آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۸۱

چکیده

متن

رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم :
لیجیئنّ أقوامٌ یَوم الْقیامَة لَهُم حَسَناتٌ کامْثالِ الْجِبال فَیَأمُر بِهِم الَى النّار فَقیل : یا نَبى ّ اللّه أمُصَلُّونَ کانُوا؟ قال َ: نَعَم ْ, کانُوا یصلّون و یصومون وَیأخذُون وَهْناً مِنَ اللَّیْلِ لکِنَّهُمْ اِذا لاحَ لَهُمْ شَىءٌ مِنَ الدُّنْیا وثبوا علیه (1)
گروهى از مردم را روز قیامت حاضر مى کنند که اعمال نیکى همانند کوهها دارند ولى فرمان مى رسد آنان را در آتش دوزخ افکنند. از حضرت سؤال شد: اى پیغمبر خدا آیا آنان نمازخوان بودند؟ حضرت فرمود: آرى نماز مى خواندند و روزه مى گرفتند و حتى شب زنده دارى هم مى کردند ولى چون چیزى از دنیا براى آنان آشکار مى شد, خود را بر آن مى افکندند. (نسبت به آن حریص بودند)

رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم :
یا أباذَر ما مِنْ شابٍّ یدع اللّه الدُّنیا و لهوُها و اهرم شبابَهُ فى طاعة الله الاّ اعطاه اللّه اجر اثنین و سبعین صدّیقا(2)
اى اباذر هیچ جوانى به خاطر خدا از دنیا و سرگرمى هاى آن روى نگرداند, و جوانى خویش را در طاعت خدا پر نکند مگر این که خداوندپاداش هفتاد و دو صدّیق به او عطا فرماید.

امام على علیه السلام :
انتهزوا فرص الخیر فانّها تمرّ مرّ الصحاب (3)
فرصتهاى خوب را مغتنم شمارید, چه آنها مانند ابر در گذرند.

امام على علیه السلام :
وَ عامِلٌ عَمِلَ فى الدُّنیا لِما بَعْدها فجاء َهُ الَّذى له من الدُّنیا بغیر عملٍ، فاحرز الحظّین مَعَاً، وَ ملک الدّارین جَمیعَاً فاصْبَحَ وجیهَاً عِنْدَاللّه، لایسأل الله حاجةً (شیئا)فَیَمْنَعُهُ (4)
و آن که در دنیا براى آخرت کار مى کند ، و نعمت هاى دنیا نیز بدون تلاش به او روى مى آورد ، پس بهره هر دو جهان را چشیده ، و مالک هر دو جهان مى گردد، و با آبرومندى در پیشگاه خدا صبح مى کند، و حاجتى را از خدا در خواست نمى کند جز آن که روا مى گردد.

امام على علیه السلام :
الدُّنیا جیفَةُ طالِبُها کِلابُ (5)
دنیا مردار است و اگر کسى خواست مردار بخورد حملهء سگ ها را نیز باید تحمّل کند.

امام صادق علیه السلام :
الرغبَة فى الدُنیا تورث الغَمّ والحُزن , والزُّهْد فى الدُّنیا راحَةُ القَلْب والْبَدَن . (6)
میل به دنیا موجب غم و اندوه مى شود و بى میلى به دنیا آسایش تن و دل است .

امام صادق علیه السلام :
فانْ اردت أن تجْمَع عزّ الدُّنیا فَاقْطَع طَمعک مِمّا فى أیدى النّاس فانّما بلغ الاءنبیاء و الصّدّیقون ما بَلغوا بقَطْع طَمَعِهِمْ (7)
اگر مى خواهى عزّت و بزرگوارى دنیا را به دست آورى از آنچه در اختیار مردم است قطع طمع کن , که پیامبران و صدیقین با این خصلت به مدارج خود نایل شدند.

