الحاره و اشباع الجائعه, والذى نفس محمد بیده لایومن بى عبد یبیت شبعانا و اخوه المسلم جائع.))(3)
از برترین کارها در نزد پروردگار بزرگ, خنک ساختن جگرهاى تشنه و سوزان و سیر کردن گرسنگان است. سوگند به خداوندى که جان محمد در دست اوست هیچ بنده اى به رسالت و پیامبرى من ایمان نمىآورد که خود سیر بخوابد و برادر مسلمان او گرسنه باشد.

 رسولخدا صلى الله علیه و آله و سلم:
((اربعه ینظر الله تعالى الیهم یوم القیامه و یزکیهم: من فرج عن لهفان کربه و من اعتق نسمه مومنه, و من زوج عزبا و من احج صروره.))
خداوند روز ق(4)یامت چهار کس را به دیده لطف مى نگرد و آنان را از گناه پاک مى گرداند: کسى که اندوهناکى را از اندوه و گرفتارى نجات دهد, کسى که بنده مومنى را آزاد کند, کسى که بى زنى را زن دهد و کسى که حج نکرده اى را به زیارت خانه خدا فرستد.

 امام باقر علیه السلام:
((لان اعون اهل بیت من المسلمین و اشبع جوعتهم و اکسو عریهم و اکف وجوههم عن الناس احب الى من ان احج حجه و حجه و حجه.))
اگر خانوا(5)ده مسلمانى را سرپرستى کنم و گرسنه آنان را سیر سازم و برهنه شان را بپوشانم و آبروى آنان را در میان مردم حفظ کنم و مانع از آن شوم که به مردم رو اندازد بى گمان این کار نزد من خوشتر از آن است که بارها حج گزارم.

 امام صادق علیه السلام:
((و ان لم یکن عنده, تکلف حتى یقضیها له.))(6)
و هرگاه شخص خودش نتوانست نیاز برادر مسلمانش را برطرف کند باید نزد دیگران به سعى و کوشش بپردازد تا آن را روا سازد.

 امام صادق علیه السلام:
((لان اطعم مومنا محتاجا احب الى من ان ازوره و لان ازوره احب الى من ان اعتق عشر رقاب.))(7)
اگر مومن نیازمندى را اطعام کنم نزد من محبوبتر است از این که به دیدار او بروم و اگر به دیدار او بروم نزد من محبوبتر است از این که ده برده را آزاد کنم.

 امام کاظم علیه السلام:
((من اتاه اخوه المومن فى حاجه فانما هى رحمه من الله تبارک و تعالى ساقها الیه, فان قبل ذلک فقد وصله بولایتنا و هو موصول بولایه الله تبارک و تعالى, و ان رده عن حاجته و هو یقدر على قضائها سلط الله تبارک و تعالى علیه شجاعا من نار ینهشه فى قبره الى یوم القیامه.))(8)
هر کس که برادر مومنش براى حاجتى پیش او بیاید این حاجت در حقیقت رحمتى است از جانب خداوند تبارک و تعالى که به سوى او سوق داده است, پس اگر حاجت او را برآورد بى گمان او را به ولایت ما پیوند زده و او خود به ولایت خداوند تبارک و تعالى پیوند خورده است و چنانچه بتواند نیاز او را برآورد و دست رد به سینه اش زند, خداوند تبارک و تعالى در قبرش مارى از آتش بر وى مسلط گرداند که تا روز قیامت او را نیش زند.

 امام کاظم علیه السلام:
((من قصد الیه رجل من اخوانه مستجیرا به فى بعض احواله فلم یجره بعد ان یقدر علیه فقد قطع ولایه الله عزوجل)).(9)
هر کس مردى از برادرانش به او پناه ببرد در پاره اى از مشکلاتش و او پناهش ندهد با این که قدرت بر انجام حاجتش دارد, همانا پیوند خود را با خداى عزوجل قطع کرده است.

 امام کاظم علیه السلام:
((عونک للضعیف من افضل الصدقه.))(10)
یارى کردن تو ضعیفان را از بهترین صدقات است.

پى نوشت ها:
1 . مستدرک الوسائل, ج2, ص411, ح9 و 11.
2 . بحارالانوار, ج74, ص310.
3 . المجالس, ص28.
4 . تنبیه الخواطر, ج2 , ص109.
5 . بحار, ج;99 ص5.
6 . همان, ج75, ص177.
7 . کافى,ج ;2 ص203.
8 . بحارالانوار ج75, ص176.
9 . اصول کافى, ج4, ص72.
10 . بحارالانوار ج78, ص326.