امام صادق علیه السلام :
لایَجْمَعُ اللّهُ لِمُومنٍ من الوَرَعِ والزُّهدِ فى الدُّنیا الاّ رَجَوْتُ لَهُ الجَنّةَ و انّى لاُحِبُّ الرّجلَ الْمُؤمِنَ مِنْکُمْ اذا قامَ فى صَلاتِه أن یُقْبَلَ بقلْبِه اِلَى اللّه تعالى و لایَشْغَلَهُ بامْرِ الدُّنیا. فَلَیْسَ مؤمِنٌ یقبِلَ بقَلْبِه فى صَلاتِه اِلَى اللّهِ الاّ أقْبَلَ اللّهُ اِلَیْهِ بِوَجْهِه وَ اَقْبَلَ بِقُلوبِ المؤمِنینَ اِلَیْهِ بِالمَحَبَّةِ لَهُ بَعْدَ حُب ِّاللّه اِیّاهُ (8)
اگر براى مؤمن زهد و ورع جمع شد, من امید بهشت دارم . من دوست دارم که نماز را با توجه به خدا بخوانید و چیزى شما را مشغول نکند.پس مؤمنى نیست که با قلبش رو به خدا کند جز این که خداوند به او رو کرده و دلهاى مؤمنان را جایگاه محبّت او قرار مى دهد.

امام صادق علیه السلام :
مَنْ زَهِدَ فى الدّنیا اثبت اللّه الحکمة فى قَلْبِه و انْطَقَ بها لسانَهُ وبَصَّرَهُ عُیُوبَ الدُّنیا داءَها و دواءَها و اخرجه اللّه مِنَ الدُّنیا سالماً الى دارالسَّلام (9)
هر کس در دنیا زهد ورزد خداوند حکمت را در قلبش استوار سازد و زبانش را بدان گویا سازد و او را به عیب هاى دنیا و به درد و درمان آن بینا فرماید و او را از دنیا سالم بیرون بَرَد و به دارالسلام وارد سازد.

امام کاظم علیه السلام :
انّ مثل الدُّنیا مَثَلُ الحیّه مَسُّها لیّنٌ وَ فى جَوْفها السَّم القاتِل , یَحْذَرُها الرّجالُ ذَووالعقول و یهوى الَیْها الصّبیان بِأَیْدیهِمْ (10)
دنیا همچون مار است برونش نرم و در درونش زهر کشنده است , خردمندان از آن دورى مى کنند و کودکان به آن دست مى یازند.

امام هادى علیه السلام :
الدُّنیا سوقٌ ربح فیها قَوْمٌ و خَسِرَ آخَروُن (11)
دنیا بازارى است که گروهى در آن سود مى برند و گروهى دیگر زیان مى بینند.

امام حسن عسکرى علیه السلام :
انَّکُم فى آجالٍ منقوصَةٍ و ایامٍ معدودةٍ والموت یأتى بغتةً, مَنْ یزرع خیراً یحصد غبطةً و مَنْ یزرع شرّاً یحصد ندامةً (12)
همانا شما را عمرهایى است کوتاه و روزهایى اندک , و ناگهان مرگ فرا مى رسد, پس آن کس که خیر بکارد شادى و خوشى بدرود و هر که بدى بکارد پشیمانى و ندامت برداشت کند.

امام عسکرى علیه السلام :
انّ اللّه جعل الدّنیا دار بَلْوى و الآخرة دارَ عُقْبى و جعل بَلْوَى الدّنیا لثواب الآخرة سبباً و ثواب الآخرة من بَلْوَى الدّنیا عوضاً (13)
همانا خداوند دنیا را سراى آزمون و روز واپسین را سراى پاداش قرار داده است و آزمون دنیا را سبب دستیابى به پاداش آخرت گردانیده وپاداش آن جهانى را در مقابل آزمون این جهان مقرّر کرده است .

پى نوشت ها:
1 بحار, ج 74 ص 1762. بحار, ج 77 ص 84
3 شرح غرر الحکم , ج 3 ص 644
4. نهج البلاغه , حکمت 269
5 بحار, ج 87 ص 289 6. بحار, ج 75 ص 240
7 بحار, ج 5 ص 3238. امالى مفید, ص 165
9 بحار, ج 2 ص 331. بحار, ج 78 ص 311
11 تحف العقول , ص 36212. بحار, ج 78 ص 373
13. تحف العقول , ص 483

تبلیغات